Harma Wolfard: ‘Denken om een ander en rechtvaardigheid vind ik belangrijk in een samenleving’

EELDE - Terwijl ik mijn fiets tegen een boom zet, zwaait 10 meter verder de voordeur al open. De heer des huizes, Johan Wolfard, nodigt me lachend uit verder te komen. Deze hartelijkheid ervaar ik ook als ik met zijn vrouw Harma Wolfard praat over haar werk en haar vrijwilligerswerk, waarin denken om een ander en rechtvaardigheid de rode draad zijn.

Harma Wolfard, geboren Kuiper (Groningen, 1956) is een bekende dorpeling in Eelde; ze was jaren achtereen speaker bij het Eelder Bloemencorso. Ze is van veel meer markten thuis, blijkt me tijdens ons gesprek. Harma groeit op in een Hervormd gezin. Haar moeder werkt in huis, terwijl haar vader de kost verdient als dragline-machinist. ‘Hardwerkende mensen’, zegt Harma met respect. Vader komt uit een schippersfamilie en haar overgrootouders hadden een grote tuin in Nieuw Scheemda. ‘Ik vond het heerlijk daar. Het voelde als vakantie. Hier is mijn bewondering voor wat er groeit en bloeit, ontstaan.’ In haar ouderlijk gezin groeit ze, samen met haar zusje, op in de West-Indische Buurt in de stad Groningen. ‘We speelden vaak  in het Molukkenpark, vlakbij. Ik was een sportief kind, haalde mijn jeugdzwembrevetten, deed aan waterpolo en schaatsen. Ook deed ik aan turnen bij turnvereniging Kracht & Vriendschap.’ Ze kreeg van haar ouders een stevige basis mee: doe de goede dingen en heb ook oog voor de mensen om je heen. Met haar ouders heeft Harma een uitstekende band. ‘Wij konden altijd op mijn ouders terugvallen. En dat vangnet zijn Johan en ik zelf ook voor onze kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden.’   

Op 12-jarige leeftijd verhuist de familie Kuiper naar Eelde/Paterswolde. Hier is haar vader medeoprichter van zwemvereniging Actief. Via het zwemmen en de jeugdvereniging van de Dorpskerk maakt Harma nieuwe vrienden. De zolder van verenigingsgebouw ‘t Loughoes wordt het domein van jongeren. Harma maakt deel uit van een actieve werkgroep, die veel activiteiten organiseert. ‘Ik kijk daar met plezier op terug. We haalden bijvoorbeeld de band Lucifer naar Eelde, dat was heel wat’. Na de havo gaat Harma voor een jaar aan de slag op de boekhoudafdeling van de ABN-bank. In 1976 switcht zij naar het Streeklaboratorium voor Infectieziekten en volgt in de avonduren de interne opleiding tot medisch secretaresse. In deze tijd raakt Harma bevriend met Johan Wolfard en als ze in 1978 trouwt, volgt er ontslag. ‘Zo ging dat toen.’   Johan is bloemist. Hij weet veel van bloemen en planten en wordt meester-binder. Harma haalt haar middenstandsdiploma en samen hebben ze een bloemenwinkel in Hoogeveen. Eind jaren 70, begin jaren 80 worden de meisjes Tessa en Vanja geboren en is Harma er voor hen. Eind jaren 80 keert Harma terug naar de arbeidsmarkt bij (de voorloper van) UWV. Ze is meer een regelneef, zegt ze zelf. Binnen UWV werkt ze zich op van receptioniste tot haar huidige functie als handhavingsdeskundige. ‘Ik spoor sinds 2012 bij UWV fraude op,’ vat ze haar functie samen. ‘Denken om een ander en rechtvaardigheid vind ik belangrijk in een samenleving.’

Haar vader is lid van de technische commissie van het Bloemencorso. Het Corsovirus plant zich ook bij Harma en met Johan deelt zij de passie voor bloemen en bloemschikken. Als Harma wordt gevraagd om voor de ziekenhuisomroep het Bloemencorso te verslaan, slaat ze deze weg in. En dat presenteren bevalt. Vanaf 1991 is ze, samen met Sake de Boer, speaker op het parcours tijdens de rondgang van de corsowagens. ‘Ik  vind het presenteren heel leuk en de bloemenwereld is bekend terrein voor me.’ Als ik haar vraag of het Corso ook zonder de speakers kan bestaan, is ze heel helder. ‘Natuurlijk kan het Corso bestaan zonder speakers. Veel informatie staat in de programmaboekjes. Het corso is een jaarrond evenement. Sake en ik verzamelen gedurende het hele jaar de verhalen en de gebeurtenissen, die zich tijdens het bouwen van de wagens voordoen. Die achtergrondinformatie halen we op bij de corsowijken en komen ermee tijdens de rondgang van de wagens. Zo krijgt het publiek een completer beeld van het Corso. In 2016 ben ik als speaker gestopt.’

Die stap extra kenmerkt Harma. Ze laat vele bloemen bloeien. 25 jaar is ze penningmeester van de afdeling Haren e.o. en voorzitter van het rayon Groningen van tuinvereniging Groei en Bloei.  Als haar kinderen al hoog en breed naar de basisschool gaan, gaat Harma paardrijden. Vanaf 2010 is ze voorzitter van De Stijgbeugel, een paardrijvereniging voor oudere ruiters. ‘Sinds 2018 ben ik geen actieve ruiter meer.’ Sindsdien doet Harma hoofdzakelijk praktische klussen, zoals onlangs bij de AvondWandel4Daagse als verkeersregelaar. Of ze levert hand- en spandiensten bij het Koepeltjesfestival In Eelde. ‘Ik heb zelf een kleine familie en ben gevoelig voor sfeer en goede onderlinge verhoudingen. Genoemde organisaties voelen aan als grote families. Ik voel me er erg bij thuis.’ Na de koffie met koekjes van Johan en na dit gemoedelijke gesprek met Harma loop ik blijmoedig terug naar mijn fiets. Voor naoberschap zijn doeners zoals Harma Wolfard nodig; mensen met een hart van goud, die onbaatzuchtig de handen uit de mouwen steken, als dat nodig is.