Ongenode Gast - Taalhuis Zuidlaren

|||
||| Foto: |||
(On)genode gast

Wat:                Vrijwilligers Taalhuis Zuidlaren in het zonnetje


Waar:              Bibliotheek Zuidlaren


Wanneer:        Donderdag 12 september, 14:30 uur


ZUIDLAREN – Amper een plekkie meer te vinden voor de bolide van de Ongenode Gast bij de bieb in Zuidlaren afgelopen donderdagmiddag. Ergens in een straatje verderop lukte het om de wagen ergens tussen te proppen. Met een sprintje naar het Taalhuis, dat zich in de bibliotheek bevindt. Wethouder Pepijn Vemer is van plan de vrijwilligers van het Zuidlaarder Taalhuis in het zonnetje te zetten. Aanleiding? De Week van de Alfabetisering. U snapt, daar wil de Ongenode Gast geen letter van missen.


Een allervriendelijkste ontvangst door Janet en Ingrid wanneer de Ongenode Gast de bibliotheek binnenstuift. Roelie van het Taalhuis is uitstekend voorbereid. De vrijwilligers van het Taalhuis leren laaggeletterden leven, schrijven, rekenen en digitale vaardigheden vertelt ze. Iedere donderdag tussen 14:00 en 16:00 is er spreekuur in de bieb. Deze wordt vooral bezocht door nieuwe inwoners, mensen uit andere landen dan Nederland. Ze komen er om de Nederlandse taal te leren. Toch zijn er ook aardig wat autochtonen die moeite hebben met lezen en schrijven, weet ze te vertellen. Het lastige is dat die groep moeilijk te bereiken is.  Mensen schamen zich ervoor. En dat is jammer, vindt ze. En niet nodig, want de drempel van het Taalhuis is ontzettend laag.  “We kijken waar behoefte aan is, en daaraan koppelen een vrijwilliger”, informeert Roelie de Ongenode Gast die ondertussen zijn oog heeft laten vallen op de tafel vol verschillende koekjes. Allemaal typisch Nederlandse soorten, blijkt. Het is de bedoeling dat de niet-Nederlandse deelnemers van het Taalhuis de koekkies van juiste namen gaan voorzien. Die liggen namelijk geprint op kaartjes  op tafel. Het zal de Ongenode Gast een worst zijn hoe ze heten, de bitterkoekjes lonken. Achter die zoetigheden zit overigens wel een gedachte. ‘Thee met een koekje’ is namelijk iets typisch Nederlands. Iets na half drie stapt wethouder Pepijn Vemer binnen. Onder zijn arm een doos Drentse Turf. En Drentse Keitjes. Kadootje van de gemeente Tynaarlo die dit soort initiatieven heel erg stimuleert. Klaas Knot, raadslid van het CDA is er ook. Hij uit zijn zorgen over de groep autochtonen die moeite heeft met lezen en schrijven. Hij weet dat ze het vaak perfect weten te verbloemen. Zo van: ‘lees jij het maar even, ik heb mijn bril niet bij me.’ Roelie erkent het probleem.


Min-er Lin zit in een knus hoekje achterin de bieb met Lily, vrijwilligster van het Taalhuis. Min-er komt uit China. Vanaf 2009 woont ze hier. Lily helpt haar met de Nederlandse taal. Dat doet ze met behulp van het cursusboek IJsbreker. Vooral luisteren en praten is erg belangrijk hierin, weet Lily. Min-er komt graag bij haar. Zo’n ‘lieve vrouw’, vertelt ze de Ongenode Gast. Ook vrijwilligers Erik en Pieter hebben ieder een cursist onder hun hoede. Ondertussen staat wethouder Vemer klaar voor zijn praatje. Bij de tafel met koekjes. De Ongenode Gast besluit niet te  veel te koekeloeren naar de bokkenpootjes, lange vingers, kletskoppen, Koffieleutjes en die vreselijk verleidelijke bitterkoekjes. Geen strak plan om in record tijd een hoop calorieën naar binnen te schuiven. Laaggeletterd zijn kan grote gevolgen hebben voor mensen, weet Vemer. “Wanneer je informatie niet goed begrijpt of niet met de computer overweg kunt, is de kans groot dat je minder zelfredzaam en minder sociaal actief bent dan mensen die dat wel hebben geleerd. De vrijwilligers van het Taalhuis zetten zich wekelijks in om mensen te helpen om beter te leren lezen, schrijven en vaardig te worden op de computer. Dat verdient een groot compliment.”


Agnes knikt. Ze komt uit Polen en gaat ook naar het Taalhuis. In Polen was ze maatschappelijk werkster. Dat wil ze hier ook gaan doen. Eerlijk is eerlijk: dat moet lukken. Ze is prima te verstaan. Fadi uit Syrië wil ook graag aan de slag met de Nederlandse taal. Het thema van de Week van de Alfabetisering is Durf, vertelt de wethouder. Durf te groeien, durf te leren, voegt hij toe. Min-er durft een interview te geven. De Ongenode Gast durft er tussenuit te sneaken. Zonder bitterkoekjes.



|||
|||
|||

UIT DE KRANT

Lees ook