De Ongenode Gast ontdekt: de bibliotheek is tegenwoordig veel meer dan een plek om boeken te lenen.

Er kwam deze week veel nieuws van de bibliotheek in Eelde over het bureau van de Ongenode Gast. Vanaf maart worden er verschillende cursussen gegeven om mensen digitaal slagvaardiger te maken. De interesse van de Gast was gewekt, tijd om eens een kijkje te nemen. De gemeente telt gelukkig meerdere bibliotheken, waarin verschillende activiteiten worden georganiseerd. Het oog viel op de bieb van Vries, daar staat eens per week iemand klaar om mensen te helpen met ‘Informatie Digitale Overheid’ (IDO), oftewel: alles dat te maken heeft met zaken als DigiD en online dingen regelen met de overheid. 

Eenmaal aangekomen in de bibliotheek ziet de gast een bord waarop de dienst wordt aangeboden, de expert is echter in geen velde of wegen te bekennen. Een behulpzame vrijwilliger Tinie Bloembergen schiet te hulp. Ze legt uit dat normaal gesproken er inderdaad iemand klaar zit, maar dat net sinds vandaag deze persoon ook andere verantwoordelijkheden heeft. Voor hulp met IDO moet nu eerst een afspraak worden gemaakt, vandaag heeft zich niemand gemeld. Het bureau blijft dus leeg. Dan maar een kopje thee met Bloembergen en haar mede-vrijwilliger Roelie Oostebring. Met een bokkenpootje uit de trommel op tafel is dat ook geen straf. 

Een paar gasten scharrelen door de boekenkasten. Terwijl de thee wordt ingeschonken vertelt Bloembergen: “Het is deze week rustig, dat komt door de voorjaarsvakantie. Normaal gesproken loopt het hier lekker door.” Oostebring en Bloembergen komen allebei uit het dorp. Tinie is al zo lang vrijwilliger dat ze niet meer kan zeggen wanneer ze precies begonnen is, Roelie weet het nog wel.  “Dat was net na corona, toen de meeste maatregelen al waren afgeschaft.”

Wie denkt dat vrijwilliger bij de bieb alleen bestaat uit thee drinken en koekjes eten heeft het mis. Oostebring: “Op maandag en donderdag komen kratten vol boeken die besteld zijn binnen. Die moeten dan op de planken worden gezet, of we leggen ze klaar voor de mensen die ze hebben gereserveerd. Men kan namelijk een boek reserveren uit elke bibliotheek in de provincie, die wordt vervolgens hier naar toe verscheept. Zo gauw hij klaar ligt krijgen mensen een seintje en kunnen ze hem ophalen.”

Het interview wordt even onderbroken omdat een peuter bij de tafel komt staan. “Heb je een mooi boek kunnen vinden?” vraagt Bloembergen. De dreumes knikt instemmend. Haar (iets) oudere broer loopt ook even langs de tafel om zijn buit te tonen. Hij krijgt een paar bemoedigende woorden van de vrijwillige bibliothecaris, daarna gaan de kinderen met hun ouder huiswaarts. 

Bloembergen vertelt dat ze jarenlang op een basisschool aan de laagste klassen les heeft gegeven. Ze heeft dan ook een uitgesproken mening over het belang van lezen. “Het is heel belangrijk, in de eerste plaats voor de taalontwikkeling van kinderen. Daarnaast is voorlezen een sociale bezigheid, die zorgt voor meer binding tussen de ouders en het kind.” Ze legt uit dat er in de bibliotheek van Vries daarom ook een keer per maand een voorleesochtend wordt georganiseerd. Kinderen krijgen een verhaal voorgelezen, daarna kan er worden geknutseld. 

Iemand die je het belang van (voor)lezen niet hoeft uit te leggen is Kim Merel. Zij staat samen met dochter Mette bij de balie waar uitgeleende boeken worden geregistreerd. “Ik ben zelf kinderboekenschrijver. Ik heb net mijn eigen boek hier op de plank zien staan. Dat is wel echt een bijzonder moment.” Dat Mette met haar moeder naar de bibliotheek wou is geen toeval. “Ze is laatst met opa en oma in Assen er ook geweest, toen ze thuis was zei ze gelijk: nu wil ik ook naar de bibliotheek in ons dorp.” 

De bibliotheek is tegenwoordig veel meer dan een plek om boeken te lenen. Dat bewijzen cursussen als IDO die gegeven worden. Het gaat volgens de twee vrijwilligers nog verder dan dat. “Het is een plek waar mensen samenkomen. Er wordt van alles georganiseerd.” Bloembergen noemt zo een aantal voorbeelden: “Er komt een vrouw hier die een nieuwe Nederlander taalles geeft. Het is de enige plek waar je in Vries nog kan kopiëren en printen.” Kim Merel bevestigd het belang van de bieb: “Als dit zou verdwijnen, zou dat enorm jammer zijn.”