Bonny Jansen uit Annen vertelt over haar liefde voor kerst

Afbeelding
annen

ANNEN – Een extreme kerstfanaticus is ze niet, maar een groot liefhebber van kerstmis is ze ongetwijfeld. Bonny Jansen uit Annen zet de kerstboom in november al op en pas in februari gaat de boom weer de zolder op. ,,Kerst kan mij niet lang genoeg duren. Met heel veel moeite doe ik de kerstboom de deur uit”, vertelt ze.

,,Kerst kan mij niet lang genoeg duren”



Het liefst zou Jansen het hele jaar door kerstmis vieren, zo mooi vindt ze het. ,,Kerst is zó gezellig! Met al die lichtjes en zo. Als ik ’s ochtends in alle vroegte naar beneden loop, ook als ik naar het werk moet, dan doe ik de kerstverlichting aan. Lekker gezellig. Ik vind het vreselijk als het donker is”.


Warme herinneringen heeft ze aan de kerstvieringen uit haar jeugd. ,,Mijn vader was hoogmis bij de kerk in Rijperkerk, dus kerst was bij ons vroeger echt het hoogtepunt van het jaar. Mijn vader koos de kerstboom uit en in een oude secretaire bewaarde hij alle kerstversieringen voor in de kerstboom. Die spulletjes stoften we dan af en mijn vader versierde vervolgens de boom. Er zat ook een trompetje tussen, waarop we allemaal even een keer mochten blazen”. Hoewel Jansen dus gelovig is opgevoed, heeft ze daar nu niet zoveel meer mee. ,,Ik probeer mijn kinderen wel het respect voor het geloof bij te brengen”.


Hoewel het tegenwoordig gebruikelijk is dat de kerstboom met elektrische verlichting wordt omhangen, was dat vroeger anders. ,,We hadden in het begin echte kaarsjes in de boom. Dan was mijn vader echt panisch. Standaard stond er dan een emmer met water en spons naast de boom”, lacht ze.


Ieder jaar is Jansen vrij fanatiek in de kerstviering, door een verbouwing aan de serre is het huis dit jaar wat minder gevuld met kerstspullen. ,,Normaliter staat er een kerstboom in de serre en een in de woonkamer, staan er overal bij voorkeur zelfgemaakte kerststukken in het huis en is het huis en de tuin gevuld met verlichting. Vroeger maakte ik ook nog raamschilderingen, maar daar ben ik toen wij in Annen kwamen wonen mee gestopt. Op het grote raam aan de voorkant van het huis zou een schildering het zicht op de kerstboom ontnemen. En op het raam in het kantoortje van mijn man Henk, dat vond mijn man uiteindelijk toch niet zo’n geslaagd idee!”


Een echte kerstboom geeft natuurlijk het ultieme kerstgevoel, maar Jansen zag zich genoodzaakt om kunstkerstbomen aan te schaffen. ,,Vroeger was geen kerstboom goed genoeg voor mij. Ik moest altijd de volmaakte boom hebben. Mijn vier kinderen kampen allemaal met astma. Dus een echte kerstboom kon op een gegeven moment niet meer. Aan de andere kant: als je kijkt hoelang ik de kerstboom heb staan, dan kun je bijna ook geen echte hebben. Die zou dat nauwelijks overleven”.


Het mooiste vindt ze alle verlichting in en rondom het huis. ,,Maar dan niet van die knipperende kleurverlichting, daar houd ik niet van. Dat komt er echt niet in bij mij, dan moet mijn man ze al stiekem hebben opgehangen. Gewoon dat witte licht, dat vind ik het mooist”. Het kan Jansen soms niet gek genoeg. ,,Een kerstboom op z’n kop vind ik heel gaaf. Helaas heb ik mijn man nog niet zover weten te krijgen. De kerstboom is nu wel versierd met paarse kerstballen, dat heb ik al wel bereikt”, glundert ze.


Tijdens de kerst staat Jansen regelmatig stil bij het afgelopen jaar. ,,2018 was een prachtig jaar, maar aan de andere kant zijn vrienden van ons vorig jaar tegen kerst hun 16-jarige zoon verloren, is een collega van mij overleden en vechten vrienden van mij tegen kanker. Dat zijn wel schaduwplekken. Van het samenzijn tijdens kerst moet je dan extra genieten. Die momenten moet je echt koesteren. Een stukje bewustwording van datgene wat je wel allemaal in je leven hebt, daar zouden meer mensen bij stil moeten staan”.
Aan haar inactieve openhaard in de woonkamer hangt een stel grote kerstsokken naast elkaar. ,,Dat is een traditie uit de Verenigde Staten. Daarvoor heb ik speciaal haakjes vastgemaakt aan de open haard”. Na Driekoningen verdwijnt de kerstboom van de familie weer uit beeld. ,,Dan voel ik me moreel verplicht om de boom weer op te bergen. De verlichting blijft wel langer hangen”.

UIT DE KRANT

Lees ook