Albert Hovius, voorzitter van openluchttheater de Speulkoel in Anloo

Afbeelding
regio

ANLOO - Albert Hovius is voorzitter van het openluchttheater in Anloo, de Speulkoel. Daarnaast is hij genetisch behept met bakgenen. ‘Mijn vader had een bakkerij in Zuidlaren. Ik bak dan ook ontzettend graag. Ik vind het ook altijd leuk om vergaderingen bij mij thuis te houden, dan hoef ik niet alles zelf op te eten.’ Hij zet een indrukwekkend uitziend stuk gevuld speculaas op tafel.

Dat hij zelf geen bakker zou worden was snel duidelijk. ‘Ik kon goed leren, na de lagere school ging ik naar het Gymnasium. Daar voelde ik me als een vis in het water. Ik studeerde economie en ging daar uiteindelijk ook les in geven.’ Hovius werkte op de HEAO in Groningen. ‘We stoomden studenten klaar voor het Nederlandse bedrijfsleven. Maar omdat het Nederlandse bedrijfsleven internationaal is hebben we besloten ook de opleiding internationaal te maken, de International Business School, onderdeel van de Hanzehogeschool. Samen met een Engelse universiteit hebben we een masterprogramma opgezet. Al onze studenten moesten een jaar lang studeren bij een buitenlandse partner en een half jaar stage lopen in het buitenland. Ik reisde toen veel, van Rusland naar China en van Amerika naar Engeland. Scholen bezoeken en uitwisselingen regelen, mensen overtuigen.’


Zelf is Hovius duidelijk over diploma’s: ‘De waarde van een diploma zegt weinig, het gaat erom wat iemand kan. In principe is alle kennis die je op school leert al verouderd zodra je van school gaat. Het enige wat niet snel veroudert dat is taal. Daarom is het zo belangrijk om talen te leren.’ Hovius legde zijn ziel en zaligheid in zijn werk en heeft nog regelmatig contact met oud-leerlingen. ‘Soms krijg ik een brief, maar ik zie ook nog mensen. Met pensioen gaan hoefde niet te wennen. Ik werd meteen te werk gesteld door mijn broer. Hij was erg actief voor de molen in Zuidlaren, dus zette hij me aan het bakken.’ Toen Hovius in Anloo ging wonen hoorde hij regelmatig: ‘Mout’n wie de Speulkoel nait es opknapp’n en der leuke ding’n doun?’ De Speulkoel werd in 1936 aangelegd als openluchttheatertje. Er werden zitbanken gemaakt van de zoden die werden uitgestoken om de kuil te vormen. Het theatertje werd een tijdje gebruikt, maar toen vergeten. ‘De oorlog hielp natuurlijk ook niet mee. Na de oorlog liep de belangstelling ervoor nog meer terug. Het werd een hangplek. En de hoogteverschillen van het theater waren ideaal voor brommers. Er werd afval gestort en het groeide dicht.’


In 2016 werd de Stichting Rondom Magnus opgericht. De stichting heeft als doel het organiseren van culturele activiteiten in en rondom Anloo. ‘En we begonnen met het opknappen van het theater. Op plaggen ga je twee keer zitten; de eerste keer en de laatste keer. Dan ben je wel klaar met natte billen. Dus hebben we leuke tafeltjes en stoeltjes en een mooie tribune. We hebben in 2020 ons eerste lustrum helaas niet kunnen vieren, maar de Speulkoel is dus inmiddels alweer vijf jaar in goede staat. We hebben er al tal van activiteiten kunnen houden, die prima worden bezocht. Het seizoen begint altijd in april, met een schapendag. Dan kunnen de pasgeboren lammetjes bewonderd (en geknuffeld) worden. En buiten beperkende maatregelen om hebben we ongeveer een keer per maand een activiteit in de Speulkoel. En zelfs in 2020 konden we toch nog twee dingen organiseren, op afstand natuurlijk. In december hebben we een speciaal kerstconcert. In de Magnuskerk natuurlijk, niet in de Speulkoel. Alle mensen zingen in december ‘Vrede op aarde,’ terwijl, als je over je schouder kijkt, de wereld in brand staat. Daarom hebben wij een kerstconcert dat over de grenzen heen gaat. We besteden veel aandacht dan aan de vluchtelingen en er treedt danb.v. een koortje op uit een AZC. Onder leiding van musici van ‘Music without Borders’ die muziekles geven op AZC’s ,want als je muziek gebruikt is taal niet belangrijk.’

UIT DE KRANT

Lees ook