DONDEREN – Het doek dreigt te vallen voor het toneel in Donderen. Voor het eerst in de historie kon de toneelvereniging niet genoeg spelers op de planken krijgen. Geen voorstelling dus dit jaar. En dus lijk het einde verhaal voor toneel in Donderen.
"We hebben er alles aan gedaan", verzucht regisseuse en secretaresse Mina Tienkamp, in het bijzijn van Gerard Lucassen, penningmeester, souffleur en oud-speler. Tienkamp heeft tientallen telefoontjes gepleegd, een oproep gedaan in deze Vriezer Post en een smeekbede gedaan via een pamflet met de overduidelijke vraag ‘Hou jij het doek open?’. "Ik had het niet verwacht", vertelt Tienkamp. "Gelukkig hadden we de muziek nog niet besproken". ‘Geen tijd’, is een veelgehoorde kreet. Tja, als je dan even terug gaat in de tijd. "Ik ben er in 1964 bijgekomen. Mijn vader was regisseur. Ons Mina döt wel met; die kan’t wel wachten. Dit terwijl ik werkte, monsters moest nemen en daarna nog naar het toneel, waardoor je soms om een uur thuis was en de volgde morgen weer vroeg op. Tegenwoordig hoor je dat ze om half elf moe zijn. Van de ooit achttien spelers zijn er nog vier over. Twee mannen en twee vrouwen. Om een voorbeeld te geven: Marieke Visser is zwanger. Normaal komen ze dan terug. Maar dan hoor je ineens: ik stop. Twee mannen hebben een groot bedrijf en komen in tijdsnood. En dan heb je ‘Donderboeren’ die ook een dagje ouder worden en daardoor de teksten moeilijker onder de knie krijgen. En van de jongere generatie- ooit was er speciaal jeugdtoneel in Donderen- hoor je dat ze in de knoop komen met de studie. Tja, vroeger ging het breiwerk mee naar de repetities. Hoewel het voor Donderen uniek is zijn er meer voorbeelden van toneelclubs die verdwenen zijn. In Zeegse had je ‘Berg en Dal’. Als er nieuwe mensen in het dorp kwamen wonen stonden de leden van de toneelclub van Zeegse al op de stoep. Half december zou de uitvoering gehouden worden, als vanouds in café Hoving. Het eerste wat je moet doen voor je een stuk kunt presenteren is spelers zoeken. Tijdens de vakantie heb ik zelfs mensen gebeld, maar kreeg het niet rond. Je bent er constant mee bezig. En dan is het ineens afgelopen".
‘Onderling Oefening’ was de eerste naam voor de toneelvereniging, die in 1866 werd opgericht. Als ‘reciteergezelschap’, met aanvankelijk alleen mannelijke spelers. In het pas uitgegeven boek ‘Rondje Donderen’ wordt de toneelvereniging nog eens uitvoerig beschreven. Schoolmeester Willem Enting was initiatiefnemer. Na een bezoek aan de toneelvereniging in Paterswolde werd gesteld dat dit ook in Donderen mogelijk moest zijn. Aanvankelijk waren er twee toneelverenigingen, die ieder zijn eigen café als thuishaven had. Nadat de kroeg van Scheepstra in 1999 werd opgedoekt gingen beide clubs verder samen, onder de naam ‘Vrienden Onderling’. Een jaar voor de fusie in 2003 werd het jubileum nog gevierd. Dat een toneelclub in Donderen geen bestaansrecht meer heeft is opmerkelijk, voor dit actieve dorp. Volgend jaar wordt het 600-jarig bestaan gevierd. Dat betekent maarliefst vier dagen feest. In Donderen waren twee dingen belangrijk: kermis en toneel. En dat dreigt letterlijk en figuurlijk van het toneel te verdwijnen.
Tienkamp doet nog een poging. "We repeteren vanaf de eerste dinsdag in september. De uitvoeringen, half december, zijn twee avonden achter elkaar. Dat is wel zo praktisch. Naast inspanning is toneel vooral ontspanning. En kruipen in de huid van een ander. We spelen meestal boerenkluchten. Een keer deden we wat anders. Onder het mom van: altijd hetzelfde. . ‘Gewoon te gek’ ging over ‘begeleid wonen’. Het jaar erop hadden we weer gewoon een boerenstuk. He hè, reageerde het publiek, dat deze komedies altijd zeer waardeert. ‘Wie droomde er vroeger niet van om in de spotlights te staan? Om de show te stelen en een groot applaus te ontvangen?. ‘Bovendien is het er gezellig’, aldus het enkele maanden geleden in het dorp verspreid pamflet. Het kan nu nog. Mochten mensen alsnog interesse hebben kunnen ze contact opnemen met Mina Tienkamp, tel. 0592-559415 of e-mail: dygermi@kpnplanet.nl. .
