Nieuwjaarsviering onder leiding van parochianen

|||
||| Foto: |||
(On)genode gast

Wie: Voorganger Otto de Boer en lectrice Herma Steenkist 


Waar: Kerk Maria ten Hemel Opgenomen Zuidlaren


Wanneer: Donderdag 24 december  


ZUIDLAREN – Donderdagavond 18.45 uur, de straten zijn stil in gemeente Tynaarlo.  De ongenode gast rijdt door een met veel lichtjes versierde hoofdstraat in Zuidlaren op Kerstavond onderweg naar de Katholieke Kerk Maria-ten-Hemel-Opgenomen. Van huis uit is de ongenode gast Katholiek en gedoopt, maar door een foutje op een Gereformeerde basisschool terecht gekomen. Daar kwam men pas achter toen de ongenode gast een jaar of zes was en toen wou ze natuurlijk niet meer naar een andere school.  Het heeft geresulteerd in het feit dat deze ongenode gast nooit heeft gesnapt wanneer ze moest zitten of opstaan tijdens een katholieke dienst en wanneer welk gebed gebeden wordt. Katholieke diensten verschillen namelijk nogal van de diensten die gehouden werden in de Gereformeerde Kerk, ook het interieur is zeer verschillend. Haar moeders woorden klinken op dat soort momenten in haar hoofd, ‘Als er een God is, dan is hij er voor iedereen. Of je nou Katholiek bent, Protestant of Moslim.’  Met die gedachte in haar hoofd opent de ongenode gast de kerkdeur voor de viering onder leiding van parochianen.


Een kerststal bij de voordeur verwelkomt, vervolgens langs het desinfectie-apparaat en daarna een controle of de naam is aangemeld. Netjes wordt de ongenode gast naar een plek in de kerk geleid. Een lege rij stoelen voor haar, afgezet met een rode draad. Naast haar, aan beide zijden, weer drie stoelen afgezet. Ver uit elkaar geplaatst zitten de kerkgangers op hun stoel. De meeste mensen met een mondkapje op. Het is een vreemde manier om in de kerk te zitten. Er liggen twee boekjes en een programma klaar op de stoel. Een snelle blik of er op staat wanneer er gebeden wordt. Alles staat erin, zelfs welk boek wanneer gebruikt moet worden. De ongenode gast gaat opgelucht zitten. Wanneer de organist begint te spelen in haar rode jas, vallen de gedachten stil. Live muziek. Het is zo lang geleden dat de ongenode gast iemand een live-instrument heeft zien bespelen of naar een concert is geweest, het klinkt sereen en mooi. Dan beginnen Voorganger Otto de Boer en Lectrice Herma Steenkist de nieuwjaarsviering:


“Wij kijken terug op het jaar 2020. Het was een heftig jaar met gebeurtenissen die nog lang op ons netvlies zullen blijven hangen. Het coronavirus dat wereldwijd zijn tol eist en nog steeds horen we berichten van mensen die ziek worden en ondanks intensieve behandeling overlijden. Corona, schaamte, lange tenen, korte lontjes, IC-bedden, opschalen, afschalen, vaccineren, toeslagen, stikstof, lockdown, mondkapje op, maximaal dertig personen in de kerk, geen parochianen op de begrafenis, eenzaamheid, verdriet. Als we willen kunnen we een avond vullen met deze onderwerpen, maar dat gaan we niet doen. Wat we wél willen doen is voorstellen om met elkaar te blijven hopen en vertrouwen op betere tijden. Immers de Heer zal het werk dat hij met ons begonnen is, niet laten varen. Laten we die belofte in ons hart meedragen.”


Voor hen op een tafeltje staan een boeket met bloemen en een fruitschaal. In de preek wordt hiernaar gerefereerd. De dagen van het leven zijn als het boeket bloemen op de tafel. De ene tak is stekelig en de andere tak zwak. De ene bloem is maar gewoontjes en de andere is een eyecatcher. Het fruit staat voor de vrucht van het werk en inzet van het gedane werk. Wat goed is gedaan, zal betekenis en waarde houden. 


Tijdens de viering worden er kerkliederen gespeeld tussen de gebeden door, maar mag er niet meegezongen worden. Men houdt zich aan de maatregelen. De Katholieke Kerk in Zuidlaren is wel de enige Kerk in heel gemeente Tynaarlo waar een kleine viering wordt gehouden. De overige Kerken zijn overgestapt op online vieringen. Steenkist licht toe: “Wij hebben tot nu toe ook geen vieringen gehad. Geen Kerstmis. Maar er is een behoefte in de gemeenschap om samen te zijn, steun aan elkaar te hebben. Daarom hebben we ervoor gekozen om onder strikte maatregelen deze kleine viering voor het nieuwe jaar te organiseren. Om onze gemeente een hart onder de riem te steken en te bidden voor een beter 2021.“


Dat er strikte maatregelen zijn, merkt de ongenode gast ook wanneer de hostie wordt uitgereikt. In de katholieke kerk deelt de priester tijdens de mis hosties uit aan de gelovigen tijdens de communie als een symbolische herhaling van het Laatste Avondmaal. Dat is normaal gesproken het moment wanneer de mensen opstaan, een rij gaan vormen om de hostie tot zich te nemen. Nu staat de voorganger echter achter een stuk verrijdbaar plexiglas en dient de hostie toe met een pincet aan de mensen die, rij voor rij in een vastgelegde route, langs de voorganger mogen lopen. Op anderhalf meter afstand welteverstaan!  Het is werkelijk een wonderlijke gebeurtenis. Toch is de ongenode gast blij dat zij er deel van heeft mogen uitmaken, zij heeft de woorden van hoop en geloof meer nodig gehad dan gedacht. Op een beter 2021! 


|||
|||
|||

UIT DE KRANT

Lees ook