Ids van Bruggen: ‘Wij zijn een luisterend oor voor jongeren én we willen zelf óók een luisterend oor hebben.’

Afbeelding
algemeen de krant van tynaarlo

BUNNE Onderweg naar Ids rijd ik door een kalig landschap. Zo lijkt het, althans. De zon schijnt volop en ik zie dikke knoppen aan de bomen en de struiken. Voorjaarsbloemen steken al boven de grond uit. Ik word ontvangen door Ids van Bruggen (2010), zijn vader Gerrit en de hond. Ik kom om met Ids te praten over zijn vrijwilligerswerk. Hij is één van de voorzitters van de jongerenraad in de gemeente Tynaarlo. Ids draagt een T-shirt met het logo van #JongTynaarlo, de nieuwe naam van de jongerenraad. 
     
Tien tot twaalf jongeren vormen momenteel de jongerenraad. Ids vertelt me dat het aantal varieert, maar dat de vaste kern bestaat uit drie meisjes en drie jongens. Zelf is hij de jongste van deze kerngroep. Elk lid heeft een andere achtergrond en woont in de gemeente Tynaarlo. Ids legt me uit hoe de jongerenraad werkt: ‘We praten met elkaar over vragen of problemen die we van jongeren horen. In onze groep brengt iedereen zijn of haar eigen standpunt in. Dat is fijn, want dan kun je een probleem van meerdere kanten bekijken.’ Als ik wil weten wat er gebeurt als een vraag steeds terugkomt, is Ids helder: ‘Als bijvoorbeeld een speeltuin steeds wordt vernield, dan praten we ook met de veroorzakers. Misschien is er wel iets anders aan de hand. Iets wat we nog niet wisten.’ Ids verduidelijkt dat de jongerenraad vooral een luisterend oor biedt, om te weten wat voor jongeren belangrijke kwesties zijn. Dat kan speelgelegenheid zijn. Maar het kan ook over emotionele dingen gaan, zoals zorgen over het milieu of het klimaat. ‘We praten daar in de jongerenraad over en we bespreken zo’n onderwerp ook met het gemeentebestuur.’ Ik val bijna stil als ik Ids dit hoor zeggen. Klinkt heel volwassen allemaal en blijkbaar is de jongerenraad kind aan huis in het gemeentehuis. 

Als roulerend voorzitter roept hij de leden bij elkaar en zorgt hij ervoor dat iedereen aan bod komt en dat er besluiten worden genomen. Daarnaast is hij contactpersoon voor de jongerenraad. Hij is nu nog 11 jaar en zit in groep acht van een basisschool in Groningen. Met zijn ouders en de hond woont het gezin sinds twee jaar in Bunne. Ids zat eerder in de leerlingenraad van zijn school. Daar is hij uitgestapt. ‘Er gebeurde te weinig en ik verveelde me.’ Na  de zomer gaat hij naar het AOC TERRA in Eelde. Hij kijkt me met glimmende ogen aan: ‘Ik ga er gewoon voor. Ik vind veel dingen leuk en ben niet bang voor iets nieuws.  Natuurlijk mis ik mijn vrienden in Groningen dan wel, maar ik kan me snel aanpassen.’ Tijdens de coronapandemie zag Ids de persconferenties op tv. ‘Ik vind het interessant hoe de politiek werkt. En soms ook eventjes niet’, lacht Ids. Volgens hem valt er genoeg te doen dat ook jongeren aangaat. En dat geldt eigenlijk ook in de gemeente Tynaarlo. ‘Ik heb me aangemeld, toen er nieuwe leden van de jongerenraad nodig waren. Ik zit er nu twee jaar in.’ Ids vindt het leuk om met andere jongeren te spreken en voor hen de spreekbuis te zijn. ‘Het is ook nodig’, zegt Ids. ‘Jongeren willen ook gehoord worden en dat kan via de jongerenraad. Wij zijn de nieuwe generatie. We moeten zelf actief zorgen voor onze eigen toekomst.’ Voor hem is het heel vanzelfsprekend dat jongeren voor hun eigen belangen opkomen en ook via de politiek van zich laten horen. ‘Wij  zien meer. Wij moeten ook weten hoe de samenleving in elkaar steekt en hoe de politiek werkt. Nu gaat het nog niet zo goed, vinden wij. Het klimaat is een groot probleem en dat wordt weggedrukt. Intussen gaat  het wel over onze toekomst.’ Het steekt hem dat  partijen in de raad niet met de jongerenraad samenwerken. Ids heeft er wel een verklaring voor. ‘De jongerenraad wordt door de gemeenteraad wel gezien, maar men durft niet met ons samen te werken. Ze vragen ons bijna nooit iets. En dat is wel raar vind ik, want wij weten wat jongeren bezighoudt en in welke richting de oplossing kan liggen. We hebben wél contact met de burgemeester en de wethouders.’ 


‘De resultaten van de jongerenraad?’, herhaalt Ids mijn vraag. Hij somt ze op: ‘De cultuurkeet. Dat is een soort rijdend clubhuis, waarmee we alle dorpen van de gemeente ingaan. We hebben met elkaar een promotiefolder gemaakt, die in de dorpen is verspreid. Ook hebben we meegedaan aan de ‘duurzaamheidsvisie’ van de gemeente. Wij vinden energiebesparing, CO2 neutrale stallen, minder fossiele brandstoffen gebruiken en de natuur beter beschermen belangrijk. Ten slotte hebben we  met GroenLinks besproken, hoe een inclusieve samenleving voor jongeren eruitziet.’ Ids vindt dat de jongerenraad nog bekender en nog steviger moet worden. ‘We doen veel aan promotie, maar door corona viel de boel wat stil. Dat pakken we weer op. Onze begeleider, jongerenwerker Robin Geertsma, organiseert  in juni een promotiefeest, Zero Generation. Ids vindt het bovendien belangrijk dat jongeren uit zichzelf lid worden van de jongerenraad. ‘Het  gaat immers over ons en onze toekomst. In elk dorp een lid van de jongerenraad zou fantastisch zijn.’ Ids is een pientere jongen. Hij legt de lat hoog. Ik ben ervan onder de indruk, hoe gemotiveerd hij is en hoe fris hij zijn gedachten en gevoelens verwoordt. ‘Wij willen zelf óók een luisterend oor hebben. Zet dat er maar boven, hoor.’ Waarvan acte.

UIT DE KRANT