“Corona leert ons hoe hard we elkaar als mensen nodig hebben”
FC Groningen trainer Danny Buijs over lege stadions
GRONINGEN/REGIO – Het coronatijdperk heeft ook de voetbalwereld op zijn kop gezet. Dit seizoen had een groot en lang familiefeest moeten worden in de Euroborg. De verloren zoon Arjen Robben was terug, de thuiswedstrijden uitverkocht en ook werd er nog een spits gepresenteerd die begint te scoren. Kortom: oude tijden hadden moeten herleven. Danny Buijs, de trainer/coach van FC Groningen, blikt terug op de eerste negen wedstrijden en de seizoensstart van de Trots van het Noorden.
Afgelopen zaterdag speelde FC Groningen in de eigen Euroborg met 1-1 gelijk tegen Vitesse, de nummer twee uit de eredivisie. Groningen kent een heel behoorlijke seizoensstart maar van euforie is geen sprake. De Euroborg blijft nog altijd leeg. “En dat went nooit”, geeft Buijs onmiddellijk toe. “Het is altijd weer een beetje tegen op zien, de gang naar het veld. Normaal een feestje, nu een ontmoeting met de lege werkelijkheid. Het gemis van onze supporters is groot, maar hopelijk hebben we de langste tijd zonder publiek gehad. Het gaat in alle opzichten de goede kant op dus ik ben positief gestemd over de toekomst”. Buijs kan niet wachten om de supporters weer te ontmoeten. “Maar ook alle medewerkers en collega’s. Dat gemis is echt groot. Die anderhalve meter schept natuurlijk afstand, terwijl we elkaar juist zo nodig hebben. Ik hoop echt, en dat is de les voor mezelf, dat we in en na deze tijd beseffen dat we als mensen dankbaar voor elkaar moeten zijn. Dat we elkaar nodig hebben en dat deze periode ons dichterbij elkaar brengt in plaats verder af”.
Anderhalve meter afstand, mondkapjes, met twee bussen naar de wedstrijden en de wekelijkse coronatesten. Het is een krankzinnig jaar die sportief dus heel behoorlijk verloopt. De eerste negen wedstrijden zitten er inmiddels op, FC Groningen staat keurig achtste en wat we zien zijn een aantal interessante ontwikkelingen die vooral hoop bieden voor de toekomst. De nieuwe spits Strand Larsen begint te scoren, er werden behoorlijk wat punten gepakt en een talent uit de jeugdopleiding maakte indruk met zijn voetbalkwaliteiten en met de enige goal waardoor Ajax zonder punten en met de staart tussen de benen de Euroborg verliet. Het voetbal varieerde volgens kritische pers en supporters tussen ‘niet om aan te zien’ naar leuk en aantrekkelijk en de laatste omschrijving lijkt volgens velen steeds meer terrein te winnen.
Vooral de eerste helft tegen Vitesse was leuk om naar te kijken. FC Groningen speelde met moed, wil om te winnen en met de nodige creativiteit en verrassing in het spel werd Vitesse op de eigen helft terug gedrukt. Zo zou het publiek het graag hebben gezien. Buijs ziet die ontwikkeling ook en heeft er vertrouwen in dat dit proces doorzet. “Ik zie steeds vaker het FC Groningen wat ik en met mij de staf graag zien. Dat was tegen Fortuna voor een groot deel zo, tegen VVV af en toe, de eerste helft tegen Feyenoord maar ook tegen Ajax hebben we gespeeld op een manier die ik graag zie. Je kunt tegen Ajax niet het zelfde spel van ons verwachten als tegen Fortuna, maar ik kan er wel van genieten als we Ajax helemaal ontregelen en zelf ook nog een doelpunt maken. Net als tegen Feyenoord twee jaren geleden. Toen de Rotterdammers niet eens in onze 16-meter kwamen en wij tot tal van kansen kwamen en met 1-0 wonnen”.
