Moi Piet. Met Kristiaan Capelle. Ik doe in projecten en wil volgaarne een gebouw neerzetten in de buurt waar het Forum komt. Het gebouw wat nu roze is gemaakt wordt over een half jaar afgebroken en dan willen wij daarachter bouwen. We noemen het Merckt. Na Breede Merckt. Zo heette de Grote Markt in een grijs verleden. Beneden kun je een hamburgertje eten en espresso drinken en daarboven komen koopappartementen. En helemaal in de nok een dakterras waar je ook in de winter kunt eten en drinken. Het straatwerk beneden loopt letterlijk door tot in het gebouw. Semi openbaar gebied. Je waant je in Rome, Milaan en Sienna. Helemaal op z’n Italiaans. Kopje koffie en je loopt er zo weer uit. Klinkt goed Kristiaan, maar wat is de reden dat je mij belt? Vast niet om me te vertellen over je Italiaanse gevoelens? Na al die jaren mijn stukjes lezen voelt u het al aankomen. De man van Merckt heeft mij nodig om zijn ontwerp te promoten, er zijn namelijk nog twee kapers op de kust met hun idee en ontwerp. Wie van de drie projectontwikkelaars mag volgend jaar of in 2018 beginnen te bouwen op deze toch wel heel erg aansprekende plek? Zou jij beste Piet een filmpje willen inspreken waarin jij Merckt aanprijst bij de Stadjers? Het is namelijk zo dat mensen mogen stemmen welke van de drie gebouwen zij de mooiste vinden. En jij kan dat volgens mij als geen ander. Voorheen had ik nog nooit van Kristiaan Capelle gehoord, hij blijkbaar wel van mij en anders is hem vast ingefluisterd mij te benaderen. Dan is voor mij het moment aangebroken die in elke onderhandeling altijd weer de kop opsteekt: Moet dit voor gees? Of heeft u voor de man die volgens u dit als geen ander kan een bedrag voor bewezen diensten in het hoofd? Is 250 euro een mooi bedrag?, riposteert Kristiaan op mijn vraag. Ik knik en sta twee dagen later met een gebreide FC sjaal voor de camera van een Amsterdammer, die speciaal met ook nog een regisseur voor mijn boodschap is ingevlogen. U snapt het al, Kristiaan Capelle gaat niet over een nacht ijs en wil dolgraag de wedstrijd winnen. Ik doe drie takes waarvan de laatste de strakste is. Niets meer aan doen, deze kan in een keer worden gemonteerd. Ik krijg een hand en een envelopje en de boodschap dat Merckt mij op de hoogte blijft houden. Misschien kun je als we winnen wel onze ambassadeur worden? Wie weet denk ik, maar dan wel graag voor een iets dikkere envelop. Thuisgekomen belt Vera van PowNed. Kun jij morgen even wat voor de camera roepen Piet? Over dat de Groningers nog steeds niet serieus worden genomen in het westen. Die Pauw en die Van Nieuwkerk zijn slechts geïnteresseerd in de grachtengordel. Een kolfje naar je hand toch Piet. Ok Vera. Waar en hoe laat? Twee uur onder de Martinitoren? Ik zal er zijn. Doeg.
Advertenties
