Voorzitter Michiel Kanon van IJsclub Midlaren blikt vooruit op schaatsseizoen
“Voor een echte schaatswinter moet het vroeg in het seizoen al koud zijn”
MIDLAREN – Hij hoopt op een strenge winter, zodat er flink veel geschaatst kan worden op de baan van IJsclub Midlaren, maar als voorzitter Michiel Kanon (53) uit Midlaren eerlijk is dan maakt hij zich niet al te veel illusies: “Tot nu toe hebben we altijd het geluk gehad dat we minimaal één dag per jaar de schaatsbaan open kunnen gooien”.
De baan van IJsclub Midlaren bevindt zich ietwat verstopt aan de Tolhuisweg in Midlaren bij het sportveld en het oude schoolgebouw. Afgelopen zomer is het helemaal opgeknapt. Tot op heden is er ieder jaar nog geschaatst op de ijsbaan in Midlaren. “Als het een paar dagen gevroren heeft en we weten dat de dooi snel komt, dan gooien we de ijsbaan voor de mensen uit het dorp open, maar hangen we het niet aan de grote klok naar de buitenwereld. We kunnen schaatsen bij een ijsdikte van 4 centimeter, maar niet als er 100 tot 150 man op de ijsbaan staan”, lacht Kanon, die sinds 2008 voorzitter is van IJsclub Midlaren. “Als het echt vorst is, dan wachten we even tot het ijs echt dik genoeg is en het veilig is om een grote groep schaatsers toe te laten op de baan”.
De voorbereiding van een nieuw natuurschaatsseizoen begint in Midlaren in oktober. “We gaan eerst vergaderen om de actiepunten bij langs te gaan, een datum te prikken voor de jaarvergadering die meestal in de tweede week van december plaatsvindt, en we halen de contributie op. Op de eerste zaterdag van december laden we het water in. Water vanuit het Zuidlaardermeer wordt dan in ons veldje gepompt. Dat duurt een week en dan is het wachten op de weergoden”.
Binnen de ijsclub, die op 30 januari 2017 het 100-jarige bestaan vierde, houdt men elkaar scherp. “Er is altijd wel iemand die meldt dat er een vorstperiode aan komt. Als het een paar dagen goed heeft gevroren, dan gaan we in het ijs boren om de ijsdikte te meten. Als je over het ijs loopt merk je ook wel of het ijs geschikt is om op te schaatsen, maar om echt zeker te zijn willen we de ijsdikte weten. In de dagen daarna monitoren we de groei van het ijs”, legt Kanon uit. Als alles veilig wordt geacht dan gaat de boel op groen licht. “Standaard hebben we er ook een Koek en Zopie kraam bij”, vertelt de geboren en getogen Midlaarder.
In eerste instantie worden alleen de leden van de ijsclub ingelicht als er geschaatst kan worden, maar meestal is het nieuws dan al door het dorp gegonsd. “85% van onze leden komt uit Midlaren. Pas als het ijs een massa aan kan, dan zetten we het op de website van de KNSB en dergelijke. Alle andere banen in de buurt zijn dan ook open, dus zo’n drukte wordt het dan ook weer niet”. Aan uitbreiding van de baan wil Kanon niet denken. “Wij hebben een kleine, knusse baan en ik wil ook niet dat de baan groter wordt. We zijn een kleine vereniging en willen snel open als er ijs ligt. Als we groter worden, dan wordt onze kracht onze zwakte”.
In 2018 kon er van eind februari tot begin maart geschaatst worden bij IJsclub Midlaren, ondanks dat het ijs wel wat inconsistenties vertoonde. “’s Nachts was er sprake van stevige vorst, maar overdag was het behoorlijk zonnig. Gedurende nacht vroor het dus en overdag ontdooide het ijs weer. Dat zorgde ervoor dat de ene kant van de baan goed begaanbaar was, maar de andere kant niet. We hebben toen ijsbaan toen gehalveerd en maar deels opengegooid. Door de zon was het ijs onbetrouwbaar geworden. Onze baan is 30 centimeter diep, dus als je door het ijs zakt, dan kan er niks gebeuren”, weet Kanon.