De kritiek dat het spel regelmatig niet om aan te zien is en behoorlijk verdedigend, begrijpt Buijs voor een deel maar daar is ook een verklaring voor. Een verklaring die verder gaat dan het verwijt dat hij een verdedigend denkende trainer is. “Ik denk ook niet dat ik dat echt ben. Net als bijvoorbeeld Advocaat houd ik van een goede organisatie. Een spits kan drie keer scoren, maar als de verdediging er vier door laat heb je er nog niets aan. Dus zet ik eerst de organisatie van achteruit neer. Is dat verdedigend? Ik denk het niet. Tegen Vitesse speelden we met de broers Van Kaam, Larssen, Joosten en Gudmundsson. Hele aanvallende spelers. Eigenlijk maar met drie echter verdedigers. Dat kun je toch onmogelijk verdedigend noemen. We hebben altijd de intentie om aanvallend voetbal te spelen, maar ook om de wedstrijd te winnen. Dan heb ik te maken met een tegenstander maar ook met het beschikbare spelersmateriaal. Afgelopen jaren hebben we verdedigend wel eens wat meer accenten gelegd, omdat we gewoon zo lastig tot scoren kwamen. Dan heb je in ieder geval een vechtmachine nodig die de weg naar jouw goal zo veel mogelijk dichttimmert. Daarin zijn we behoorlijk geslaagd”.
Het tij is aan het keren zo lijkt. Jeugd breekt door, de spits begint te scoren en het vertrouwen bij de mannen van Buijs groeit. Afgelopen weekend werd er tegen Vitesse bij perioden dus ook alweer leuk en attractief gevoetbald. Met de gebroeders Van Kaam als twee jeugdspelers in de basis en nog reservespelers uit de eigen opleiding waaronder de Zuidhorners Leonel Miguel en Remco Balk op de bank. Buijs is dan ook hoopvol voor de toekomst: “Ik zie dat Strand Larsen zijn draai begint te vinden, al is hij vermoeid door de vele wedstrijden, en hoe Itakura zich ontwikkelt tot een steunpilaar achterin. En hoe knap Dankerlui Zeefuik opvolgt. Als ik zie dat Matusiwa heerst op het middenveld en Van Kaam zich in zijn eerste jaar als vaste basisspeler staande houdt, zijn broertje sterk debuteerde en een aantal jeugdspelers zo nadrukkelijk op de deur kloppen, dan word ik daar heel enthousiast van. Of ik Balk en Miguel als toekomstige basisspelers van FC Groningen zien? Dat wij als technische staf denken dat ze die kwaliteiten hebben, zal duidelijk zijn. Anders zaten ze niet zo dicht op het eerste elftal. Tegelijk wil ik een beetje voorzichtig zijn met deze jongens. Veel media is er heel bedreven in om jongens te veel en te snel de hemel in te prijzen. Daardoor wordt het verwachtingspatroon ook snel erg hoog. Dat moeten we ze niet willen aan doen”.
Na de winnende tegen Ajax begrepen maar weinigen dat Balk de wedstrijd er op niet in de basis stond en zelfs niet in viel. “Wij hebben een selectie die niet heel breed is, juist omdat we vertrouwen hebben in de jeugd. Balk deed wat er van hem gevraagd werd tegen Ajax. Hij maakte zelfs een goal. Dat is natuurlijk wat we willen. Een jeugdspeler die tegen Ajax de winnende maakt. Er waren spelers geblesseerd en hij stond er. Dat is razend knap. De volgende wedstrijd waren er weer meer spelers fit en was het bovendien een heel ander duel. Toen had ik andere spelers nodig. Dat mensen dan graag Balk hadden willen zien, begrijp ik. Ik heb het Balk na de wedstrijd uitgelegd. Dat had ik beter voor de wedstrijd kunnen doen. Hij had misschien ook gehoopt op een basisplaats als beloning of anders een invalbeurt. Zijn beloning is dat hij zo dicht tegen de eerste elf aan zit. Dat hij mag invallen als er een probleem is. En dat hij er dan staat mag hem ook veel vertrouwen geven. Mocht er ooit een aanvaller vertrekken dan moet hij er voor zorgen dat de technische staf niet persé een vervanger nodig vindt, omdat we Balk al hebben. Ik kan je één ding vertellen. Wij hebben veel vertrouwen in deze jongen, net als in Miguel en andere jeugdspelers. Ze maken het de gevestigde orde nu al lastig en een groter compliment kun je ze toch niet geven?”