Ongenode Gast – Clinic Lycurgus

Wat: Volleybalclinic

Waar: Veldje bij de Vijverstee

Wanneer: 18 juni 2020

VRIES – De Ongenode Gast heeft onlangs Dick Heuvelman voor de krant geïnterviewd. Tijdens dat interview wijst Lineke, Dicks vrouw, de Ongenode Gast op het feit dat ze druk bezig is om een volleybalclinic te organiseren voor de leerlingen van groep 8 van OBS de Vijverstee. Ze is als secretaris heel erg betrokken bij de plaatselijke volleybalvereniging Surf en als Lineke iets doet, doet ze het goed. Het is namelijk niet zomaar een clinic die ze organiseert, maar een training door een professionele afvaardiging van bekerkampioen Lycurgus uit Groningen. Op de woensdagmiddag helpt Dick de Ongenode Gast via Twitter nog even herinneren dat een dag later de clinic gepland staat. Of de Ongenode Gast daar ook bij is? Vanzelfsprekend. Als de Ongenode Gast die donderdag aan komt rijden, rijdt hij Heuvelman bijna van de sokken. Hij weet net op tijd te remmen, want dromerig als de Ongenode Gast af en toe kan zijn, moet hij niet eens de kant op waar Heuvelman wil oversteken. De afslag naar de parkeerplaats van de plaatselijke basisschool is even daarvoor namelijk. Heuvelman herkent op zijn beurt de Ongenode Gast nog niet, zwaait en steekt onverschillig over. De Ongenode Gast parkeert zijn Volkswagen Uppie naast de Mini Cooper van Lycurgus. Als hij uitstapt, ziet de voormalig wielerverslaggever wie het is die hem bijna over zijn tenen reed. Dat laat hem echter koud, want het eerste waar Heuvelman over begint is: “Ah!  Heb je mijn VAKO-team al gezien? Herman Teering staat daarin. Dat was de eerste betaalde speler bij VAKO ooit. Semiprof kun je het noemen. Hij had misschien ook wel het betaalde voetbal kunnen halen. Goeie voetballer.” De Ongenode Gast realiseert zich weer waarom Heuvelman ‘het Sportgeweten van het Noorden’ genoemd wordt. “Ze zijn net binnen bezig met een korte introductie. Ik zie je zo op het veld”, zegt de Vriezenaar die zijn wandeltocht richting het volleybalveldje nabij de school vervolgt. De Ongenode Gast stapt daarop de basisschool binnen en treft Lineke daar. “Kom, wij gaan deze kant op. Ze gaan zo beginnen”, vertelt ze enthousiast. “Ik heb de kinderen eerst in een shirtje van de school gehesen. Dat ziet er toch ontzettend leuk uit zo”, vraagt ze indringend aan de Ongenode Gast die een zwerm gele shirtjes voor zich richting het volleybalveld ziet dartelen. Die knikt bevestigend: “Dit ziet er hartstikke leuk uit, Lineke.” Die middag staan spelverdeler Sam Gortzak en libero Steven Ottevanger voor de groep. Spannend? Nee, de mannen hebben vaker met dit trainersbijltje gehakt: “We doen allebei de opleiding ALO, dus dit is voor ons niets nieuws”, reageert Ottevanger. Piece of cookie dus. “Als er iets dergelijks door de club georganiseerd wordt, dan zijn Steven ik ook steevast de jongens die dat op zich nemen”, vult Gortzak aan. Eenmaal aangekomen bij het veld, staan de volleyballers versteld: “Normaal gesproken moeten we het veld zelf helemaal opbouwen. Dit is top!” Tot grote tevredenheid van Lineke: “Kijk, we hebben het eerste compliment al binnen”, zegt ze tegen de Resa Boersma, de juf van groep 8. Dick vult zijn vrouw aan: “Dat mag ook wel, want ik heb het zelf met de hand gemaaid.” Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het veldje er inderdaad picobello bij ligt op die donderdagmiddag in Vries. “Ik ben de groundsman”, lacht Heuvelman. Dan start de clinic. Gortzak voert voornamelijk het woord en de kinderen rennen zich de zolen van de schoenen over het drassige gras in Vries. Tussendoor vraagt Gortzak de kinderen naar onderdelen van volleybal. Achtereenvolgens volgen stellige antwoorden van de kinderen: “Smashen! Serveren! Blokken!” De volleyballers staan zichtbaar versteld. Even later wordt de bekende vissenkom uitgelegd, maar dan hebben de kinderen er al een aantal spelletjes op zitten. Groep 8 doet enthousiast mee die middag en natuurlijk komt er een beetje baldadigheid bij kijken. Zo is de één vooral aan het voetballen en belanden er een aantal ballen in de bosjes waar die netjes naast de Eredivisiespelers neergelegd dienen te worden. Dat mag de pret echter niet drukken, want uiteindelijk hebben ze allemaal een leuke middag. Op eentje na, die een bal vol in de snufferd krijgt. Het onderdeel van de sport die niemand van tevoren genoemd heeft.  Een kleine regenbui zorgt voor natte sokken en vochtige kapsels. Tot slot druipt het plezier er ook van af. Evenals de olie van de kibbeling die John Vos een klein kwartiertje later uit de frituur hengelt. De Ongenode Gast beloont zichzelf na een ochtend hard werken met de delicatesse van de gelijknamige vishandel. Niks mis mee.