"Een waterslak? Die is echt vet groot"
OUDEMOLEN – Het IVN Consulentschap Drenthe organiseerde voor scholen uit de gemeente Tynaarlo een educatief kleuterprogramma in het Nationaal Park Drentsche Aa. Vierhonderd kleuters beleefden in enkele weken de herfst in het prachtige beekdal van Oudemolen.
Het IVN Consulentschap Drenthe voert al jaren het Natuur- en milieueducatie (NME) uit voor de gemeente Tynaarlo. Achttien basisscholen namen deel aan dit scholennetwerk. Projectleider Mark Tuit: " Natuurervaringen zijn voor opgroeiende kinderen heel belangrijk. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat natuurbelevingen tijdens de jeugd bepalend zijn voor hun houding ten opzichte van de natuur op latere leeftijd.” In de mooiste periode van de herfst (bomen met kleurrijke bladeren) trokken kinderen het prachtige beekdal van Oudemolen in. De dieren bereiden zich op verschillende manieren voor op de winter. Ze verzamelen en verstoppen voedsel, vreten zich vol of blijven de winter doorjagen op vis en kleine beestjes. De kinderen, zoekend als een eekhoorn naar beukennootjes, turen onder hout naar insecten zoals egels dat doen en bekijken verlekkerd als een ijsvogel waterbeestjes van dichtbij. “Op deze speelse wijze leren ze veel over de verschillende dieren en proberen we de liefde voor de natuur al op jonge leeftijd aan te wakkeren’.
Dan de praktijk. Kinderen – in dit geval van OBS Het Stroomdal uit Zuidlaren- kropen in de huid van de egel, eekhoorn en ijsvogel. Mariska Bos van het consulentschap legde de kleuters uit waarna de kinderen aan het werk werden gezet. Bos deed het op een hele leuke manier, waardoor de kinderen de hele tijd geboeid bleven. Mariska stelde ook vragen. De jonge kinderen bleken veel van de natuur te weten. Op de vraag ‘welke dieren leven hier’? kwamen veel antwoorden. Van ‘koeien en paarden’ tot eekhoorns. Ze wisten ook welk dier stekels heeft: de egel. "Ik heb er wel eens eentje gezien", zei één van de kinderen. "Ik ook, ik ook", kwam het al gauw uit de groep. "Als ik zeg ijs, wat denk je dan"? vroeg Mariska. "IJsvogel", wist iedereen. Vervolgens kregen de kinderen allen een potje, waarna ze in vijf minuten insecten voor de egel moesten zoeken. Er werd van alles ontdekt: pissebedden, ‘knijptangen’, rups ‘en een dode’, twee wormen en een kleine spin. Vervolgens werden de kleuters eekhoorns en lieten ze zien hoe deze dieren de winter doorkomen. De kinderen moesten de gevonden beukennootjes, eikels, enz begraven. Dit deed ieder zo op zijn eigen manier: met de handen, met een schepje of gewoon door deze met bladeren te bedekken. Tenslotte ging het op naar het water. "Wat eet de ijsvogel?", werden de kleuters weer aan de tand gevoeld. Er volgden uiteenlopende antwoorden: "wormen, vis, water". En bij het kijken in de door IVN met allerlei beestjes gevulde potjes zagen ze ook van alles: waterbeestjes met een rood oog, bootsmannetjes, platbuiklibelle, zeeslak, enz. Met sleeslak bedoelde een kind een waterslak. "Die is echt vet groot", beschreef een ander. "Hoe hebben jullie deze gevangen?", wilde een kind weten. En sommigen ontdekten zelf ook het één en ander: "dit is een soort modder". En óf de kinderen de natuur beleefden. 
