Vrouwen van Nu Vries
vrouwen van nu
‘Carnaval in Kruikenstad!’
VRIES - Het is zaterdagmorgen 5 uur als de eerste wekkers afgaan bij een aantal leden van de museumclub van Vrouwen van Nu Vries. Om kwart voor 7 vertrekken de eerste vrouwen van station Haren naar Tilburg. In Assen stapt de rest van de groep in de trein. Het is gelijk gezellig en hoeveel te dichter de vrouwen bij Tilburg komen hoeveel te meer zij gaan beseffen dat er niet alleen musea in Tilburg zijn maar dat er ook carnaval gevierd wordt in de oranje/groen gekleurde Kruikenstad. Steeds meer prachtig uitgedoste mensen stappen de trein in of uit. In Kruikenstad stappen de vrouwen ook uit en gaan eerst met de bus naar museum De Pont. Een museum met kunst van nu in een fabriek van toen. Een leegstaande wolspinnerij is 25 jaar geleden omgebouwd tot een museum. Wereldberoemde kunstenaars hebben er hun werk geëxposeerd. Veel werk van hen is in de expositie “WeerZien” te zien. Na de koffie met iets heerlijks erbij gingen de vrouwen op verkenning door de grote voormalige fabriek. Het werd een ware ontdekkingsreis. Eenmaal weer buiten werd er natuurlijk even geposeerd voor de “Sky mirror (for Hendrik)”van Anish Kapoor. Een grote spiegel waar de wolken en de blauwe lucht prachtig in te zien zijn en speciaal gemaakt voor de expositie. Een paar honderd meter verder is er nog een oude fabriek omgebouwd tot een museum: van textielfabriek tot een internationaal vermaard Textielmuseum. De vrouwen gaan er eerst in het textielcafé in het zonnetje een glaasje drinken en iets eten. De erwtensoep valt er lekker in. Dan het museum door. Prachtige oude machines. Tijdens de rondleiding wordt er veel uitgelegd over alles wat er maar komt kijken om bijvoorbeeld een tafelkleed voor Koningin Wilhelmina te weven. Een tafelkleed zo groot dat er een speciale machine van wel 4 meter breed voor werd gebruikt en waar 1 man een half jaar over deed om het kleed te maken. Maar ook is er een internationaal TextieLab waar jonge mensen en gerenommeerde ontwerpers de kans krijgen om te experimenteren met hun ontwerpen. Het zou de vrouwen niet verbazen als de blauwe kroningsjurk er ook een verleden heeft. De tijd vliegt voorbij en met de aankopen in de tas gaat het met de bus richting het station. Eerst een drankje tussen de gezellige carnavalsvierders en dan naar Pino’s Wereld Eetcafé met heerlijke gerechten uit de hele wereld. Ook de verwarmde toiletbril in dit restaurant in de Stationsstraat kon rekenen op warme belangstelling van de vrouwen. Rennend en vliegend werd de trein terug gehaald. Het werd een gezellige terugreis met zingende, drinkende en feestvierende mensen in de meest mooie creaties. Vooral de kuiten van de mannen konden op meer dan gewone kuitenbelangstelling rekenen. Net voor middernacht konden de vrouwen onder het genot van een glaasje en met een glimlach is het nog even nagenieten van een memorabele reis naar Kruikenstad.
VRIES - Het is zaterdagmorgen 5 uur als de eerste wekkers afgaan bij een aantal leden van de museumclub van Vrouwen van Nu Vries. Om kwart voor 7 vertrekken de eerste vrouwen van station Haren naar Tilburg. In Assen stapt de rest van de groep in de trein. Het is gelijk gezellig en hoeveel te dichter de vrouwen bij Tilburg komen hoeveel te meer zij gaan beseffen dat er niet alleen musea in Tilburg zijn maar dat er ook carnaval gevierd wordt in de oranje/groen gekleurde Kruikenstad. Steeds meer prachtig uitgedoste mensen stappen de trein in of uit. In Kruikenstad stappen de vrouwen ook uit en gaan eerst met de bus naar museum De Pont. Een museum met kunst van nu in een fabriek van toen. Een leegstaande wolspinnerij is 25 jaar geleden omgebouwd tot een museum. Wereldberoemde kunstenaars hebben er hun werk geëxposeerd. Veel werk van hen is in de expositie “WeerZien” te zien. Na de koffie met iets heerlijks erbij gingen de vrouwen op verkenning door de grote voormalige fabriek. Het werd een ware ontdekkingsreis. Eenmaal weer buiten werd er natuurlijk even geposeerd voor de “Sky mirror (for Hendrik)”van Anish Kapoor. Een grote spiegel waar de wolken en de blauwe lucht prachtig in te zien zijn en speciaal gemaakt voor de expositie. Een paar honderd meter verder is er nog een oude fabriek omgebouwd tot een museum: van textielfabriek tot een internationaal vermaard Textielmuseum. De vrouwen gaan er eerst in het textielcafé in het zonnetje een glaasje drinken en iets eten. De erwtensoep valt er lekker in. Dan het museum door. Prachtige oude machines. Tijdens de rondleiding wordt er veel uitgelegd over alles wat er maar komt kijken om bijvoorbeeld een tafelkleed voor Koningin Wilhelmina te weven. Een tafelkleed zo groot dat er een speciale machine van wel 4 meter breed voor werd gebruikt en waar 1 man een half jaar over deed om het kleed te maken. Maar ook is er een internationaal TextieLab waar jonge mensen en gerenommeerde ontwerpers de kans krijgen om te experimenteren met hun ontwerpen. Het zou de vrouwen niet verbazen als de blauwe kroningsjurk er ook een verleden heeft. De tijd vliegt voorbij en met de aankopen in de tas gaat het met de bus richting het station. Eerst een drankje tussen de gezellige carnavalsvierders en dan naar Pino’s Wereld Eetcafé met heerlijke gerechten uit de hele wereld. Ook de verwarmde toiletbril in dit restaurant in de Stationsstraat kon rekenen op warme belangstelling van de vrouwen. Rennend en vliegend werd de trein terug gehaald. Het werd een gezellige terugreis met zingende, drinkende en feestvierende mensen in de meest mooie creaties. Vooral de kuiten van de mannen konden op meer dan gewone kuitenbelangstelling rekenen. Net voor middernacht konden de vrouwen onder het genot van een glaasje en met een glimlach is het nog even nagenieten van een memorabele reis naar Kruikenstad.
