Doek valt voor Zorgboerderij Hoeve Loevestein
DONDEREN – Afgelopen zaterdag viel het doek voor Zorgboerderij Hoeve Loevestein in Donderen. Voor de sluiting, die niet bij iedereen in goede aarde viel, werd als reden aangevoerd dat er te weinig bewoners zijn om de instelling levensvatbaar te houden.
Zorgboerderij Hoeve Loevestein is een plek waar de rust en ruimte regeert en dat is ook de reden waarom veel mensen de plek in Donderen kiezen voor hun familielid met dementie vertelt Jelly van den Bosch, die voorzitter is van de Familieraad. ‘De families hebben bewust gekozen voor deze locatie, omdat het zo’n unieke plek is. Je kunt altijd zelf naar buiten, omdat het allemaal eigen terrein is en die vrijheid kun je nergens anders vinden. Elke bewoner heeft een eigen contactpersoon die onderdeel vormt van de zogenaamde Familieraad. Het is vergelijkbaar met een medezeggenschapsraad die beslissingen neemt en in overleg kan gaan over zaken die de bewoners raken. Ik ben voorzitter geworden van deze raad, omdat ik zelf ook de verantwoordelijkheid droeg voor een bewoner, maar die is ons afgelopen zomer helaas ontvallen. Het is ontzettend jammer dat er een einde aan een periode komt die mooi begon. Het is heel vreemd dat het moest worden verkocht, want het uitzendbureau dat het personeel voor Hoeve Loevestein regelt, wilde het op huurbasis voortzetten. Ook dat plan werd afgekeurd door de directie.’
Feitelijk draait het binnen Zorgboerderij Hoeve Loevestein om drie personen. In de eerste plaats om investeerder Frank Schinkel en zijn rechterhand Marcel van Druenen, terwijl Jan Robert Swagers naar voren is geschoven voor het dagelijkse reilen en zeilen op de locatie in Donderen. De directie zelf ziet de opeenvolging van gebeurtenissen anders legt Van Druenen uit. ‘Naast de kosten voor de bedrijfsvoering is het aantal bewoners een essentiële factor in de levensvatbaarheid van elke instelling. We waren inmiddels ver verwijderd van het break-even punt en er was weinig zicht op verbetering in het aantrekken van nieuwe bewoners. De constructie met het uitzendbureau was voor ons om deze reden geen optie. Elk bedrijf, ook de zorg, dient zijn eigen broek op te houden en beide partijen zagen in deze verkennende gesprekken geen toereikende condities om het bedrijf financieel gezond door te laten gaan. De reputatieschade waar we mee te maken hebben gehad, omdat we drie jaar geleden bezoek hebben gehad van de inspectie Gezondheidszorg, werkte ook niet in ons voordeel. Daarnaast verkeert de zorg in Nederland momenteel in heel zwaar weer en we hebben te maken met oversterfte. Wij hebben geprobeerd om er wat van te maken, maar in de praktijk betekende het de laatste tijd dat we rode cijfers schreven. Daar kun je niet structureel mee doorgaan.’
Ina Ubbels en Wim Haan waren de oprichters van Hoeve Loevestein die het complex twee jaar geleden wilden verkopen. De eerste kandidaat die in beeld kwam had concrete interesse, maar kreeg de financiering niet rond. Daarna kwam Frank Schinkel naar voren. Het bestuur van de zorgboerderij vormde in haar bestaansperiode zelden een goede harmonie met de Familieraad legt Van den Bosch uit. ‘Het was van het begin af aan al heel moeilijk om op een goede manier met elkaar te communiceren, waardoor we nooit voldoende inzage hebben kunnen krijgen in de stukken waar je recht op hebt. Het is ons dus ook nooit duidelijk geworden vanuit welke visie er werd gewerkt. De eigenaar zei dat hij het op altruïstische gronden heeft aangekocht, maar ook die aap is heel nadrukkelijk uit de mauw gekomen. In het begin lagen er grote plannen met grote investeringen, maar die zijn nooit uitgevoerd. De manier waarop de organisatie te werk ging in het verleden was voor ons erg onduidelijk. Er was ook nooit ergens geld voor. Niets eens voor een tillift, terwijl er wel ruim duizend euro werd betaald voor bedrijfskleding waar niemand op zat te wachten. Ook werd ons pas later duidelijk dat er huur werd betaald aan een BV waarvan ze zelf eigenaar zijn. Dan voel je wel duidelijk aan dat er iets niet klopt.’ Dat de communicatie verre van wenselijk verliep blijkt wel uit het feit dat de directie ook hier een ander licht op de zaak werpt. ‘Alle gevraagde stukken en meer zijn door middel van e-mail aantoonbaar aangeleverd met uitzondering van mogelijk één stuk, die vertraging opliep als gevolg van de vakantie. In september 2021 is een visie gepresenteerd aan een afvaardiging van de Familieraad. De visie was nog niet helemaal af, omdat ook voortschrijdend inzicht en veranderende omstandigheden hier debet aan zijn. Hierop hebben wij geen commentaar ontvangen van de Familieraad.’