Kanon verwacht dat deze winter ook pas weer in februari geschaatst kan worden. “Vroeger was het vaak in november al enorm koud en kon je al snel de baan op, maar moet je nu eens buiten komen: echt koud is het nog niet geweest! Als je een echte schaatswinter wilt, dan moet het al vroeg in het seizoen koud zijn. Het nadeel van februari is dat de zon weer vaker schijnt en de dooi dus sneller zijn intreedt. Het is eigenlijk heel simpel: wij wachten op de natuur en dan doen we ons ding”.
Denkt Kanon dat de opwarming van de aarde nog iets te maken heeft met de korte schaatsperiodes op natuurijs in de afgelopen jaren? “Tot op heden is het elk jaar nog gelukt om te schaatsen op onze baan. Ik heb niet het idee dat het minder wordt. Iedereen weet van de opwarming van de aarde, maar dat vraagstuk verdwijnt naar de achtergrond als het dertig dagen lang steenkoud is. Het zegt natuurlijk wel iets als geleerden zeggen dat de kans op een Elfstedentocht van 1 keer op de 25 jaar verschuift naar 1 keer op de 60 jaar, maar vroeger was het niet per se beter. In de jaren ’70 en ’80 waren er ook winters met weinig ijs”.
Behalve de ijsbaan in Midlaren is IJsclub Midlaren samen met IJsvereniging De Hondsrug in Noordlaren en de ijsvereniging van Kropswolde betrokken bij Stichting Toertochten Zuidlaardermeer. In 2010 organiseerden zij de Nederlandse Kampioenschappen Marathonschaatsen op Natuurijs. In 2012 werd er voor het laatst geschaatst op het Zuidlaardermeer. “Heel veel mensen werden daar enthousiast van, het was een geweldig evenement. Het is enorm druk en altijd weer spannend of het loopt zoals het moet lopen. Er komen een paar duizend betaalde bezoekers (en zwartrijders) op af. Midlaren staat dan tjokvol met auto’s”.
Een dergelijk groot schaatsevenement is ook goed voor de kas van de ijsclub. “Een reguliere ijsclub draaiende houden kost geld, simpel zat. We willen de contributie laag houden en we draaien op vrijwilligers. De opbrengsten van zo’n groot schaatsevenement op het Zuidlaardermeer is dan een welkome aanvulling voor onze kas”. De club bedenkt ook elk jaar weer leuke activiteiten voor de leden. “Voor de kinderen organiseren we een mini-Elfstedentocht. Ze moeten dan rondjes schaatsen en krijgen voor elke rondje een stempel. Na het inleveren van de stempelkaart ontvangen ze een prijsje”, vertelt Kanon.
Hoewel Kanon voorzitter is van de schaatsclub bekent hij dat hij – vreemd genoeg – helemaal niet zo’n schaatsliefhebber is. “Voetbal is mijn sport. Ik ben geen fanatiek schaatser en ook geen goede schaatser. Als enige van het bestuur. Sterker nog: ik heb een hekel aan de winter, ik heb er een gruwelijke pest aan. Die kwakkelwinters in Nederland vind ik niks, echte vorst vind ik op zich wel mooi. Maar ja, ik maak het weer niet, hè? Als het een tijdje koud is, dan wen je er wel weer aan, maar ik zit liever de hele winter in Spanje. Ik ben meer een zomermens. Als de andere bestuursleden zeggen: ik hoop op een koude winter, dan houd ik me een beetje stil”, lacht Kanon, die veehouder van beroep is. “Ik neem mijn schaatsen wel altijd mee naar de baan, hoor”.
De vraag rijst of Kanon als voorzitter van een ijsclub dan wel op de juiste plek zit. Lachend: “Ik woon in een dorp en met elkaar wil je het dorp levendig houden. Midlaren is echt een dorp waar mensen zich vestigen om te wonen, wij hebben hier geen verenigingsleven. Contact is wel belangrijk en een ijsclub is een ideale manier om mensen uit het dorp te ontmoeten en spreken. We moeten het samen levendig houden”.