Suikerfeest als beloning voor 30 dagen vasten
VRIES – Afhankelijk van de stand van de maan start woensdag 12 of donderdag 13 mei het Suikerfeest. Normaal gesproken gaat de familie Abdeh voor die tijd naar de kapper, koopt ze nieuwe kleding en decoratie voor het feest. Dit jaar zal het door de maatregelen anders zijn. “Toch vieren we het, nu dan kleinschalig, als beloning voor 30 dagen vasten”, aldus Ezzo Abdeh. Het Suikerfeest zit vol met rituelen. “Op de eerste dag ga ik naar de moskee in Assen om samen met alleen mannen te bidden”. Daarna zetten ze hun gebed voort bij de begraafplaats en worden de overleden naasten geëerd met bloemen. “Vroeger in Damascus, wensten we onze ouders daarna een fijn Suikerfeest en kregen onze kinderen van opa en oma geld voor het potje voor de armen”.
Het gezin Abdeh, nu woonachtig in Vries, kwam eind 2014 naar Nederland. Ezzo en zijn vrouw Kamar woonden met hun drie kinderen in Damascus en kwamen oog in oog te staan met heftige taferelen als gevolg van de oorlog in het verscheurde Syrië. “Er was geen keus, vluchten was de enige optie”, vertelt de zichtbaar aangeslagen Ezzo. Op zoek naar veiligheid kwam het gezin terecht in Libië, waar het enige tijd verbleef. “Voor vrouwen was dit erg onveilig en daarom maakten we de oversteek naar Italië.” Via omzwervingen werd Vries de vaste verblijfplaats voor het gezin. Inmiddels wonen de oudsten, twee jongens van in de twintig, inmiddels in Groningen en Assen. Dochter Majd, 18 jaar, woont nog thuis en volgt de opleiding tot doktersassistente. Ze vertelt enthousiast over het fijne leven dat ze nu heeft. “Ik ga goed met de mensen om en heb Nederlandse vriendinnen.” Het maakt voor haar niet uit wat iemands nationaliteit is. Ook Kamar vertelt blij te zijn met haar Nederlandse vriendin, die voor haar voelt als een zus. Zij zal vanzelfsprekend ook naar het Suikerfeest komen. “De vrede in Nederland, de aardige mensen en dat het hier goed geregeld is, daarvoor zijn we zo dankbaar”, aldus Ezzo. Hij was lasser in Syrië, maar een baan in Nederland wil, vooral vanwege zijn slechte zicht, nog niet echt lukken. Wel genieten Ezzo en Kamar van het vrijwilligerswerk dat ze doen bij de Stichting Plaats de Wereld, een educatief activiteitencentrum voor leven dicht bij de natuur en de veelkleurige wereld.
‘Na het feest is er een tijd van pauze, tijd voor jezelf’
Het einde van Ramadan, waarbij moslims zich van zonsopgang tot zonsondergang onthouden van eten en drinken, is in zicht. Majd kijkt er naar uit, maar kijkt ook met een goed gevoel terug op deze periode. “Vasten is goed voor ons lichaam. Je geeft je darmen en daarmee je lichaam tijd om je te ontdoen van schadelijke stoffen en te herstellen.” De start van de vastentijd verschuift ieder jaar 10 dagen naar achteren. Dit jaar begon deze op 13 april, maar jaren geleden, toen het gezin net in Nederland was, vond Ramadan plaats midden in de zomer. “Het was zo lang licht, dat was extra zwaar.” Ezzo vertelt dat je alleen mee mag doen aan de Ramadan als je gezond bent. Het is zelfs zo dat als meisjes ongesteld zijn, vrouwen zwanger of net bevallen zijn, je medicatie krijgt of op reis bent, je niet mag vasten. “Ben je ziek, dan leg je dagelijks wat geld in een potje voor de arme mensen.”
“De eerste dagen van Ramadan zijn best lastig en ik heb echt een paar dagen hoofdpijn, maar op een gegeven moment is je maag eraan gewend. Sommigen halen het tijdens zonsondergang in, met vaak darmklachten tot gevolg. Ik niet, ik ben 4 kilo afgevallen en voel me goed”, vertelt Majd. Ezzo doet er een schepje bovenop. “Ik heb weer gevoeld hoe arme mensen zich moeten voelen als ze geen eten of drinken hebben. Ik voel me rijk.”
Het Suikerfeest, normaal gesproken dus een groot driedaags feest, zal nu in kleine kring plaatshebben. Is er op de tweede of derde dag vaak een huwelijk, tijdens Ramadan mag er niet getrouwd worden, nu zal de familie niet getuige zijn van een dergelijk feest. Wat wel in overvloed op de tafels zal staan is het lekkerste en zoetste eten wat je maar kunt bedenken. Omdat vrouwen tijdens het Suikerfeest niet hoeven te koken, worden de voorbereidingen voor het maken van baklava inmiddels getroffen. De familie Abdeh is bijna klaar voor het Suikerfeest, maar kijkt ook uit naar de periode erna. Majd: “Na het feest is er namelijk een tijd van pauze, tijd voor jezelf.”