Het einde van Zorgboerderij Hoeve Loevestein had niet per se in zicht hoeven te komen stelt Van den Bosch. ‘Normaal gesproken heb je inspraak op bepaalde punten vanuit de medezeggenschap, maar wij werden nergens bij betrokken. Ze zeggen dat er te weinig bewoners zijn, maar ze hebben nooit hun best gedaan om op dit punt iets voor elkaar te krijgen. In het afgelopen voorjaar en zomer zijn er drie mensen overleden en toen deed ineens het verhaal de ronde dat ze te weinig bewoners hadden. Kennelijk hadden ze al besloten om te stoppen, maar medio augustus zijn er zelfs nog gesprekken gevoerd met nieuwe bewoners en die zijn ook nog geplaatst. Wij weten dus dat er een partij was die het wilde overnemen op huurbasis en ook dat wilden ze niet. De Familieraad heeft eind augustus gezegd dat een faillissement veel meer mogelijkheden zou opleveren. In zo’n situatie heb je meer tijd om na te denken over oplossingen, maar ook daar wilden ze niet aan.’
De directie houdt voet bij stuk en stelt dat er wel degelijk pogingen zijn ondernomen om het tij te keren. ‘We hebben zorgkantoren en cliëntondersteuners benaderd. Mede hierdoor hebben we nieuwe kandidaten gekregen, maar niet iedereen kon de eigen bijdrage betalen die ruim meer is dan een AOW. Niet elk profiel past in een open instelling en om deze reden zijn kandidaten afgewezen. Onze website en Facebook-pagina geeft ook een heel ander beeld. Daarnaast zijn diverse instanties en personen met speciaal hiervoor gemaakte flyers benaderd om de locatie onder de aandacht te brengen. Op het punt van de bedrijfsstructuur heeft Van den Bosch gelijk. Er zijn inderdaad twee BV’s zoals sinds de oprichting door de vorige eigenaren bekend is en dit kan bij de Kamer van Koophandel door iedereen worden ingezien. Dat geldt ook voor de financiële resultaten die daar over 2021 zijn gedeponeerd. Een saillant detail is dat er al sinds februari 2021 geen huur is betaald, omdat de zorgonderneming de huur niet kon opbrengen. Verder is deze constructie algemeen gebruikelijk in de zorg waar een zorgbedrijf en/of stichting het onroerend goed van een ander of andere BV huurt. Deze constructie bestond zo bij de vorige eigenaar en is door ons in deze staat overgenomen.’
Zaterdag viel het doek voor Zorgboerderij Hoeve Loevestein. Van den Bosch heeft de situatie nooit volledig vertrouwd. ‘Wij hebben vanaf het begin wel argwaan gehad en dat het loopt zoals het loopt is wat dat betreft wel in lijn met de verwachting, maar de sociale onrechtvaardigheid raakt me diep als het gaat om de toekomst van de bewoners. Er is geen enkele poging gedaan om dit mooie concept te redden. Het trieste aan dit verhaal is dat er weer een plek verdwijnt waar mensen met dementie kunnen worden geholpen. Wellicht leverde het te weinig op ondanks alle prachtverhalen. Ik heb misschien niet veel verstand van hoe je een bedrijf moet runnen, maar ik weet wel dat je in een instelling als deze je er rekening mee moet houden dat situaties tijdelijk of permanent kunnen veranderen.’ Swagers geeft aan dat er voor de resterende bewoners van het complex inmiddels wel een oplossing is gevonden. ‘Vooropgesteld vinden wij het ook erg dat het zo heeft moeten lopen. Gelukkig hebben we er wel voor kunnen zorgen dat de mensen hun leven ondertussen vanaf een andere plek kunnen voortzetten. Dat wilden we ook mededelen, maar bij het laatste overleg waren alleen de voorzitter en notulist aanwezig.’ De sluiting van Zorgboerderij Hoeve Loevestein heeft niet alleen gevolgen voor de toekomst van de bewoners. Ook de zestien personeelsleden die er hun inkomen verdienden via een uitzendbureau mogen op zoek naar een andere baan.