ZUIDLAREN – De inmiddels 17-jarige Anna Rass uit Zuidlaren speelt al sinds haar negende tafeltennis bij Tafeltennisvereniging Vries. Haar gedrevenheid en passie voor de sport heeft haar onder andere naar het Nederlands Kampioenschap gebracht, waar ze tiende is geworden van haar leeftijdscategorie.
‘Mijn broer speelde eerder dan ik’, vertelt Anna. ‘Hij speelde op school vaak het spelletje rond de tafel. Hierdoor wilde hij graag de sport bij een vereniging gaan beoefenen en kwam hij uit bij TT Vries. Ik was toen vooral bezig met turnen, zoals veel meisjes van mijn leeftijd.’ Anna en haar moeder haalden haar broer vaak op van training. ‘Hoe vaker we hem ophaalden, hoe leuker ik het vond. Ik vroeg vaak of we iets eerder konden vertrekken zodat ik ook een balletje kon slaan.’ Uiteindelijk heeft Anna de turnsport ingeruild voor de tafeltennissport. Tegenwoordig doet ze er ook nog paarrijden bij. De liefde voor tafeltennis is als een olievlek verspreid in Anna haar gezin.
‘Behalve dat mijn broer en ik het doen, heeft mijn moeder het inmiddels ook opgepakt bij het OldStars team van Vries. Mijn vader is de penningmeester geworden van de vereniging en ik geloof dat mijn oom nu ook een competitie op het werk speelt. Je begint bij tafeltennis echt met de basis. Ik trainde eerst één keer in de week, dan leerde je dingentjes zoals hoe je het batje moet vasthouden. Daarna begon ik met wedstrijden en competities spelen en natuurlijk meer te trainen. Op deze manier groei je door. Bij een competitie speel je in een team met drie mensen. Iedereen speelt één keer tegen elkaar en er wordt een potje twee tegen twee gespeeld. Tien wedstrijden in totaal dus. Per gewonnen wedstrijd ontvang je een punt.’ Anna is tiende geworden van Nederland in haar leeftijdscategorie, een behoorlijke prestatie. ‘Ik zal het tafeltennissen nooit loslaten, daar is het veel te leuk voor. Als ik de kans krijg doe ik graag opnieuw mee aan het NK, waarschijnlijk dan wel in een hogere leeftijdscategorie. De afgelopen keer was namelijk de eerste keer dat ik mee mocht doen. Daarvoor zaten we met corona, dus het was extra gaaf dat het nu gelukt was om de selectie te halen. Het is een ervaring die ik nooit meer vergeet. Echt tof om met de hoge top mee te spelen. De top van Nederland kan wel aardig meekomen in Europa.’ Anna noemt het voorbeeld van Britt Eerland. ‘Zij is echt een Nederlandse topper en ook nog een vrouw. Ze is wel iemand waar ik tegenop kijk. Ze bewijst dat we toch meedraaien, dat is echt gaaf. Maar over het algemeen komen de best presterende landen uit Azië. Ze hebben daar enorm veel discipline en de sport is daar veel populairder. Een beetje wat voetbal hier is. Het is best jammer dat tafeltennis niet zo populair is onder de jeugd, hierdoor dreigt het toch een beetje uit te sterven. Ik denk dat veel kinderen bij tafeltennis denken aan een potje camping pingpong. Maar het is zoveel meer dan dat. Ik word ook wel eens geplaagd dat ik aan pingpong doe, maar het zijn echt andere sporten. Kinderen belanden snel bij sporten die ze veel om zich heen tegenkomen zoals voetbal, hockey of volleybal. Het is lastig om ze nieuwsgierig te maken naar een sport die ze niet zo goed kennen. Dat is jammer want het is zo leuk om te doen. Het balletje beweegt heel snel, je reactievermogen is van groot belang. Het geeft echt een kick. Hand-oog coördinatie en balgevoel spelen natuurlijk ook een rol. Maar het belangrijkste is uiteraard plezier hebben en nieuwsgierig zijn om te leren en beter te worden. Daarbij is het ook leuk dat iedereen anders speelt. Een goede tafeltennisser moet zich kunnen aanpassen aan de tegenstander.’
De verschillende speelstijlen ziet Anna ook terug in Vries. ‘Iedereen kent elkaar goed. Als ik bijvoorbeeld tegen mij broer speel dan weet ik wat ik moet doen, want ik ken zijn spel door en door. Ik gebruik bijvoorbeeld vaak ‘tikken’ als techniek. Dan probeer ik de bal zo hard mogelijk te spelen. Dan voel ik gelijk weer die enorme kick. Het is heerlijk als de tegenstander de bal niet terug kan slaan. Het tikken is op de club wel kenmerkend voor mijn spel. Maar iedereen heeft zo zijn eigen dingetjes. Als iemand een ‘Linda-steek’ speelt, weet de hele club wat je bedoelt.’ Anna speelt zowel voor de jeugd, als de dames en de senioren. ‘Ik vind het bij de jeugd wel het leukste. Zij hebben de techniek goed aangeleerd en spelen daardoor erg netjes. Senioren spelen wat meer op gevoel en ervaring, dat is pittiger qua aanpassen. Daarbij is de jeugd natuurlijk extra leuk omdat het mijn leeftijdsgenoten zijn.’ Ook maakt de speelster zich hard voor de nieuwe generatie. ‘Samen met mijn oude gediplomeerde jeugdtrainer geef ik op maandag van 18.00 tot 19.00 uur training aan de jeugd. Ik wil ook iedereen van alle leeftijden uitnodigen om eens langs te komen in Vries . Je kunt je gewoon aanmelden via de website en dan versla jij komende zomer iedereen op de camping.’ Het lijkt Anna wel wat om zich vaker in te zetten als trainer. ‘Er worden veel cursussen aangeboden, maar het kwam bij mij steeds net verkeerd uit. Ik moet het namelijk combineren met paardrijden en met school. Volgend jaar doe ik examen aan het vwo. Al zou het wel leuk zijn, want ik zie de sport graag wat meer opbloeien.’ Anna speelt zowel in de voorjaars- als de najaarscompetitie mee. Ook speelt ze bij de jeugd in Buitenpost, maar het is duidelijk dat haar hart in Vries ligt. ‘Ik zal nooit mijn groene Vries shirt willen inruilen. We zijn daar begonnen met z’n allen en dat kan ik niet loslaten. Het is één grote familie. We hebben in de zomer vaak barbecues, een eindtoernooi en clubkampioenschappen. Iedereen moet zeker eens langskomen, meer informatie is te vinden op www.ttvvries.nl.’
