“We kijken elke keer naar ‘wat kan nog wel”
ZUIDLAREN - Karine Woensdregt is directeur van GBS De Lichtkring in Zuidlaren, maar “Ik geef ook gewoon les en ben een gewone juf voor de kinderen”, voegt ze er duidelijk aan toe. Woensdregt vertelt over de consequenties van corona voor haar school, de Christelijke grondslag waaruit zij werken, de citotoetsen en de herbouw van de school die ondanks alles gelukkig gewoon doorgaat.
GBS De Lichtkring Zuidlaren
De Lichtkring is van oorsprong een Gereformeerde school, daarnaast zijn zij onderdeel van vereniging Noorderbasis, een scholenvereniging in heel Noord Nederland. Elk jaar wordt er gewerkt met een thema, dit jaar is het ‘Omzien naar elkaar’. “Het thema ‘Omzien naar elkaar’ was voorbereid voordat corona had toegeslagen. Maar het thema is zo belangrijk gebleken dit jaar, dus we houden ‘Omzien naar elkaar’ goed voor de bril bij alles wat we doen. Het is belangrijker dan ooit,” zegt Woensdregt.
Volgens Woensdregt hebben de kinderen aan niets zo’n behoefte dan dat alles weer ‘gewoon’ is, ‘net als eerst’. In alles wat ongewoon is, moet school gewoon blijven. “We hebben geleerd dat dagelijks veel aandacht besteden aan het onderwerp geen nut heeft. Wij merken dat kinderen vooral gewoon door willen gaan. Het is een kleine school en we kennen de kinderen zo goed inmiddels. We zijn al een half jaar met elkaar onderweg. Dus we weten wat ze nodig hebben. Voor de een is dat een extra gesprekje en de ander moet je vooral met rust laten. We hebben wel allemaal een moment gepakt om het even over corona te hebben, maar daarna gewoon weer lekker dingen doen.” Volgens Woensdregt is dat wat kinderen willen. “Gewoon weer hard aan de bak en leerkrachten willen dat ook. Dat is hun passie, lesgeven.”
“Als ik terugkijk naar de laatste twee weken. De routines en de regels, de kinderen pakken het zo weer op. Kinderen zijn echt fantastisch wat dat betreft.” De afgelopen twee weken hebben de leerkrachten van De Lichtkring ingezet op groepsvorming. Dat gebeurt normaal na de kerstvakantie, wanneer de kinderen elkaar een poos niet hebben gezien. “Kinderen moesten bijvoorbeeld echt weer wennen aan al die geluiden in de klas. Het is heel anders dan wanneer je alleen op je kamertje zit. Hier zit je ineens weer middenin een lokaal. Ook is het wennen om op je beurt te wachten. Dat soort dingetjes moeten weer even settelen. Maar nu, nog niet eens twee weken later, zitten ze alweer goed in het ritme.”
Woensdregt vertelt dat de kinderen elkaar vooral heel erg gemist hebben de afgelopen periode. “Ze waren écht blij toen ze elkaar weer zagen. ”De weken ervoor zagen zij elkaar twee keer per week online.“ Twee keer per week was goed te behappen. Omzien naar elkaar moet je namelijk ook naar de ouders toe doen. Soms zijn beide ouders namelijk aan het werk overdag. En niet iedereen heeft zoveel laptops dat elk kind daar apart op kan.” Het moet allemaal in te passen zijn wat volgens Woensdregt ook een stukje maatwerk naar ouders toe behoeft. “Dat probeerden we duidelijk te maken aan de ouders en de kinderen. Als zich een probleem voordoet, trek aan de bel.” Er is alles aan gedaan om voor ouders en kinderen die drempel ook zo laag mogelijk te houden. “Dat lukt natuurlijk niet altijd, maar wel proberen we om steeds die openheid te houden om samen in contact te blijven.” Voor de leerkrachten blijkt het meest vervelende te zijn geweest dat de school leeg was. “Als leerkracht wil je gewoon elk kind zien, dat gebeurt normaal gesproken door de dag heen. Dan heb je met elk kind gesprekjes. Dan ben je erbij en je ziet het allemaal.” Dat is veel lastiger tijdens online thuisonderwijs en heeft veel extra energie van de leerkrachten gevraagd.
