Beestenbende - Dierenpension Eelde

||||||
|||||| Foto: ||||||
(On)genode gast

Wat: Beestenbende!


Wanneer: Vrijdag 10 juli 2020


Waar: Dierenpension Eelde


EELDE/RODEN – Omdat de komkommers op de loer liggen, het kwik naar de tropische temperaturen stijgt en de zomervakantie voor veel mensen voor de deur staat, gaat de Krant van Tynaarlo op avontuur. Daar waar we vorig jaar in gesprek gingen met ‘Zomergasten’, brengen we deze zomer bezoekjes aan echte ‘beestenbendes’. De Ongenode Gast maakt dus even plaats voor beestenbendes in de breedste zin van het woord. In onze regio zijn namelijk ontzettend veel dierenliefhebbers te vinden. Van een huis vol katten tot een hondenopvang en van een kinderboerderij tot een vijver vol koikarpers of een bijzonder huisdier. Deze week stuurt de Krant van Tynaarlo de auto richting Eelde. Aan de Lugtenbergerweg, pal naast de landingsbaan van Groningen Airport Eelde, zit familiebedrijf Dierenpension Eelde namelijk gevestigd. Al decennialang het stulpje van Harm en Mattie de Jonge, maar voor hoe lang nog? Het dierenpension staat namelijk te koop!


Aan het einde van de  vrijdagmiddag, met het weekend vlak voor de deur, rijden we de oprit van grijs grind op bij Dierenpension Eelde. De deur staat wagenwijd open, maar er is niemand in het kantoortje. De vaste ‘Ongenode Gast’ van de Krant van Tynaarlo is deze middag verantwoordelijk voor de nieuwe zomerrubriek en het hondenvoergeurtje die hem tegemoet treedt in het kantoor, doet hem denken aan zijn zomervakantiebaantje van jaren geleden. Toen hij trouw iedere ochtend drie kwartier op de fiets van Ter Apel naar Roswinkel zat om daar bij Dierenpension de Eersteling het leukste zomerbaantje ooit uit te voeren. Dat kan Jolanda Koekkoek van Dierenpension Eelde beamen. Na een stageperiode blijft ze bij het pension plakken en inmiddels werkt ze er al 16 jaar! Een vaste kracht dus en iemand die weet wat ze doet.


Na een aantal minuten in gedachten bij grote vriend ‘Buddy de Bulldog’ uit Roswinkel, verschijnt Mattie de Jonge ten tonele. Ze vertelt over het ontstaan van het dierenpension: “Harm is met het dierenpension opgegroeid. Zijn ouders zijn het in 1957 begonnen. Allereerst alleen voor honden, maar sinds 1982 hebben we ook katten.” Dat blijkt te komen dat er in de loop der tijd steeds meer klanten kwamen die naast een hond ook een kat hadden die opgevangen moest worden. “In datzelfde jaar hebben wij het pension ook van zijn ouders overgenomen”, vertelt Mattie, die vervolgens begint aan een rondleiding over het grote erf.   


Langs de kennels en het kleine speelveld. Daar is Koekkoek net begonnen met het uitlaten van de ‘kleine’ hondjes. Ook haar eigen Friese Stabij Jurre ‘istabij’. “In 2003 kwam ik bij het dierenpension terecht. Het werd mijn stageplaats en ik vind het echt heel leuk om met dieren bezig te zijn. Daarom werk ik hier nog steeds met alle liefde”, vertelt Koekoek. Een gang langs de kennels brengt ons bij het grote speelveld achter. Ondanks de blubber besluiten we om een kijkje te nemen bij het uitlaten van de grote honden. “Je kleding kan dan wel smerig worden”, waarschuwt Mattie. Dat maakt niet uit en dus wordt de journalist omringd door een zestal viervoeters, die het inderdaad niet laten om even lekker tegen hem aan te springen. Vooral het kladblok wordt daar het slachtoffer van, maar dat noemen we dan maar het risico van het vak. Debbie Sikkens laat achterop het veld de honden uit. Op de vraag wat het werk zo mooi maakt, geeft ze een duidelijk antwoord: “De honden en katten maken het gewoon heel leuk. Ze zijn altijd blij om je te zien”, vertelt ze met een lach op haar gezicht.


Na het schieten van een aantal plaatjes, het uitdelen van een aantal aaien over de bol en het ontvangen van een groot aantal kusjes van de lieve beestjes, verlaten we het grote speelveld. De Jonge vertelt daarop dat het ook voor hen een bijzonder jaar is met de coronacrisis: “Het is rustig. Er gaan natuurlijk veel minder mensen op vakantie en dat merk je op een dierenpension meteen.” Het heeft echter niets te maken met het feit dat ze het pension van de hand willen doen. De jaren beginnen te tellen bij het stel en dus zijn ze op zoek naar een opvolger: “We komen toch in de buurt van de pensioengerechtigde leeftijd en willen graag meer tijd besteden aan onze hobby’s, waaronder het spelen van een aantal muziekinstrumenten. Bovendien willen we samen met Pojko, onze västgötaspets (Zweedse herder) en Fix en Fox, de katten in huize De Jonge, genieten van meer vrije tijd.” De journalist heeft een andere roeping gevonden, dus welke dierenliefhebber maakt zijn of haar droom wel waar? Elke dag vrolijke honden en katten om je heen. Wie wil dat nou niet?



||||||
||||||
||||||
||||||
||||||
||||||

UIT DE KRANT

Lees ook