Lammetjes in de mist bij Paterswolde
PATERSWOLDE - Melancholisch gemekker klinkt door de bomen rondom Landgoed Lemferdinge in Paterswolde. De kudde schapen van Nico Buitenkamp hoor je al lang voordat je hem ziet. Even later komt de kudde in beeld, lammetjes dartelen tussen hun moeders door.
“Vorige week werden de eerste geboren.” Buitenkamp wijst naar een lammetje dat een paar meter verderop naast de moeder ligt. “Die is gisteravond geboren, er loopt ook een tweeling rond die een paar uur geleden ter wereld is gekomen.” Het veld waar de schapen grazen is omringd met een hekwerk, bedoeld om de schapen binnen en de wolven buiten te houden.
De kudde van Buitenkamp bestaat uit zo’n 450 schapen, op deze locatie staan er ongeveer 80. De herder heeft dit jaar minder ooien laten dekken dan in voorgaande jaren, uit angst voor de gevreesde schapenziekte blauwtong. “Er zijn 70 drachtig, ik verwacht ongeveer 80 lammetjes.” Hij wijst naar balen hooi en emmers die door de weide zijn verspreid. “Ze worden nu bijgevoerd omdat het erg belangrijk is dat ze voldoende melk produceren voor de lammetjes.”
Afgelopen jaar is Buitenkamp 30 schapen kwijtgeraakt aan blauwtong, een substantieel aantal maar hij telt z’n zegens. “Drenthe als geheel is er tot nu redelijk goed vanaf gekomen. Sommige kuddes in andere delen van het land zijn bijna weggevaagd.” Ook van die andere plaaggeest van schapen, de wolf, heeft hijzelf nog weinig last. “Ik ben nog geen schaap kwijtgeraakt door een aanval. Het hek staat onder stroom. Als een wolf daar tegenaan loopt dan krijgt hij een tik op de neus. De wolvenpopulatie neemt wel nog steeds toe, hopelijk blijft het goed gaan.”
Een stel ganzen komt aanvliegen door de ochtendmist en strijkt neer in het aangrenzende weiland. De gevleugelde reizigers zijn soms direct in competitie met de schapen van Buitenkamp. “In Scandinavië is het deze winter heel koud geweest en hier niet. Veel ganzen zijn dus niet naar het noorden getrokken en hier blijven plakken. Ik was laatst met mijn schapen in Foxwolde, maar daar was niks meer te halen. Ganzen hadden het zo kaalgevreten dat het wel op een golfbaan leek.”
De liefde voor beesten komt bij de schapenhoeder niet van een vreemde, zijn opa was agrariër. “Schapen zijn echt mijn passie. Ik werkte eerst in loondienst, bij weg- en waterbouw. Wel iets heel anders dus. Ik ben er ingerold door een hond, ik kocht een bordercollie en ging daarmee meedoen aan wedstrijden schapendrijven. Daar kwam Reinier van Klinken tegen. Hij had een kudde schapen en vroeg of het me leuk leek om met mijn hond hem te helpen. Zo heb ik het herdersvak in de praktijk geleerd. In 2013 ben ik begonnen met mijn eigen bedrijf opbouwen, sinds 2016 ben ik hier fulltime mee bezig. Ik begon met ongeveer 50 schapen, dat heb ik kunnen uitbouwen tot de kudde die het nu is,” vertelt hij trots.
Buitenkamp heeft een hechte band met zijn schapen. Zo geeft hij ze namen, ze komen als hij ze roept. “Er zijn altijd een aantal die naar je toetrekken. Bij sommige is dat omdat ik ze de fles heb gegeven. Soms wordt een lam verstoten door de moeder, dan breng ik ze groot met een fles. Dat schept een band voor het leven. Sommige zijn ook van nature wat meer aanhankelijk, die willen af en toe een aai over de kop hebben. Ik kom hier natuurlijk ook elke dag, ze herkennen mij en blijven staan terwijl ze bij een vreemde zouden weglopen.”
Vandaag heeft Buitenkamp ook een hond bij zich, de bordercollie Cliff ligt in de auto. “Hij vindt het mooi om mee te gaan. Als ik aan de hekken moet werken dan houdt hij de kudde in de gaten en zorgt dat niemand wegloopt.” Buitenkamp en Cliff worden ingehuurd door bedrijven en instanties, zoals de gemeente Tynaarlo, om grasvelden bij te houden. Dat is een succesvol recept voor alle partijen. “Het is een win-win, het verbetert de biodiversiteit. Maaimachines maken insecten en andere beesten die in het gras leven dood. Daarnaast kunnen schapen op plekken grazen waar machines niet kunnen komen. Zo’n kudde is verder ook een hartstikke leuk gezicht, als we op de brink van Zuidlaren staan dan vinden mensen dat mooi om te zien.”
