(On)genode gast
Wat: Naailes voor kinderen
Waar: Stichting Cultuurcentrum de Notenkraker
Wanneer: Woensdag 22 februari
PATERSWOLDE – Jong geleerd is oud gedaan en hoewel de kinderen die deelnemen aan de cursus ‘Naaien voor kinderen’ het momenteel wellicht nog niet helemaal doorhebben, leggen ze nu al een uitstekende basis voor de toekomst. Annemieke van den Berg doet er alles aan om haar cursisten de fijne kneepjes van het vak te leren en dat was een week geleden ook zeker aan de orde in Stichting Cultuurcentrum de Notenkraker.
Met uitzondering van schoolvakanties is het iedere woensdagmiddag raak op de eerste verdieping van Stichting Cultuurcentrum de Notenkraker en zo ook tijdens deze les toen de naaimachines er op volle toeren draaiden. Maar liefst zeven jongedames namen deel aan de cursus en de één al iets langer dan de ander. ‘Ik ben al twee jaar lid’, vertelt Sylke Stel. ‘Ik ook trouwens en we leren hier ontzettend veel’, vult haar buurvrouw Maartje Velis aan. Op hetzelfde moment zijn de cursisten bezig met het vervaardigen van een ‘onesie’ en dat hebben ze al aardig onder de knie, want waar ze eerder een exemplaar voor hun pop produceerden, maken ze er nu eentje om zelf te dragen. ‘Gewoon lekker voor in het weekend. Ik heb er wel eentje, maar het is nooit verkeerd om er nog eentje extra te hebben’, laat Stel weten. Alle cursisten staan onder leiding van cursusbegeleidster Annemieke van den Berg en hoewel het er lekker fanatiek aan toe gaat, heeft ze haar leerlingen uitstekend onder controle. ‘In de beginfase maken we de kinderen vanzelfsprekend attent op de risico’s van het gebruik van een naaimachine, maar dat hebben ze al heel snel in de gaten. Vervolgens gaan we aan de slag met een opdracht en dit begint eenvoudig, maar we schroeven het niveau wel op als ze de vaardigheden juist beheersen. We werken hier met verschillende leeftijdsgroepen om er ook voor te zorgen dat er een leuke groep ontstaat die ook van elkaar kan leren, maar dit gaat heel erg goed eigenlijk. Op de woensdagmiddagen hebben we twee groepen die los van elkaar anderhalf uur bezig zijn en dan zit het erop, maar er is overigens nog altijd plek voor nieuwe deelneemsters hoor.’
Van den Berg wordt geassisteerd door Berta Hartlief op de woensdagmiddag en daarmee is er een hoop kennis en ervaring achter de voordeur aanwezig. Hartlief zag de interesse voor het vak door de jaren heen wel veranderen, maar ze is blij dat het vak tegenwoordig nog wordt uitgeoefend door jongere generaties. ‘Vroeger werd er inderdaad veel meer genaaid dan nu, maar wij vinden dat het vak nooit op mag houden te bestaan, vandaar dat wij het enorm toejuichen als we het al van jongs af leren aan jonge kinderen en ze hebben het al heel snel door hoor. Het plezier spat er van af.’ Dit is ook duidelijk te merken aan de sfeer die er hangt, want de meiden zijn koortsachtig in de weer met materialen en als ze achter hun naaimachine plaatsnemen maakt de drukte plaats voor nauwkeurige precisie. Er gaat wel eens keer iets fout, maar dit kan ter plekke worden hersteld. ‘Ik had een keer een hele domme fout gemaakt’, grapt Bobbi Koolen. ‘Ik had mijn opdracht een keertje bijna klaar, maar toen had ik het gedeelte waar de armen en benen doorheen moesten per ongeluk ook dichtgemaakt. Dat was niet zo slim, maar gelukkig kon het wel weer worden gemaakt. Daarvoor hebben we gelukkig speciaal gereedschap waarmee we de steken los kunnen halen.’ Voor heel even mochten de dames poseren voor een fotomoment om daarna weer druk aan de slag te gaan. Aan ambitie is er bepaald geen gebrek onder de meiden, want op de vraag wie er verder wil in het vak, liet het antwoord niet lang op zich wachten. De (On)genode gast kon het zo snel niet tellen, maar het leek erop dat iedereen er later wel iets mee wil doen. Wat het dan precies wordt, dat zal de tijd moeten leren, maar jong geleerd is ook binnen dit vak oud gedaan!
