Geliefde doelman Sergio Padt blikt terug op zeven jaar FC Groningen

Afbeelding
facebook

REGIO - Je hebt populaire spelers en echte publiekslievelingen. Zelden kende FC Groningen een doelman die meer geliefd was bij de achterban dan Sergio Padt.


door Johan Kamphuis


Hij is alweer bijna anderhalf jaar vertrokken bij de Trots van het Noorden, maar niemand is hem vergeten. En bij niemand zal het ‘Sergio Padt, olé, olé’ ooit uit de herinnering verdwijnen. Ware liefde openbaart zich als het echt moeilijk wordt. Dat bleek op donderdag 27 september 2018 toen Groningen in de Euroborg voor de beker aantrad tegen FC Twente. Groningen bungelde onder aan de ranglijst in de eredivisie en dus stond er veel druk op de wedstrijd. Padt was de week ervoor in opspraak gekomen vanwege een incident met een treinconducteur, wat achteraf in de media nogal overtrokken werd. De doelman leverde daarop zijn aanvoerdersband in en iedereen vroeg zich af of trainer Danny Buijs de keeper zou opstellen en hoe het publiek zou reageren wanneer Padt het veld zou betreden. Afkeurend gefluit zou dodelijk zijn voor de doelman. Het werd een staande ovatie en het publiek scandeerde minutenlang zijn naam. Dát was de reactie van het Groningenpubliek. Het ontroerde de boomlange doelman. De liefde bleef, ook na zijn vertrek naar PFK Ludogorets en is wederzijds.


Een belletje naar Bulgarije dus. Want hoe gaat het eigenlijk met de carrière van Padt? Hij zit na een training bij te komen in het spelershome en heeft wel even tijd voor een gesprek. De voormalig reservedoelman van Oranje is een nieuw leven begonnen bij het PFK Ludogorets. Hij heeft het naar de zin in Bulgarije. ‘Natuurlijk zit FC Groningen nog in mijn hart. Ik heb er zeven geweldige jaren gehad en bijna was ik langer gebleven. Ik ben inmiddels kampioen geworden in Bulgarije en heb tweemaal de Supercup gewonnen, maar de KNVB Beker winnen met FC Groningen is nog altijd mijn mooiste prijs! Ik was met FC Groningen al ver in onderhandelingen over een nieuw contract, maar uiteindelijk werd het toch Bulgarije.’ Het nieuwe leven bevalt Padt uitstekend al is het in vele opzichten een grote verandering. ‘PFK Ludogorets is een relatief jonge club zonder grote historie. Ze spelen sinds 2011 in de hoogste Bulgaarse divisie en zijn elfmaal kampioen geworden. Door dat gebrek aan historie zijn weinig mensen opgegroeid met de club en dat zie je terug op de tribunes. De huidige generatie groeit wél op met de club en de verwachting is dan ook dat de toeschouwersaantallen de komende jaren zullen toenemen.’


