Ongenode Gast - Het breimenu

Wat: Het ‘breimenu’ van de Vrouwen van Nu Vries

Waar: Oude Asserstraat, Vries

Wanneer: vrijdag 20 december 2019

VRIES – De Ongenode Gast rijdt deze week van de redactie in Roden naar Vries. Op zijn voicemail is namelijk ingesproken dat er een breimenu plaatsvindt in het dorp: “Waar precies weet ik niet, maar het is tegenover de Coop naast het reisbureau. Het huisnummer zou ik zo niet weten”, vertelt iemand in zijn mobiele mailbox. Eenmaal aangekomen in Vries, parkeert hij zijn Volkswagen Upje bij de Coop en aldaar begint de zoektocht. Na bij twee huizen in de buurt van het reisbureau vergeefs te hebben aangebeld, fietst een buurvrouw voorbij. De Ongenode Gast spreekt haar aan en geeft aan op zoek te zijn naar het ‘breimenu’. “Poeh, geen idee zegt ze.” Als hij vervolgens de Vrouwen van Nu laat vallen, weet ze meteen waar hij het over heeft: “Oh, dat is hier!” De vrouw wijst de Ongenode Gast de weg en mits ze dat doet ziet hij een deur op een kier staan. Het is een gebouw waar hij al zeventien keer voorbij is gelopen. Even schiet een Gronings/Drents gezegde door het hoofd van de Ongenode Gast: ‘Zit op peerd en zöcht er noar.’ Maar goed, dat terzijde. Eenmaal binnen blijkt het een gezellige bedoeling te zijn bij het ‘breimenu’ van de Vrouwen van Nu in Vries. Vier oude, lederen bankstellen en een aantal stoelen staan opgesteld rondom een tafel. Op de tafel veel brei- en haakboeken. Met allerhande voorbeelden. In totaal zitten tien vrouwen in het kamertje te breien, te kletsen of te genieten van een gebakje. Het zijn achtereenvolgens: Trijnie Polling, Froukje Lugt, Gea Hazenberg, Lammie Kling, Fenny Geerts, Corke van der Weijden, Margriet Wagelaar, Saapke van der Veen, Ansje Granser en Menke de Jonge. Reina Buijs zit op dat moment nog bij yoga, maar zal de breigroep later vergezellen. Het schijnt een populaire aangelegenheid te zijn waar zelfs wegens ruimtegebrek een wachtlijst voor is ontstaan. Er wordt op vrijdagmorgen druk geknabbeld van overheerlijk slagroom- en mokkagebak. Het is namelijk Menke de Jonge, lid van de Vrouwen van Nu Vries, die vandaag jarig is. De Ongenode Gast valt dus weer met zijn neus in het mokkagebak en schuift ook lekker een stukje naar binnen. “Wij vinden het ook heel leuk dat jij er bent hoor, maar het gebak komt van Menke. Die is vandaag jarig”, legt Ansje uit. Als de Ongenode Gast eenmaal is gesetteld en voorzien is van koffie en gebak, werkt het garen van Gea niet mee. “Hest het in toese”, vraagt Lammie. Ansje vraagt vervolgens aan de Ongenode Gast of hij het wel allemaal kan verstaan. De Ongenode Gast knikt: “Vroeger had ik mijn vislijn ook wel eens in toese.” Even later wordt het pronkstuk, een vest dat Gea ooit heeft gebreid, getoond. Alle dames zijn het erover eens, dat is de mooiste! De vrouwen geven aan dat ze verschillende projecten hebben gedaan en het liefst ook voor een project werken. Zo werd de Bonifatiuskerk, de dorpskerk van Vries, rond 1948 gerestaureerd. Bij die restauratie werden maar liefst 153 kinderlijkjes gevonden rondom de kerk. Hoe deze daar terecht zijn gekomen is volgens Trijnie nog steeds een raadsel. In het kader van het Bonifatiusfestival hebben de Vrouwen van Nu in samenwerking met het Kornoeljehof en de basisscholen in Vries vervolgens een piramide met 153 poppetjes bij de kerk geplaatst. “Wij hebben toen alle mutsjes voor de poppetjes gebreid. Naast het breien wordt er ook gehaakt en geëxperimenteerd met allerlei andere technieken. Fenny is druk bezig met Mochila haken. Het is een techniek dat volgens haar afstamt van het indianenvolk. “Naast dat het heel gezellig is, leren we hier ook heel veel van elkaar”, verklaart Fenny. Saapke geeft daarop aan dat lief en leed gedeeld worden bij het breimenu. “Ja, alle roddels van het dorp worden hier besproken”, grapt Corke. De Ongenode Gast heeft in ieder geval wel door dat het bij de vrouwen vooral om de gezellige klets gaat, waarbij er voldoende wordt gelachen en gebreid. Rond kwart voor elf heeft hij genoeg gepend. Doordat het kerst is deze week, heeft de Ongenode Gast namelijk een vervroegde deadline en besluit hij er een einde aan te breien in Vries. Hij haakt af om vervolgens snel naar de redactie te racen om van het fenomeen het ‘breimenu’ een verhaal te breien.