Vrouwen van Nu Vries

vrouwen van nu
“Grote schaats in het ijs door vrouwen gevonden”
De wekker gaat zaterdag 18 augustus jl. bij een tiental leden van de museumclub van Vrouwen van Nu Vries al vroeg in de ochtend. Zo tegen kwart over 5 gaat de eerste wekker af. Op een paar vrouwen en 3 chauffeurs na is de rest van Vries e.o. nog in dromenland. Het uit bed gaan duurt niet lang want het avontuur wacht. Rond half 7 de deur uit naar het hoofdstation in Groningen. Iedereen is er voor het afgesproken tijdstip en is vol verwachting van het avontuur met de reuzen in Leeuwarden. Arriva heeft wel 5x langere treinen ingezet dan normaal. In Buitenpost staat het perron vol, maar iedereen kan mee. In Leeuwarden is al zo vroeg op de ochtend erg veel volk op de been. Het hele centrum is alleen voor voetgangers. De organisatie is prima voor elkaar. Er worden onderweg routekaartjes uitgedeeld. Aangekomen op het drukke Wilhelminaplein slaapt en snurkt,  zittend op een container, “De Duiker” (11m hoog) nog. Zijn duikhelm ligt op een kar. Het duurt nog even voor de reus ontwaakt. In de rij voor koffie dan maar. Die valt er lekker in. Dan opeens komt daar, onder applaus, in colonne de rode brigade aan die “De Duiker” door Leeuwarden zal laten lopen. Het zijn meest vrouwen in witte blouses die naar de hoge top van het voertuig klimmen om “De Duiker” zijn helm op te zetten. Mannen en vrouwen in rode pakken klimmen in de touwen en springen naar beneden om deze reus te laten lopen. Een paar vrouwen zorgen voor de besturing van het gevaarte en geven in het Frans de commando’s. Dan gaat “De Duiker” verder met zijn zoektocht naar zijn dochter “Het Kleine Reuze Meisje”en haar hond “De Xolo” in het straattheater stuk “Grote Schaats in het IJs”. Bedacht door Jean-Luc Courcoult die de bedenker en baas is van het Franse straattheater gezelschap “De Reuzen van Royal de Luxe” uit Nantes. De meer dan 170.000 bezoekers van het evenement verplaatsen zich door de Leeuwarder straten naar de routes waar vader en dochter reus langs komen maar elkaar nog niet tegenkomen. De vrouwen lopen eerst nog naar De Waag. Daar ontdekken zij het blok ijs met daarin de grote schaats. Het ultieme bewijs dat er heel lang geleden reuzen leefden. Onderweg naar de Groeneweg is het tijd om even te gaan zitten en iets te drinken, het is al tegen 10’en. Het varieert van een beetje rosé tot warme chocolademelk in een plastic bekertjes. Dan gaat het verder. In de Grote of Jacobijnerkerk wordt en passant nog een expositie met hedendaagse kunst bekeken. Dan komt uiteindelijk na een poos wachten “De Xolo” voorbij gerend. Voor de neus van de vrouwen stapt “Het Kleine Reuze Meisje” op haar step en stept naar de Oldenhove waar zij haar middagdutje gaat doen onder een reuzen parasol en zachte muziek van “Omrop Fryslan” uit een reuzenradio. Nog even schuifelen naar voren om een paar foto’s nemen en dan gaat het richting de terrassen. Maar het is zo druk dat uiteindelijk de vrouwen in de klaarstaande trein naar Groningen stappen. In Stad wordt gemakkelijk een plek gevonden om iets te drinken en te eten. Of het door de wijn komt of de emoties die het spektakel in Leeuwarden bij de vrouwen opgeroepen heeft: de busreis vanuit Groningen naar Vries verloopt erg gezellig. En een ding is zeker: er zal nog vaak met elkaar over deze bijzondere dag in Leeuwarden nagepraat worden. En… ook nu is het “eind goed al goed”: “De Duiker” en zijn dochter “Het Kleine Reuze Meisje” hebben elkaar uiteindelijk ontmoet en hebben samen met “De Xolo” al varend Leeuwarden weer verlaten.  Maar de herinnering blijven.
 

UIT DE KRANT