Na zeven roemruchte jaren bij FC Groningen vertrok één van de trouwste spelers dus tóch, een beetje tegen het zere been van de supporters. En ook voor Padt bleek het een moeilijke keuze, maar spijt heeft hij geen seconde. Waarom destijds toch gekozen voor een vertrek terwijl er een verder verbeterd contract klaar lag? ‘Het was een keuze die wel wat hoofdbrekens heeft gekost. Ik had het fantastisch naar mijn zin in Groningen en dat gold ook voor mijn gezin. Als er dan de mogelijkheid komt om ergens anders je carrière voort te zetten en een nieuw leven te beginnen, ga je daar serieus over nadenken. Natuurlijk verdien ik hier goed, maar geld is niet de belangrijkste motivatie. Ik heb bij Groningen een hele mooie tijd gehad. Ik ben de supporters altijd dankbaar voor hun steun, helemaal in moeilijke tijden. Daar heb ik me ook door heen geslagen. Niet alleen dankzij mijn gezin en de ploeg maar vooral ook dankzij hun! Het avontuur trok. Alles een keertje achter je laten. Een nieuwe uitdaging. Ook op sportief gebied. Jaarlijks Europees Voetbal spelen en soms zelfs Champions League. We spelen de komende wedstrijden tegen Anderlecht. Dat zijn super mooie wedstrijden. Uiteindelijk hebben we besloten het te doen.’ Padt volgt FC Groningen nog altijd op de voet en heeft regelmatig contact met spelers. Hij heeft ook gezien dat zijn opvolger het lastig had: ‘Leeuwenburgh zal er zelf ook meer van hebben verwacht in zijn eerste jaar. Het was niet altijd goed genoeg. Dit jaar zie ik tijdens zijn invalbeurten een veel stabielere doelman. Misschien is er wat druk van zijn schouders gevallen. Nu heeft hij in Verrips natuurlijk weer een behoorlijk concurrent. Wat mij verbaast, is dat je soms geluiden hoort dat Kasanwirjo en Ngonge slecht in de groep liggen. Ik hoor juist dat het twee gangmakers zijn. Die voor wat reuring  en voetbalhumor zorgen. Dat is ook belangrijk. Maar in de media gaan dingen vaak een eigen leven leiden’, glimlacht de doelman die doelt op een filmpje dat eerder dit jaar op social media opdook waarbij Padt een fout maakte en in de rust gewisseld werd. Al snel was het verhaal dat het één met het ander te maken had. Dat wil Padt wel even weerleggen: ‘Al na 25 minuten had ik last van een blessure en werd op het veld behandeld. In de rust ging het niet meer. De trainer heeft nog van alles geprobeerd om me de tweede helft toch te laten spelen, maar ik had te veel last. Om dan een dag later in de Nederlandse media te lezen dat ik vanwege een fout in de rust gewisseld was, is dan best raar.’


Er is veel te doen geweest over de doelmannen in Oranje. Sinds mensenheugenis staat er geen doelman van een topclub in de goal. Ook Padt zat talloze malen bij de selectie en hij blijkt Oranje nog niet helemaal uit zijn hoofd te hebben gezet. Immers, onder de nieuwe bondscoach lijkt het speelveld voor keepers weer open. ‘Je weet dat wanneer je naar Bulgarije gaat je uit beeld raakt bij de bondscoach. Ik ben hier onomstreden de eerste doelman en de club is erg tevreden. Dat is het belangrijkste. Wat Oranje betreft, ik kan niet anders dan daar waar ik ben mijn uiterste best doen om te presteren. Dat was in het verleden genoeg voor de bondscoach om me te selecteren voor Oranje. Of dat ooit weer gaat gebeuren is niet aan mij. Ik vond het een geweldige eer bij de selectie van Oranje te zitten’, blikt Padt terug. ‘Of ook mijn toekomst hier ligt?’ Padt denkt net iets te lang na. Speelt er misschien iets? ‘Nou’, biecht Padt glimlachend op, ‘er is wel interesse.’ Of dat uiteindelijk allemaal rond komt dat gaan we de komende tijd zien. Het is in ieder geval interessant. Of het zijn kans op het Nederlands Elftal vergroot laat de doelman een beetje in het midden: ‘Dat zou kunnen.’


Hij was de man in het gele en paarse shirt die bewees dat clubliefde wel degelijk nog bestaat. De man met het sympathieke, kwajongensgezicht. Zeven jaar lang diende hij FC Groningen en pakte hij punten voor de club. Kreeg vanwege corona nooit de afscheidswedstrijd die hij verdiende. Won met FC Groningen de enige prijs ooit, de beker. Dronk na de wedstrijd graag een drankje met supporters en sponsoren. Was vijf jaar lang aanvoerder van de Trots van het Noorden en jarenlang ambassadeur van de G-voetbalvereniging van Kids United. Hij lachte en huilde met het publiek. Zijn publiek. Ze zullen hem nooit vergeten. De Noordtribune is er nog altijd niet aan gewend. Er is een lege plek, want Sergio Padt was één van hen.          
  

UIT DE KRANT

Lees ook