(On)genode gast - NL doet!
Wat: NL doet!
Waar: Vries
Wanneer: Vrijdag 10 maart
VRIES – Je hoeft er nooit echt heel lang over na te denken welke klusjes je in of rondom het huis nog kunt aanpakken, maar de dag waarop je het ook daadwerkelijk gaat doen is soms iets lastiger te vinden. Tijdens NLdoet! is er geen excuus, maar bij Koninklijke Kentalis verschuilden ze zich daar vrijdag ook zeker niet achter. Een waslijst aan voorgenomen taken verdween als sneeuw voor de zon.
Koninklijke Kentalis ondersteunt mensen die slechthorend, doof of doofblind zijn of een taalontwikkelingsstoornis (TOS) of communicatief meervoudige beperking hebben, dus het plan van aanpak moest zorgvuldig worden doorgesproken. Rond 10.00 uur kwam de trein al voortvarend in beweging in Vries en dit kwam niet alleen door de voortreffelijke inzet van de cliënten. Ook een deel van de ouders en het betrokken personeel stak de handen uit de mouwen om de dag tot een succes te maken. Kentalis-teamleider Iradj Maftoon was in alle vroegte aanwezig en zag direct al dat niet alle geplande activiteiten konden worden uitgevoerd.
‘We hadden er geen rekening mee gehouden dat er zoveel sneeuw zou vallen, dus de activiteiten die we buiten wilden doen komen voor een groot deel te vervallen. Dan kun je bijvoorbeeld denken aan het schuren van de picknicktafels die we buiten hebben staan. Gelukkig blijven er nog voldoende andere taken over, want we gaan onder meer de schuren leegmaken, de fietsen oppoetsen en de ramen schoonmaken. In het gebouw van de dagbesteding gaan we het houtlokaal schoonmaken en opnieuw inrichten en dan blijven er vast en zeker nog dingen over, want je kunt nooit alles in één dag doen. Normaal gesproken laat je dit aan andere partijen over, maar nu doen we het samen en dat is ontzettend leuk, want iedereen kent elkaar en je werkt aan hetzelfde doel.’ Doof of blind zijn of doof en blind zijn hoeft niet direct te betekenen dat je niks kunt doen legt Maftoon uit. ‘Met gebarentaal kun je al ontzettend veel uitleggen en ouders laten hun kinderen ook duidelijk weten dat er iets staat te gebeuren.’ Dat was vrijdag duidelijk te zien, want in het houtlokaal vloog het zaagsel je nog net niet om de oren. Wel werd er ijverig schoongemaakt en naarmate de ochtend vorderde kwamen de contouren van een oogverblindend eindresultaat steeds meer in zicht.
Wilfred Sebens was ook aanwezig om het tuinonderhoud te verzorgen, maar gelet op de natte sneeuw die onafgebroken neerdaalde op het complex kon deze klus niet doorgaan. ‘Het is jammer, maar er is vast wel iets anders te doen. De picknicktafel zouden we bijvoorbeeld ook schuren, maar als die helemaal nat is van de sneeuw wordt het onmogelijk.’ Niet alles is onmogelijk legde moeder Femke Riemer uit die op eigen initiatief aanwezig was om de actie van haar kind te ondersteunen en ze was er niet alleen, want haar zoon kreeg zelfs vrij van school om te komen helpen.
‘We moeten gewoon maar nog een dag plannen denk ik als het weer tegen blijft zitten.’ Zelf was ze druk bezig om het speelgoed weer netjes opgeruimd te krijgen en daarnaast werd het ook nog even mooi schoongemaakt. ‘Kinderen stoppen speelgoed toch in de mond af en toe en dan is het ook belangrijk dat het af en toe goed wordt schoongemaakt. We doen hier allemaal ons best en het is mooi dat je ook direct resultaat ziet van je werkzaamheden. De kinderen vinden het ook mooi om te helpen en genieten met volle teugen.’ Doof of doofblind zijn kun je wellicht zien als een beperking, maar er zit ook een hele andere kant aan het verhaal volgens Riemer. ‘Mensen met een beperking kunnen muziek bijvoorbeeld wel op een andere manier ervaren, doordat ze zien hoe andere mensen muziek beleven, maar ook door trillingen van ritmes kun je in vervoering worden gebracht. Wij richten ons vooral op de dingen die wel kunnen.’ Daarmee was er geen woord teveel gezegd, want iedereen die vrijdag een aandeel had, leverde een uitstekend aandeel in een schitterend eindresultaat.
