Zeiler Rens van der Heiden (12) uit Paterswolde gaat dit jaar voor EK of WK

EELDE-PATERSWOLDE – De twaalfjarige Rens van der Heiden uit Eelde-Paterswolde maakt een stormachtige ontwikkeling door binnen de zeilsport. In een tijdsbestek van vier jaar schopte hij het van een pupil van de lokale zeilvereniging VWDTP tot een onverschrokken sportzeiler bij de Kernploeg Optimist zeilen. In 2019 hoopt hij zich te kwalificeren voor het EK of WK. “Ik had niet verwacht dat ik dit niveau zou halen, maar ik heb veel geleerd en toen ging het snel”, vertelt de leerling van het Praedinius Gymnasium in Groningen.

“Mijn droom is meedoen aan het WK Optimist”

Op z’n achtste werd Rens lid van de lokale zeilvereniging VWDTP (Vereniging Watersport De Twee Provinciën) aan het Paterswoldsemeer. De zeilgenen heeft hij van zijn moeder Christel, zij gaf zeilles in Friesland maar maakte bewust niet de stap naar het wedstrijdzeilen. “Met ons gezin zeilden we vroeger veel in Friesland of op de Waddenzee. Als kind raakte ik besmet met het zeilvirus”, vertelt Rens.

Bij VWDTP maakte hij zich meester van de zeilsport, specifiek het zeilen met een Optimist. “Je kon er makkelijk kennis maken met het zeilen en als je vorderingen maakte mocht je ook meedoen aan wedstrijden”. Op de eerste Combi wedstrijd die hij zeilde werd Rens 5e. Het was de start van een opmars. “Het kantelpunt was het winnen van de Sneekweek twee jaar geleden. Daarna heb ik me volledig op de zeilsport gestort”, blikt Rens terug, die voor die tijd ook nog fanatiek hockeyde.

In het begin vond Rens de harde wind op het water best spannend, maar daar kwam hij al snel overheen. “Ik weet nog dat het in de eerste week dat ik zeilde best hard waaide en ik het als enige aandurfde om in de motorboot van de trainer te stappen om vervolgens weg te voeren in mijn optimist. Dat gaf wel een kick. Bij een dergelijke harde wind is een goede bootbeheersing belangrijk”.

Na de Sneekweek sloot hij zich aan bij RTC Noord en volgden in 2018 selectiewedstrijden van de Optimist Club Nederland, waarbij een plekje op het EK en het WK de inzet was. Dat viel nog niet mee. “Ik dacht: leuk, maar ik lag achteraan”. Door te leren van op dat moment betere zeilers uit de A-categorie in de Franse badplaats Bandol en het Spaanse Palamós en onder begeleiding van goede (internationale) trainers uit de zeilwereld wrikte Rens zijn niveau omhoog. “Vanaf toen ging het top”. Inmiddels behoort Rens tot de kernploeg. “Heel erg gaaf. Ik keek altijd op tegen de zeilers uit de kernploeg en nu sta ik er zelf tussen”.

Als sterke punten noemt hij het aanvoelen van de wind en het strak houden van het zeil in combinatie met strategisch spel. “Direct na de start moet je een kant kiezen. De wind heeft op een parcours verschillende drukgebieden. Je moet goed weten waar je moet starten en rekening houden met de draaiende wind en de andere boten. Soms moet je tijdens de race een ander plan bedenken en snel schakelen. Dergelijke keuzes maak je echt alleen”, vertelt hij.

In de eerste selectiewedstrijd afgelopen najaar voor het EK en WK 2019 kwam Rens in zijn ‘Vliegende Vis’, zoals zijn huidige boot heet, als vijfde over de finish. “Overall sta ik op dit moment zestiende”. De beste vijf uit de kernploeg mogen naar het WK op Antigua in de Caribische Zee en de daaropvolgende beste zeven mogen naar het EK in het Franse Crozon. In maart, april en mei zijn de laatste voorjaarsselectiewedstrijden hiervoor op het IJsselmeer en bij Heeg in Friesland. “Ik hoop me dit jaar te plaatsen voor het EK, misschien zelfs voor het WK. Het wordt sowieso weer een heel mooi jaar. De zeilweekenden zijn soms net korte vakantietripjes”.

Dure tripjes, want alles moet in principe zelf betaald worden. “De zeilsport kost stiekem heel veel geld. We zijn dan ook op zoek naar een vaste sponsor”. Pa en ma Van der Heiden vergezellen Rens om de beurt op zijn zeiltripjes. “In de zomer ben ik elk weekend op pad, vaak moeten we vrijdagmiddag al weg. Dat is zo intensief dat mijn ouders per week de taken verdelen. Ik heb namelijk ook nog twee zusjes waarvoor gezorgd moet worden”.

Tijdens de zeilweekenden heeft hij al de nodige zeilvriendjes gemaakt. “Op het water zijn we elkaars concurrent, maar aan de kant zijn we vrienden. We zien elkaar vrijwel ieder weekend”. Afgelopen december trainde Rens met een internationaal gezelschap op Lanzarote. “Dat ging heel goed. Er waren kinderen van over de hele wereld: Singapore, Mexico, Finland en Spanje. Dat was erg leuk”. Voor het eerst zeilde hij daar op de Atlantische Oceaan. “Dat was heel cool. Het was er lekker warm en we moesten hoge golven trotseren. Dat was wel even wat anders dan het IJsselmeer!” Internationale zeilwedstrijden in Bodrum, Turkije en Palamos, Spanje staan dit voorjaar ook op het programma voor de Paterswolder. 

Rens mag nog tot z’n vijftiende in een Optimist de zeilsport beoefenen. Daarna dient er gekozen te worden uit een ander kaliber boot. “Daar ben ik nog niet echt mee bezig. Waarschijnlijk wordt het een laser, maar dat hangt ook af van mijn lengte en gewicht. Mijn droom is om een keer mee te doen aan het WK Optimist. Daar heb ik nu nog drie jaar de tijd voor”.

Zeiltrainer hoeft hij later niet te worden en van de grote jachten is Rens ook niet zo. “Ik wil voorlopig op een hoog niveau blijven sportzeilen in een kleinere boot. Als je echt geld wilt verdienen met deze sport, dan moet je aan de Olympische Spelen meedoen of zo. Ik denk dat ik uiteindelijk voor een regulier beroep kies, iets in de medische richting”.

Ondanks zijn drukke zeilschema, gaat Rens ook nog gewoon naar school. “Ik mis wel eens wat, maar dat gaat altijd in goed overleg met de school”. En zijn vrienden en klasgenoten, wat vinden zij ervan? “Vorig jaar werd er wel eens voor de grap gezegd: moet je nou alweer zeilen? Ik vind dat niet vervelend, het hoort erbij. Ik denk dat mijn vrienden het uiteindelijk ook erg leuk vinden dat ik dit doe”. De volgende sportzeiler in de familie Van der Heiden dient zich in navolging van Rens alweer aan: Rens’ elfjarige zusje Kirsten gaat dit jaar ook voor het eerst selectiewedstrijden zeilen.