Interzorg Kornoeljehof ten tijde van van corona
VRIES – Het coronavirus heeft de hele wereld op zijn kop gezet. Er zijn vrijwel geen mensen die er niet door getroffen zijn. Waar veel aandacht voor is geweest zijn ouderen. De verzorgingshuizen worden meermaals uitgelicht en opgevrolijkt door onder andere draaiorgelmuziek of andere muzikale kunststukjes. Toch is het een heftige periode geweest voor de bevolkingsgroep waaronder al zoveel eenzaamheid heerst. Geen bezoek mogen ontvangen, dat hakt erin. De Krant van Tynaarlo spreekt erover met zorgmanagers Mathilde Mulder en Mirella Willems van Interzorg Kornoeljehof in Vries over de achterliggende coronamaanden.
Hoe is de afgelopen periode geweest?
“De afgelopen periode bij Interzorg Kornoeljehof was spannend. Met een lach en een traan. Voor zowel cliënten, hun naasten als de medewerkers. Aan de ene kant was er de zorg over het buiten houden van het coronavirus en het verdriet van cliënten en hun naasten over het bezoekverbod. Aan de andere kant waren we overweldigd door de steun die we kregen van plaatselijke middenstand en winkelketens en restaurants uit bijvoorbeeld de stad Groningen. Met elkaar hebben we de schouders eronder gezet en voelden we vooral saamhorigheid.”
Hoe hebben cliënten het beleefd?
“Natuurlijk misten cliënten hun naasten. Tegelijkertijd hebben medewerkers veel ruimte gehad voor cliënten. Door de afwezigheid van vrijwilligers, namen bijvoorbeeld fysiotherapeuten, psychologen en ook de zorgmanagers deze taken over. Denk aan het leiden van de bingo, het serveren van de warme maaltijd en samen een spelletje spelen. Wij hebben cliënten nu nog beter leren kennen en cliënten weten ons nu meer te vinden. Dat is in deze verdrietige tijd juist heel waardevol.”
Hoe ziet Interzorg Kornoeljehof de komende periode tegemoet?
“We hopen vooral het gevoel van verbinding met elkaar vast te houden. Vanaf vandaag is de bezoekregeling bij Interzorg Kornoeljehof verruimd naar één vaste bezoeker per cliënt. Wel altijd op afspraak! Het is fantastisch om cliënten te kunnen herenigen met hun naasten. Om naasten te kunnen ontvangen hebben we een ruimte vrijgemaakt in de Plaza (het restaurant) van het Kornoeljehof. Daar kunnen vier cliënten hun naasten ontmoeten op minimaal anderhalve meter afstand tot elkaar. Tegelijkertijd is het goed om te realiseren dat we de afgelopen periode ook allerlei alternatieve ‘ontmoetingsmomentjes’ mogelijk gemaakt hebben. Daarbij kan men denken aan beeldbellen en raambellen. Afgelopen week hebben we ook een soort familiekamer gereed gemaakt met een grote doorzichtige wand in het midden. Naasten kunnen vanaf de parkeerplaats naar binnen en cliënten van binnenuit het gebouw. Zo kunnen zich bij elkaar zijn, zonder risico op verspreiding van het coronavirus. Zodra dat weer mogelijk is, kan deze tussenwand ook gedemonteerd worden, zodat we deze familiekamer kunnen blijven gebruiken, bijvoorbeeld als ruimte voor naasten om zich terug te trekken als een cliënt ziek is.”
Wat moet er allemaal georganiseerd worden voor de nieuwe bezoekregeling?
“Het versoepelen van de bezoekregeling vraagt logistiek, administratief en communicatief veel van de medewerkers van Interzorg. Zo moesten in een kort tijdsbestek de ruimtes geschikt gemaakt worden, de medewerkers ingeroosterd worden die het bezoek opvangen en vragen naar gezondheidsklachten en de temperatuur opmeten. Daarnaast moeten cliënten naar de bezoekruimte begeleid worden, afspraken moeten ingepland worden en alle betrokkenen moeten over alle richtlijnen worden geïnformeerd, want het is nog steeds belangrijk dat we met elkaar het coronavirus buiten de deur houden. In een kort tijdsbestek hebben we dat met elkaar goed voorbereid. Gelukkig zijn we hier nu echt klaar voor.”
Hoe is de reactie van cliënten ten opzichte van deze versoepeling?
“Iedereen is natuurlijk blij om naasten weer te zien. Op dinsdagochtend om 7:45 uur zat de eerste cliënt al te wachten in de gang. Het weerzien zorgt bij allemaal voor een traan en lach.”
Wat heeft men bij Interzorg Kornoeljehof van deze periode geleerd?
“Wij hebben met name geleerd dat samenwerken met elkaar helemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn. In nood kunnen we met elkaar echt bergen verzetten. De afgelopen periode hebben we vanuit verbinding aan een gemeenschappelijk doel gewerkt: het welzijn van cliënten. We hebben gezocht naar de mogelijkheden binnen de onmogelijkheden en daar zijn we trots op.”