Om in de eredivisie te blijven moet Verrips ballen uit de kruising gaan duiken

Afbeelding
algemeen de krant van tynaarlo

We kijken niet naar de resultaten van andere ploegen. Welke trainer zegt het niet? We houden ons alleen met onszelf bezig en wij moeten wedstrijden winnen. Volkomen onzin natuurlijk. Iedere trainer is van minuut tot minuut bezig met de resultaten van zijn concurrenten. Het zou een totaal  gebrek aan betrokkenheid zijn wanneer je dit niet zou doen. FC Groningen ontkomt niet aan angstvallig kijken naar de resultaten van andere clubs in het degradatiemoeras. Een paar gelukkige uitslagen van de directe opponenten zou de Trots van het Noorden wel eens hard nodig kunnen hebben om degradatie te ontlopen. Tegen Feyenoord werd manmoedig gestreden en ook tegen AZ kon FC Groningen met opgeheven hoofd het veld verlaten. Beide zware uitwedstrijden leverden echter geen punt op. Positief is dat beide wedstrijden slechts met 1-0 verloren werden. En dat met vier verdedigers. Dat blijkt dus een prima manier van voetballen te zijn om verdedigend niet in al te grote problemen te komen. Een tikje schrijnend is wel dat beide tegendoelpunten overeenkomsten hadden. Een buitenspeler van de tegenstander die naar binnen komt en een voorzet geeft. Van Gelderen is geen Zeefuik en komt verdedigend in dit soort wedstrijden te kort. De rechterflank met de jonge Van Bergen was tegen AZ energiek, maar had een zeer lastige avond. Natuurlijk was het een prachtig doelpunt van Karlsson. Niemand zal naar Verrips wijzen als schuldige aan dit doelpunt. De doelman wordt de laatste tijd de hemel in geprezen omdat hij af en toe een bal tegenhoudt. Daar staat hij natuurlijk voor en krijgt hij een behoorlijk salaris. Onderaan de streep is Verrips een hele matige doelman. Zelden maakt hij grote blunders, maar ook vrijwel nooit veer je op uit de stoel omdat hij een ‘onhoudbare’ bal uit de kruising duikt. De goal van Karlsson was geen blunder. Maar om in de eredivisie te blijven heb je soms iemand nodig die echt iets extra’s brengt. Die die onmogelijke bal wél uit de kruising duikt. Een spits die wél die ene bijzonder goal maakt, of de vrije trap die er wél net in gaat. Het afstandsschot dat wél in het netje terecht komt. Dat heeft met geluk niets van doen, wel met kwaliteiten. Manu heeft dat, maar mist - net als Willemsen - wedstrijdritme en pure fitheid. Pepi laat het de laatste weken niet meer zien. Suslov heeft het geluk nog altijd niet aan zijn zijde. Nooit was de derby van het Noorden zo beladen als de komende. FC Groningen strijdt de strijd van haar leven. Niets is onmogelijk voor hen die willen. Het is de aanmoedigingsslogan van de harde kern. Iedereen wil, dat hebben Van der Ree en de zijnen de laatste wedstrijden bewezen. Maar nu komt het er echt op aan. Iemand moet het de komende weken gaan doen. Verrips die ballen uit de kruising gaat duiken, Pepi die wonderbaarlijke doelpunten gaat maken, een vrije trap  van Suslov die er net wél in schiet en Manu die zijn frommelacties binnen de palen ziet eindigen. Want alleen dan heeft Van der Ree de luxe zich niet druk te hoeven te maken over de uitslagen in Emmen, Leeuwarden, Rotterdam en Volendam.

UIT DE KRANT

Lees ook