"Soms is het best een zwaar beroep"
VRIES – Erik van Ommen is van beroep zelfstandig kunstenaar. De Vriezenaar, een van de genomineerden voor de Cultuurprijs Tynaarlo, reist daarvoor de hele wereld rond. "Ik ben bevoorrecht met zo’n vak, maar soms is het ook een zwaar beroep", vindt Van Ommen.
Wie kan Erik van Ommen wat maken? In hartje Vries kan hij naar alle hartenlust werken in zijn atelier. En als de zon schijnt, zoals deze maandagmorgen, nestelt Van Ommen zich in de prachtige tuin, met vijver en ziet de vogels vliegen. En wacht tot de ooievaar zich definitief nestelt in de hoge boom. Vrijheid, blijheid en alle vrije tijd? Nee hoor, ik werk gewoon elke dag van zeven uur ’s ochtends tot eind van de middag. Op maandag ben ik vrij. Een baan van vijf dagen in de week. In de winter werk ik wel wat meer dan ’s zomers". Erik van Ommen was als klein kind al een kunstenaar. "Toen ik zes jaar was zat ik al in de tuin te tekenen. En op de middelbare school vroeg ik om extra lessen tekenen in plaats klaverjassen in de kantine". Van Ommen woont nog maar ruim twee jaar in Vries. "Ik ben geboren in Epe. Op mijn zesde woonde ik in Vogelenzang bij Haarlem en vervolgens was er de trek naar het Noorden. Om dit paradijsje. Ik had een goed gevoel over Vries. Wij wilden een huis tussen Groningen en Assen, om cultuur op te snuiven. In de periode 1978-1983 ben ik afgestudeerd op ‘vrij schilderen’. En in 1983 werd ik zelfstandig kunstenaar. Ik was een tijd anatomisch tekenaar op de Universiteit. Ik tekende de meest smerige dingen wat met mondheelkunde te maken heeft. De freelance baan en het kunstenaarswerk konden echter niet gecombineerd worden en dus ben ik alleen verder gegaan als kunstenaar".
vogels
Erik van Ommen is gefascineerd door de natuur en de fauna. Het kan toeval zijn, maar Van Ommen lijkt niet voor niets gewoond te hebben in Vogelenzang, want vogels is zijn favoriet onderwerp. "Ik heb een jaar een boerenzwaluw gevolgd, die broedde in Twente en naar Zuid-Afrika trok. Ik ben de vogel achterna gereisd. Zo heb ik drie weken in Namibië gebivakkeerd. Een onvergetelijke ervaring". Een van zijn dertig geproduceerde boeken gaat over de reis naar Zuid Afrika. "Ik ben ook twee maanden in Amerika geweest. Van Salt Lake City naar Mexico en vervolgens Canada. Op reis betekent: op een krukje zitten met een telescoop in de hand. Dan maak ik schetsen. Ik heb heel Amerika gezien vanuit een telescoop. En dan zie je niet alleen vogels, maar ook grizzlyberen. Twee jaar geleden in Finland stond een beer op korte afstand. Het was een plek met dertig beren. Dat zijn speciale plaatsen waar vis neergelegd wordt. Zelf zit je veilig in een hut, waar je ook overnacht. In Amerika kreeg ik toch even een doodsangst toen ik een silhouet van een beer op mij tent zag. Mijn leven is heel avontuurlijk ja. Je komt in aanraking met veel andere culturen. Er zijn heel weinig van kunstenaar zoals ik. De meesten wonen in het buitenland. Maar het is soms ook een zwaar beroep hoor. Tijdens het reizen moet je zelf zorgen voor eten en je zit in weer en wind op je krukje. In Lapland tekende ik een gans. Het was er niet koud, maar juist heel warm. Mijn kleren zijn er gestolen. En die kleren had ik nodig om de muggen van mij af te slaan. Voor mijn werk heb ik ook te maken met een deadline. Ik ben nu bezig met de ijsvogel. Het boek daarover moet over een jaar klaar zijn". Tijdens de zomerexpositie kunnen mensen alvast voorproefjes zien van de ijsvogel en het boek, dat gaat over de rivier de Hunze en waarin de ijsvogel de hoofdfiguur is. Bezoekers kunnen ook de verschillende schilderijen op de ‘ezel’ bewonderen. "Het kost veel tijd om een vogel te schilderen. Doordat het levende dieren zijn leer je ze kennen. Door ze zelf op te zoeken heeft dat een meerwaarde voor mijn werk. Tijd kost ook het olieverven. Soms moet je drie maanden wachten tot je door kunt. Je maakt eerst een abstract opzetje en dan komen er allerlei lagen verf aan te pas. Aquarellen kun je continu doorgaan". Van Ommen heeft ook een aparte Japanse kamer, gemaakt naar aanleiding van een periode dat de kunstenaar in het ‘land van de rijzende zon’ woonde. En maakte zich de techniek ‘sumi-e’ meester. Schilderen met inkt, op rijstpapier. Hier moet de deadline wel heel snel gehaald worden. Dit moet in 20 seconden. "Je moet van te voren een beeld in je hoofd hebben". En zo tekent, schildert, etst Erik van Ommen erop los. Nu even niet in Amerika, Lapland of Zuid-Afrika. In Vries hoeft hij niet bang te zijn voor een beer of leeuw die plotseling opduikt. Hooguit een ijsvogel.
