Kleintje Cultuur – ‘Pas Gemaaid Gras’
“We proberen middels taal betekenis te geven aan klank”
PATERSWOLDE – Ze kennen elkaar nog niet zo lang, maar ze voelen elkaar geweldig aan: Klaas Bil en Bernard van Loon. Samen vormen ze het duo ‘Pas Gemaaid Gras’. “Wij proberen middels taal betekenis te geven aan klank”, vertelt Van Loon. “Wij denken na over wat klank met de verbeelding en betekenis doet.” De taal wordt gekoppeld aan de klanken, waardoor er een ware show ontstaat. “Zo nu en dan treden we op”, legt Bil uit. “Het is geweldig om over taal en klank na te denken en er vervolgens ook mensen mee te verrassen.”
Ruim drie jaar geleden zijn Van Loon en Bil het duo Pas Gemaaid Gras begonnen. “We kwamen elkaar tegen bij Kunstenaarsvereniging VTNL”, vertelt Van Loon. “We komen beide uit een andere wereld. Ik was veel bezig met taal, Klaas met klank. We hadden beide interesse om taal als voertuig te laten werken om via klank te communiceren. Hiervoor hebben we onze beide repertoires met elkaar gecombineerd.” Met de combinatie van taal en klank wil het duo betekenis geven aan klank. “Met hetgeen we doen zitten we op het grensgebied tussen taal en klank”, legt Bil uit. “We experimenteren ermee: wat doet klank met de verbeelding en de betekenis? Hier geven we zo nu en dan voorstellingen over.”
Doordat Van Loon en Bil een andere geschiedenis hebben, kunnen ze elkaar duidelijk versterken. “Zo’n één keer in de twee weken komen we samen”, vertelt Van Loon. “Dan zijn we aan het experimenteren met zowel taal als klank. We hebben daar beide andere ideeën bij, waardoor we elkaar duidelijk kunnen aanvullen.” Beide mannen hebben ook een verschillend takenpakket. Van Loon: “Ik ben bezig met taal, Klaas met klank. Tijdens de optredens bespeelt Klaas verschillende muziekinstrumenten en ik ben degene die gedichten voordraagt. De gedichten bevatten woorden die geassocieerd worden met het geluid.” De optredens die Pas Gemaaid Gras doet zijn voor speciale doelgroepen. “We geven met name specifieke programma’s voor kleinschalige groepen”, vertelt Bil. “Zo treden we wel eens op bij psychiatrische instellingen, kerken en zijn we zo nu en dan de openingsact van een tentoonstelling.”
Het eerstvolgende optreden van Pas Gemaaid Gras is op Tweede Pinksterdag bij Bil thuis. “Onder de naam ‘De meester van het late licht’, maken we een reis door het jaar heen”, vertelt Bil. “Tijdens ons optreden passeren we alle maanden van het jaar. We verklanken als het ware de sfeer van de maanden. Met taal proberen we dat gevoel bij mensen op te roepen.” Bij de optredens van de mannen is publieksparticipatie ook erg belangrijk. “We verzinnen altijd iets, waardoor het publiek actief betrokken is bij het optreden”, legt Van Loon uit. “Dat is soms wel spannend. Slaat hetgeen we bedenken wel aan? We hebben mensen een keer een voorstelling lang een draad vast laten houden. Hiermee creëerden we betrokken- en nieuwsgierigheid bij de mensen. Het idee van het draad was ook dat zij als rode draad door ons verhaal liepen. Met het draad hebben we echter niets bijzonders gedaan. Alleen na de voorstelling weer opgerold.” Bil vult aan: “Dit doen we niet om mensen belachelijk te maken, maar om hen te verrassen en op het verkeerde been te zetten.”
Zelf vinden Van Loon en Bil het fantastisch wat ze doen. “Het maakt jezelf enthousiast”, vertelt Van Loon. “Mensen vinden de optredens die we geven soms nog tekort; men verveelt zich niet. Dat vind ik altijd echt leuk om te horen.” Daarnaast gaan mensen in het verhaal van de mannen mee. “Het is echt prachtig om mee te maken”, legt Bil uit. “De theatrale humor die erbij komt kijken inspireert mij ook. Bovendien zijn we nooit klaar. We blijven altijd kijken hoe we dingen op een bepaalde manier kunnen verbeelden.” Door het gebruik van onbekende en zelfgemaakte muziekinstrumenten blijven ze mensen verbazen. Van Loon: “Als Klaas op een doodnormale pan slaat dan denkt men: wat voor geluid moet hieruit komen? Mensen weten niet wat ze moeten verwachten, dus roepen ze zelf een bepaalde sfeer op. Het creëren van deze verrassing maakt het zo ontzettend leuk.”