“Staken gaat ten koste van het kind”

Afbeelding
voorpagina de krant van tynaarlo

De onderwijsstaking wordt breed gedragen, maar niet alle scholen doen eraan mee.


ZUIDLAREN – Bezoek vandaag een willekeurige basisschool in de buurt en de kans is groot dat er weinig gaande is. Geen spelende kinderen op het schoolplein, geen verbeten gezichten in groep 8 bij de zoveelste taaltoets en geen zwetende leerkrachten die van hot naar her vliegen om alles in goede banen te leiden. Dat laatste is dan ook één van de redenen waarom het gros van het onderwijsland vandaag staakt. Maar liefst 3000 scholen in het primair en voortgezet onderwijs leggen het werk neer. Niet alle scholen doen er echter aan mee. Margriet Nanninga van de Gereformeerde Basisschool ‘De Lichtkring’ staat vandaag namelijk ‘gewoon’ voor de klas.


De leerkracht van groep 3-4 van de basisschool in Zuidlaren voelt er niets voor om te staken: “Dat hebben wij nog nooit gedaan. Wij vinden staken geen goed middel omdat het ten koste gaat van het kind.” Daarbij maakt Nanninga wel de kanttekening dat ze de problematiek, die de stakende partijen aankaart, onderkent. “Wij vinden de aandacht wel goed. De administratieve rompslomp die er in de afgelopen vijftien jaar bij is gekomen en de werkdruk die daarmee is toegenomen, is zeker een groot probleem”, zegt Nanninga.


Interim-directeur Corjan van der Veen van Obs Ter Borch in Eelderwolde ziet dan ook dat zijn team juist daarover valt en dus gaat staken: “Het team vindt de werkdruk te hoog en wil een structurele oplossing voor de problematiek in plaats van tijdelijk.” De handreiking van het kabinet door 460 miljoen vrij te maken voor het onderwijs vinden ze een prima start, maar het blijkt dat veel van dit geld eenmalig is. “Met deze korte termijnvisie kunnen we verder niets. Het kabinet moet een toekomstbestendige trekker overhalen.”


Die werkdruk ligt zo hoog, omdat leerkrachten ontzettend veel moeten verantwoorden aan de onderwijsinspectie. “Het hele beleid moet in feite op tafel, overal moeten analyses van worden gemaakt en ga zo maar door. Hiermee raakt een juf of meester de eigen verantwoordelijkheid kwijt en worden dingen gedaan vanuit excentrieke motivatie in plaats van intrinsieke motivatie”, vertelt de juf van ‘De Lichtkring’. Dat is ook de reden waarom Nanninga even heeft gedacht aan stoppen: “Ik dacht ik stop ermee. Tijdens het maken van een plan, schreef ik letterlijk op wat ik tien minuten geleden in een ander plan had gezet. Ik dacht echt, waar ben ik mee bezig?”


In de loop der jaren is het leraarsvak behoorlijk ondergewaardeerd geraakt. Kleuterjuf Valérie Hartlief van Obs de Veenvlinder staakt wel en geeft dan ook aan dat de hoofdmoot van haar staking is dat het vertrouwen in de leerkracht hersteld moet worden. Daar is Nanninga het mee eens: “Als men onbevoegde mensen voor de klas zet, dan zet je mensen voor de klas daarvoor geen studie hebben gedaan en dus niet bekwaam zijn. Zij hebben bij wijze van spreken nog nooit gehoord van een pedagogische aanpak. Het gaat dus ten koste van de kwaliteit van het onderwijs. Dat is hetzelfde als een stewardess een vliegtuig laten besturen en dat moeten we te allen tijde zien te voorkomen.”


De leerkrachten willen de regie dus terug, maar Nanninga denkt dat niet te bereiken met staken: “Staken is geen goed middel om iets voor elkaar te krijgen. Wij snappen de urgentie en die onderkennen we ook, maar wij staan tevens voor ons prachtige vak en die willen we dan ook graag blijven uitoefenen.”

UIT DE KRANT