VAKO-voetballer Tim van Huffelen blikt terug en kijkt vooruit op seizoen

Afbeelding
Sport

VRIES – Het is winterstop, we zitten op de helft van het amateurvoetbalseizoen. De hoogste tijd om de balans op te maken met één van de spelers van de regioclubs. Als eerste aan het woord is Tim van Huffelen (31), voetballer van VAKO 1 zondag. De roodgelen uit Vries kenden een moeizame eerste seizoenshelft. Met een puntenaantal van acht staat VAKO op de twaalfde plaats in de 3e klasse B op twee punten voorsprong van hekkensluiter VMC Amicitia.

,,We horen thuis in de derde klasse”



,,Toen twee van onze beste spelers vertrokken afgelopen zomer, Sietze en Jelle Wichers maakten de overstap naar The Knickerbockers, en onze laatste man, de ervaren Roy de Bruin, stopte in verband met zijn werk, waren mijn verwachtingen voor dit seizoen om eerlijk te zijn getemperd. Door de krapte in de selectie moest er veel jeugd doorstromen en jeugdspelers zijn wisselvallig. Je kunt beter jeugd inpassen als het goed gaat dan uit nood. Ik wist dat we niet zouden gaan spelen om het kampioenschap of om een periode, maar dat we onderin zouden staan had ik nou ook weer niet verwacht, eerder in de middenmoot. Kijk, tegen de top had ik al ingecalculeerd dat het lastig zou worden. Tegen Annen verloren we met 4-0, toen zag je het verschil tussen jongens en mannen. Het was kwakkelen in de eerste seizoenshelft en we gingen soms dik af, bijvoorbeeld thuis tegen Leo Loon, nota bene een concurrent, waarvan we met 0-7 verloren. Je zag vaak dat we in de eerste helft vaak prima mee kunnen komen, maar dat we na rust als een kaartenhuis in elkaar stortten. Dat zie je ook terug in de statistieken. Wellicht ligt dat aan een gebrek aan ervaring en aan de jeugdigheid van de ploeg. De middengroep van spelers tussen 22 en 28 jaar is heel klein bij ons. Ik ben zelf ook nog vijf of zes weken uit de roulatie geweest door een enkelblessure. Dat was echt balen. VAKO moet het echt hebben van het voetballen. Aanvallend zijn we best sterk, maar defensief laten we nog wel eens een steekje vallen. Als het loopt op het veld dan scoren we mooie, uitgespeelde goals. In de eerste seizoenshelft was er soms binnen de ploeg te weinig sturing op het veld. Een persoonlijk hoogtepuntje was mijn doelpunt vanaf de middellijn tegen VMC Amicitia. Het is belangrijk dat we weer in een positieve flow terechtkomen. Ik ben weer fit, Roy is er straks weer bij en aanvaller André Manzeza is weer inzetbaar en de jonge jongens zijn weer een stukje verder in hun ontwikkeling: ik ben ervan overtuigd dat we kunnen aanpikken bij de middenmoot, mits iedereen fit blijft. De 2e klasse is op dit moment te hoog gegrepen voor ons, maar we horen thuis in de 3e klasse. We moeten er daarom voor zorgen dat we ons veilig spelen”.

UIT DE KRANT