‘Mensen hadden last van zandvlooien, de eerste actie was een harde vloer’
algemeen de krant van tynaarlo
Janny en Albert de Groot al tien jaar actief voor Kenia
ZUIDLAREN –Janny en haar broer Albert de Groot zijn al tien jaar actief voor arme en zieke mensen in Kenia. Ze vertellen hun verhaal.
Hoe is het ook alweer begonnen, met stichting Tendo? Tendo- ‘Tendo’ is Swahili’s voor ‘actie’- is een kleine organisatie, opgericht naar aanleiding van een vrijwilligerswerk van een van de bestuursleden in Mombasa, Kenia. De stichting wil een bijdrage leveren aan de verbetering van leefomstandigheden en toekomstperspectief voor bewoners. . “Onze zoon Albert Jan Haan is een aantal jaren geleden in Kenia geweest, als vrijwilligerswerker”, vertelt Janny, die zelf ook in het Afrikaanse land is geweest. “Hij was bezig met de opvang van straatjongeren. Hij trof daar iemand in een dorp, die zich bekommerde om lepraslachtoffers. Er was geen hulp van de overheid of buitenlanders. Doordat mensen verstoten werden uit eigen dorpen zijn een paar Lepradorpen ontstaan. Er heerst grote armoede. Ik ben er twee keer geweest. Dan zie je mensen die rondlopen met afgebroken hand, een stompie, in een soort bloempot. Van daaruit is de stichting Tendo ontstaan. Wij werken samen met Peter Ochiel van de plaatselijke stichting Action Ministry. Hij is de drijfveer achter deze stichting. Hij komt uit een arm dorp, maar is wel slim. Het hele dorp heeft meebetaald, zodat hij naar school kon. Zo weten we dat het geld goed terechtkomt. Sommige mensen hebben geen voeten en wonen in hutjes van klei en stro. Een van de eerste acties was het aanleggen van een harde vloer. Er lag eerst alleen zand. Mensen hadden daardoor last van zandvlooien. Mensen lopen op blote voeten. De grond was besmet; ze liepen infecties op. Wij hebben de vloertjes betaald. En er is een klein schooltje gesticht. Officieel is het onderwijs in Kenia gratis. Je hebt te maken met overvolle klassen en iedereen mag voor de klas staan. Inmiddels zijn er twee kleuterklasgroepen en groepen 1 tot en met 4, zoals wij die kennen. De school werd samen met een andere organisatie gefinancierd. Verder is er kleinschalige landbouw ontwikkeld. In 2014 zijn we gestart met een grote tuin, de ‘Shamba’. Dankzij de opbrengst van de rommelmarkt in de Laarkerk. Mensen aten dagelijks alleen maar rijst met bonen. Eenzijdig voedsel. We hebben een groentetuin aangelegd. Moeilijkheidsgraad is dat het vlakbij zee is. Het is zoute grond en het is er heet. Een kas is ondenkbaar. Daarom is een kas met schaduwnetten gerealiseerd. Een kas van 3500 m2. Het wordt beheerd door een Nederlands echtpaar. Die man heeft een landbouwachtergrond. We zijn nu in een fase waarin mensen zichzelf bedruipen. Er wordt van alles verbouwd, dat gegeten kan worden, maar ook verkocht. Een deel komt zo bij de bewoners terecht, de andere helft proberen ze te verkopen. Op markten bijvoorbeeld. Het treven is een certificaat, zodat ze de etenswaren ook kunnen verkopen aan hotels”. De klimaatverandering lijkt ook doorgedrongen te zijn, diep in Afrika. “Er is in de zomer heel veel regen gevallen, dagenlang 50 millimeter. Daardoor is de oogst mislukt. Er kwam ongedierte op af. Dat is het grootste probleem. Het betekende een flinke tegenslag. Terreur valt mee. Alles leeft hier door elkaar, christelijken en islamieten. Peter Mbugua is voorzitter van Action Minstery en aanspreekpunt van de tuin. Hij is vijf jaar geleden bij ons geweest. Hij vond alleen de parkeerplaats van het vliegveld al een autoshowroom. Inmiddels weet hij beter en is ook al in Amerika geweest”. Tendo houdt allerlei acties. “In de zomer hebben we boeken verzameld. Dat waren er zoveel dat we voor het eerst een boekenmarkt hebben georganiseerd. Eerder gingen we met de boeken naar markten, maar met een eigen markt kun je alles meenemen. De boekenverkoop leverde 1500 euro op. Die 1500 euro geldt als reserve. Voor tegenvallers. De tuin heeft een ‘zijtak’, in de vorm van een ‘bodaboda’. Dat is een brommertaxi, waarmee je groenten kunt vervoeren. Zo’n brommer kost 1200 euro. Zo is er wel weer iemand die een boterham verdient. Maar dan heb je weer te maken met slechte wegen, waardoor je de brommer na drie jaar kunt afschrijven. Mensen doen alles met de brommer, tot het vervoeren van complete bankstellen. De tuin staat de komende periode centraal. Voor de toekomst denken we aan microfinanciering. We willen zoveel mogelijk dingen doen, waar de mensen zelf mee aan de slag kunnen. Wij hebben een bepaalde houding van “je kunt wat doen”. Iets creëren waar ze zelf wat mee doen. Het gaat niet om het geven. Meestal krijgen ze van ons wat extra geld. Om rijst te kopen. We merken wel dat ze heel dankbaar zijn. Maar we merkten ook, dat als ze vakantie hebben, deze ook direct opnemen. Daar hebben we in het eerste jaar ook mee te maken gehad. Waren ze de plantjes aan het verzorgen, lieten ze ineens alles vallen. We hebben nu vakantie, zeiden ze.”