Normaal gesproken zitten alle groepen bij elkaar in de hal en dan verzorgt elke groep om de maand een maandopening uit het jaarthema. Daar zitten de ouders, de kinderen en de leerkrachten bij. “Maar ja, dat kan dit jaar niet. We nemen nu filmpjes op en delen deze met de ouders. Zodat zij ook een beetje meekrijgen van wat gebeurt er nu op de school. De ouders mogen al heel lang niet binnenkomen en eigenlijk vinden we dat heel lastig met elkaar. Want we willen juist heel open en heel gastvrij zijn.” Dus ging de school op zoek naar andere manieren om de ouders te spreken. “Daar wordt je heel creatief in. Zo organiseerden we vorig jaar spreekmiddagen op het plein voor de school. Ouders stonden dan op het plein, groep vier daar en groep zes daar. Zo konden we met de ouders spreken per groep. Maar we spreken nu ook online af met de ouders.”
Op het moment heeft de school het druk met de adviesgesprekken van groep acht. “Ook deze gesprekken gaan digitaal. Dat gaat heel goed en waar het nodig is, nodigen wij ze op school uit.” Wij geven met het hele team advies, ze zijn niet alleen de leerlingen van de leerkrachten van groep acht. De kinderen zijn hier acht jaren op school geweest, dus het advies wordt overlegd met andere leerkrachten. Het hangt niet alleen af van afgelopen jaar.” Woensdregt wordt oprecht een beetje boos wanneer men spreekt over achterstanden. “Er wordt wel eens gedaan alsof er niks is gebeurd in al die weken, maar dat is echt zó niet waar. Dan zou de hele wereld nu een achterstand hebben. Want alle kinderen op de hele wereld hebben door de pandemie met hetzelfde te maken gehad.” Woensdregt vind dat de kinderen, de leerkrachten en de ouders ongelooflijk tekort gedaan wordt als er gesproken wordt over achterstanden. “Er is namelijk zo hard gewerkt afgelopen weken.” Daarom is men op De Lichtkring bezig met het in kaart brengen van de cruciale leermomenten. Wat is er nog nodig dit jaar tot aan de zomervakantie? Waar staan de kinderen nu, wat hebben zij opgepakt en wat hebben zij extra nodig? “Ook zijn er kinderen die gingen als een speer thuis, die waren echt niet meer te stoppen. Dat mag ook verteld worden,” aldus Woensdregt. Na de voorjaarsvakantie wordt de citotoets afgenomen. “Als je dat wegzet en vergelijkt met vorige jaren, dan kan er inderdaad sprake zijn van minder groei. Maar in het bovenschoolse-overleg wordt ook aangegeven dat er kansrijk en ruimhartig naar de kinderen toe geadviseerd moet worden in verband met corona. Daarnaast hebben zij zoveel andere zaken geleerd als zelfstandig leren en flexibel zijn. Zaken die een citotoets niet meet.”
Woensdregt vertelt bevlogen verder. “We kijken elke keer naar ‘wat kan nog wel’. Ik merk dat leerkrachten en ouders heel positief en open zijn.” Vervolgens vertelt de directeur honderduit over de mooie dingen die gebeurd zijn op de school ondanks corona. Zo blijkt er een traditie te zijn dat de leerlingen van groep acht een bijzonder grote hoed krijgen die de leerkrachten speciaal voor hen maken. “Er waren een aantal kinderen jarig in de lockdown en dan werd de hoed alsnog gemaakt en bij de deur afgeleverd van de jarige. Dat is ook dat stukje aan elkaar denken.” Ook blijken de creatieve geesten van De Lichtkring tijdens de voorleesdagen de ‘Masked Singer’ te hebben nagedaan. “We het boek ‘Coco kan het’ verdeeld onder de leerkrachten en iedereen moest verkleed een aantal bladzijdes verkleed filmen.” Daar is een leuk filmpje van gemaakt en kinderen moesten raden welke juf welke bladzijdes voorlas. “Bij ieder gezin die meedeed hebben we een traktatie gebracht en de uitslag stond op de wikkel van de chocoladereep. Juf Laura heeft alle wikkels zelf gemaakt. Ook dat was een stukje aandacht naar de ouders en kinderen toe.”
Even loopt Woensdregt het lokaal uit, er moet iets besproken worden met een architect. “De school gaat plat. Dat gaat gewoon door en daar zijn we druk mee.” Alle scholen in gemeente Tynaarlo krijgen verbouw of nieuwbouw, het is een onderdeel van toekomstgericht onderwijs. “Het is een prachtig proces en dat doen we met elkaar. Leerkrachten, ouders, kinderen en de gemeente. En ondanks dat het nieuwe gebouw een stuk kleiner zal worden, zal er toch meer ruimte zijn voor alles wat we willen. Het gebouw zal veel praktischer worden dan het nu is, de ruimte wordt veel efficiënter.”
