VRIES – Het Paardenfonds in Vries is er onlangs mee opgehouden. Voorzitter Teun Vossema en zijn bestuur zijn tot dit besluit gekomen. Naarmate de tijd vorderde bleek de functie van het Paardenfonds van minder belang te zijn voor Vries en omgeving. Een hard gelag voor het bestuur, aangezien ze enkele jaren gelden vol goede moed probeerden het schip vlot te trekken.
“Het kan gewoon niet meer, we kunnen simpelweg geen paarden meer verkopen”, aldus Vossema. “Als een paard als veulen zijnde een poedertje krijgt, een medicijn wat afgekeurd is voor menselijke consumptie, kan het jaren later zo zijn dat het paard bij overlijden niet meer geschikt is voor menselijke consumptie. Dit terwijl het poedertje toch niet meer in het lichaam van het paard zit lijkt me. Toch hebben we met deze regels van de maatschappij te leven.”
Het Paardenfonds werd ruim 115 jaar geleden opgericht door Meester Crone, die ook de grondlegger was van het Veefonds. “Het fonds was oorspronkelijk bedoeld voor kleine boertjes, die wanneer hun paard dood ging geen geld hadden voor een nieuw paard. Daardoor is besloten dit fonds op te richten en 80 procent van de waarde van het paard werd bij het overlijden uitbetaald. Gingen er veel paarden dood onder de leden van het fonds, was de premie iets hoger en stierven er weinig paarden, dan ging de premie omlaag.”
Door de veranderende omstandigheden – de laatste jaren werden er veel hobbyisten lid – veranderde er ook iets voor het fonds. “In de laatste paar jaar sloten er veel particulieren aan. Meisjes met paarden bijvoorbeeld, dat werd een heel ander verhaal. Deze paarden gingen ook veel minder snel naar de slacht. Het was zoals gezegd een verzekering voor de dood van een paard. Als een veearts een paard afkeurde nam het Paardenfonds het paard over. Tegenwoordig is de premie niet meer op te brengen. De assurantiebelasting is bijvoorbeeld omhoog gegaan van 4,7 naar 21 procent. Wij waren met ons besluit om te stoppen deze beslissing net voor.”
Tot het einde had het Paardenfonds zijn waarde. “Er zijn nu nog 400 paarden verzekerd. Hier gaat het over de oude gemeente Vries, de afdelingen Bunne, Winde, Yde, Vries en Zeijen waren een onderdeel. We kwamen twee keer per jaar bij de mensen langs. Zo’n 5, 6 jaar geleden heb ik besloten voorzitter te worden. Het toenmalige bestuur wilde de stekker er toen al uittrekken. Toen hebben we geprobeerd het fonds nieuw leven in te blazen. Dat is helaas niet gelukt.”