ZUIDLAREN –Janny en haar broer Albert de Groot zijn al tien jaar actief voor arme en zieke mensen in Kenia. Ze vertellen hun verhaal.
Hoe is het ook alweer begonnen, met stichting Tendo? Tendo- ‘Tendo’ is Swahili’s voor ‘actie’- is een kleine organisatie, opgericht naar aanleiding van een vrijwilligerswerk van een van de bestuursleden in Mombasa, Kenia. De stichting wil een bijdrage leveren aan de verbetering van leefomstandigheden en toekomstperspectief voor bewoners. . “Onze zoon Albert Jan Haan is een aantal jaren geleden in Kenia geweest, als vrijwilligerswerker”, vertelt Janny, die zelf ook in het Afrikaanse land is geweest. “Hij was bezig met de opvang van straatjongeren. Hij trof daar iemand in een dorp, die zich bekommerde om lepraslachtoffers. Er was geen hulp van de overheid of buitenlanders. Doordat mensen verstoten werden uit eigen dorpen zijn een paar Lepradorpen ontstaan. Er heerst grote armoede. Ik ben er twee keer geweest. Dan zie je mensen die rondlopen met afgebroken hand, een stompie, in een soort bloempot. Van daaruit is de stichting Tendo ontstaan. Wij werken samen met Peter Ochiel van de plaatselijke stichting Action Ministry. Hij is de drijfveer achter deze stichting. Hij komt uit een arm dorp, maar is wel slim. Het hele dorp heeft meebetaald, zodat hij naar school kon. Zo weten we dat het geld goed terechtkomt. Sommige mensen hebben geen voeten en wonen in hutjes van klei en stro. Een van de eerste acties was het aanleggen van een harde vloer. Er lag eerst alleen zand. Mensen hadden daardoor last van zandvlooien. Mensen lopen op blote voeten. De grond was besmet; ze liepen infecties op. Wij hebben de vloertjes betaald. En er is een klein schooltje gesticht. Officieel is het onderwijs in Kenia gratis. Je hebt te maken met overvolle klassen en iedereen mag voor de klas staan. Inmiddels zijn er twee kleuterklasgroepen en groepen 1 tot en met 4, zoals wij die kennen. De school werd samen met een andere organisatie gefinancierd. Verder is er kleinschalige landbouw ontwikkeld. In 2014 zijn we gestart met een grote tuin, de ‘Shamba’. Dankzij de opbrengst van de rommelmarkt in de Laarkerk. Mensen aten dagelijks alleen maar rijst met bonen. Eenzijdig voedsel. We hebben een groentetuin aangelegd. Moeilijkheidsgraad is dat het vlakbij zee is. Het is zoute grond en het is er heet. Een kas is ondenkbaar. Daarom is een kas met schaduwnetten gerealiseerd. Een kas van 3500 m2. Het wordt beheerd door een Nederlands echtpaar. Die man heeft een landbouwachtergrond. We zijn nu in een fase waarin mensen zichzelf bedruipen. Er wordt van alles verbouwd, dat gegeten kan worden, maar ook verkocht. Een deel komt zo bij de bewoners terecht, de andere helft proberen ze te verkopen. Op markten bijvoorbeeld. Het treven is een certificaat, zodat ze de etenswaren ook kunnen verkopen aan hotels”. De klimaatverandering lijkt ook doorgedrongen te zijn, diep in Afrika. “Er is in de zomer heel veel regen gevallen, dagenlang 50 millimeter. Daardoor is de oogst mislukt. Er kwam ongedierte op af. Dat is het grootste probleem. Het betekende een flinke tegenslag. Terreur valt mee. Alles leeft hier door elkaar, christelijken en islamieten. Peter Mbugua is voorzitter van Action Minstery en aanspreekpunt van de tuin. Hij is vijf jaar geleden bij ons geweest. Hij vond alleen de parkeerplaats van het vliegveld al een autoshowroom. Inmiddels weet hij beter en is ook al in Amerika geweest”. Tendo houdt allerlei acties. “In de zomer hebben we boeken verzameld. Dat waren er zoveel dat we voor het eerst een boekenmarkt hebben georganiseerd. Eerder gingen we met de boeken naar markten, maar met een eigen markt kun je alles meenemen. De boekenverkoop leverde 1500 euro op. Die 1500 euro geldt als reserve. Voor tegenvallers. De tuin heeft een ‘zijtak’, in de vorm van een ‘bodaboda’. Dat is een brommertaxi, waarmee je groenten kunt vervoeren. Zo’n brommer kost 1200 euro. Zo is er wel weer iemand die een boterham verdient. Maar dan heb je weer te maken met slechte wegen, waardoor je de brommer na drie jaar kunt afschrijven. Mensen doen alles met de brommer, tot het vervoeren van complete bankstellen. De tuin staat de komende periode centraal. Voor de toekomst denken we aan microfinanciering. We willen zoveel mogelijk dingen doen, waar de mensen zelf mee aan de slag kunnen. Wij hebben een bepaalde houding van “je kunt wat doen”. Iets creëren waar ze zelf wat mee doen. Het gaat niet om het geven. Meestal krijgen ze van ons wat extra geld. Om rijst te kopen. We merken wel dat ze heel dankbaar zijn. Maar we merkten ook, dat als ze vakantie hebben, deze ook direct opnemen. Daar hebben we in het eerste jaar ook mee te maken gehad. Waren ze de plantjes aan het verzorgen, lieten ze ineens alles vallen. We hebben nu vakantie, zeiden ze.”
