Vijfjarig jubileum Oldstars Tafeltennis: Ongenode Gast kijkt mee
VRIES - Met een krachtige backhand mept Bauke Couperus de bal naar de hoek van de tafel. Te hard voor Koen Molewijk. Terwijl hij achter de bal aanrent, steekt hij alvast zijn duim omhoog. Couperus is een krasse vent op leeftijd, Molewijk is de coach van Tafeltennisvereniging Vries. Vandaag viert de vereniging het 5-jarig bestaan van OldstarsTafeltennis, speciaal opgezet voor mensen ouder dan 50 jaar. De Ongenode Gast heeft zelf ook weleens een balletje geslagen, hij neemt dan ook graag een kijkje bij dit fraaie jubileum.
Even later neemt een andere speler de plek van Molewijk in, hij heeft een momentje de tijd voor de Gast. Terwijl hij een blik op de tafels houdt, vertelt hij: “Het is een hele gezellige club. Als er iemand ziek is krijgt die steevast een kaartje of een fruitmand. Ze hebben ook een rooster opgezet voor wie de koekjes meeneemt in de koffiepauze.” De combinatie tussen bewegen voor een goede gezondheid en sociaal bezig te blijven zijn de hoekstenen van het Oldstars team. Molewijk: “Bij tafeltennis oefen je met allerlei bewegingen, het is ook goed voor de hand-oogcoördinatie. Als warming up beginnen we elke training met speciale oefeningen. Dit helpt de spelers om gezond oud te worden.”
Het Oldstarsteam bestaat uit zo’n 40 leden. Voor de meesten is het vooral een leuke manier om in beweging te zijn, in een gezellige omgeving. Sommige zijn zo enthousiast geworden dat ze er een schepje bovenop doen: een team doet mee in de reguliere competitie. Bauke Couperus is daar 1 van. “Ik merk dat ik nog steeds groei en beter wordt. Ik had eigenlijk niet verwacht dat het op mijn leeftijd nog zo zou zijn, maar het is echt zo. Als je een goede bal slaat en je tegenstander kan er niet bij, dat is heerlijk.” Kunnen de oude knarren wat inbrengen tegen de jonge goden die ze treffen in de reguliere competitie? Couperus blijft er nuchter onder. “We winnen wel eens wat, maar we zijn zwaar ingedeeld. We vinden het vooral leuk om te doen.”
Marijke Gordijn staat tevreden te kijken hoe het eerste gedeelte van de training verloopt. Zij nam vijf jaar geleden het initiatief om het team op te zetten. “Er zijn veel ouderen in Vries, die juist overdag behoefte hebben aan activiteiten. Tafeltennis was eerst alleen in de avond. Ik heb het plan neergelegd bij de Tafeltennisbond, die was toen toevallig met het Nationale Ouderenfonds in overleg om iets voor ouderen te organiseren. We vielen dus met onze neus in de boter, wij zijn de pilot. Het was gelijk een groot succes, sommige van de mensen die er de eerste keer bij waren doen nog steeds mee.”
Om het jubileum te vieren is er een grote slagroomtaart besteld. Als de training een klein uurtje aan de gang is, wordt deze bezorgd. “Koffie en taart,” roept Gordijn door de hal. De kreet wordt al snel door anderen overgenomen, even later heeft de hele club zich verzameld in de kantine van sporthal De Kamp. Stukken taart worden rondgedeeld, stomende koppen koffie en thee staan al op tafel. De Gast schuift aan naast Hein Mijerink en Manja Niesen. “Ik vind het geweldig,” vertelt Niesen. “Ik heb altijd fanatiek getennist, maar kreeg een hamstringblessure. Ik zag een aankondiging hiervoor langskomen in de krant. Het is een goede manier om actief te blijven, zonder dat ik het een heel tennisveld over moet rennen.”
Mijerink heeft het ook prima naar zijn zin bij het team. Toevallig deed hij ook aan tennis, tot zijn oude club ermee ophield. Via een kennis is hij bij het team gekomen. “Ik ben niet de beste, maar ook niet de slechtste. Er zijn grote verschillen tussen de spelers, de trainer houdt daar gelukkig rekening mee.” De Gast heeft inmiddels zijn taart op, een volgende afspraak dient zich alweer aan. Uiteindelijk heeft hij geen bal kunnen slaan, maar misschien maar goed ook. Wie weet wat er met zijn fragiele ego was gebeurd als een pensionado hem alle hoeken van de tafel had laten zien.
