Heel Anloo loopt uit voor De Etstoel

ANLOO – Na twee lange coronajaren is De Etstoel in Anloo eindelijk weer terug. Zaterdag 20 augustus wordt de oude klederdracht uit de kasten getrokken om vele bezoekers te vermaken met een jaarmarkt en een schouwspel van een 17^e-eeuwse rechtszitting. Janny Scholtens, secretaris van Stichting Etstoel Anloo vertelt vol enthousiasme over deze dag en de geschiedenis van het evenement dat inmiddels een begrip is geworden in Anloo en omstreken.

‘Wanneer ik vertel dat ik uit Anloo kom, dan antwoorden mensen vaak met: dat is toch het dorp van die Etstoel,’ lacht Janny Scholtens. ‘Het is een erg populair evenement dat meestal tussen de 3500 en 4000 bezoekers trekt. We houden het al zo’n 35 jaar. Het is opgericht in 1986 om fondsen te werven voor de Magnuskerk in het dorp.’ Scholtens is er al sinds de eerste editie bij. Eerst om te helpen bij de versnaperingen, daarna om de kledingcommissie te helpen en sinds de jaren ’90 ook als gedreven bestuurslid. Sinds die tijd is De Etstoel uiteraard ook weer geëvolueerd. ‘Elk jaar verandert er wel iets, dat maakt het ook zo leuk. Toen we begonnen ging het specifiek om de middeleeuwen. Inmiddels ligt de focus op de 17^e eeuw. Dat tijdperk is wat makkelijker om op poten te zetten qua opbouw en klederdracht. In de 17^e eeuw werd er op dezelfde manier rechtgesproken als in de middeleeuwen, dat bootsen we na in de kerk met een drost en 24 etten.’ De Etstoel was in die tijd namelijk de benaming voor het Drentse gerechtshof. De rechtszittingen die nagespeeld worden zijn elk jaar zaken die echt hebben plaatsgevonden. ‘Onze vorige voorzitter Paul Brood zoekt in het archief naar een interessant voorbeeld en schrijft op basis hiervan een toneelstuk. Ondanks dat hij geen voorzitter meer is, doet hij dit nog steeds. Elk jaar is dat weer een feest, ik kan ook echt geen favoriet noemen, ze waren allemaal hartstikke leuk om te zien. Alles bij elkaar zorgt voor een prachtig gezicht. Het toneelstuk wordt zaterdag elk uur gespeeld in de kerk en duurt ongeveer een half uur per keer.’ De Magnuskerk speelt na al die jaren dus nog steeds een cruciale rol in het evenement. ‘De opbrengst gaat er nog steeds naartoe en dat willen we ook graag zo houden. Het is fijn om zo’n centraal doel te hebben met z’n allen. De kerk is namelijk voor iedereen en daarom houden we haar graag in goede staat voor het nageslacht.’

Vroeger liep het hele dorp uit om zo’n Etstoel mee te maken. Die sfeer wordt zaterdag nagebootst. ‘Er is van alles te beleven, allemaal dingen die er toentertijd ook waren. Bezoekers kunnen boogschieten, genieten van muziek en dans en uiteraard worden er gerechten geserveerd die je in die tijd ook zou kunnen eten.’ Een hamburger en een milkshake zit er dus niet in. ‘Er wordt vlees gebraden, pannenkoeken gebakken, bier getapt en er is een bakker die op een houtskooloven broden bakt.’ Verser kan eigenlijk niet. Buiten de rechtszitting om worden er ook nog andere buitentoneelstukken rondom de kerk gespeeld, genaamd de Leydse Kluchten. Uiteraard is er een hele jaarmarkt om van te genieten. De vrijwilligers worden compleet uitgedost in 17^e-eeuwse klederdracht. ‘Vroeger huurden we de kleding bij ADO in Eelde. Helaas zijn die ermee gestopt. We hebben de kleding van hen overgenomen en tegenwoordig valt het onder ons eigen beheer. Dat zorgt wel voor wat meer werk. ADO stelde namelijk alle kleding setjes voor ons samen, dat moeten we nu zelf doen. Als De Etstoel weer voorbij is wassen we de kleding en stoppen we het in bakken om volgend jaar weer opnieuw te gebruiken.’

Aan Scholtens’ enthousiasme is te merken dat De Etstoel iets is wat iedereen een keer zou moeten meemaken. ‘Alles bij elkaar zorgt voor verbinding in het dorp. Iedereen die langskomt kent elkaar. Ik geniet enorm van de saamhorigheid en het plezier dat het elk jaar weer brengt. Het is enorm gezellig. Na afloop hoor ik altijd dat de bezoekers gelijk alweer uitkijken naar de volgende editie. Dat geldt natuurlijk ook voor het bestuur en de vrijwilligers. Het is elk jaar weer de moeite waard. Vrijwilligers vinden is gelukkig nooit een probleem. Elk jaar heb je het er even over en dan komen mensen vanzelf wel naar je toe om mee te helpen. Daar zijn we erg blij mee. De organisatie begint al in april.’ Na twee jaar niks te hebben kunnen organiseren, wordt er nu weer flink naar uitgekeken. ‘We moesten weer even op gang komen, maar juist ook door de coronajaren hadden we er dit jaar weer extra veel zin in. Als ik terugblik op de afgelopen jaren was een van mijn favoriete onderdelen een vuurspuwer. Omdat dit toen zo spectaculair was, zijn we van plan om dit dit jaar opnieuw te doen. Kom zeker eens kijken!’