Wiersema weet wethouderskarretje inmiddels goed te besturen

Afbeelding
algemeen de krant van tynaarlo

“Het is een fleurig veld met allemaal kleurrijke spaghettimonsters”


REGIO – Eind januari dit jaar neemt de gemeente Tynaarlo afscheid van wethouder Henk Lammers. Hanneke Wiersema, dan fractievoorzitter van het CDA, wordt beëdigd als zijn vervanger. Inmiddels zijn we vier maanden verder. Tijd om bij te praten dus! Hoe heeft de wethouder haar vuurdoop beleefd? “Ik ben inmiddels langer wethouder in coronatijd dan in een normale situatie, dus voor mij is dit een beetje normaal geworden. Gelukkig gaat het land stukje bij beetje verder van het slot en ik kan vanzelfsprekend niet wachten om mensen in levenden lijve te ontmoeten en de echte dynamiek terug te voelen op het gemeentehuis”, laat ze weten in gesprek met de Krant van Tynaarlo.


Als gevraagd wordt naar haar eerste vier maanden als wethouder steekt ze meteen enthousiast van wal: “Het is zeer dynamisch en heel boeiend in alle opzichten. Samen met veel leuke collega’s proberen het mooiste en het beste te doen voor de gemeente Tynaarlo, dat is een boeiende ervaring.” Ze heeft echter ook al een hoop inzichten opgedaan en nieuwe dingen geleerd. “Ik zat natuurlijk jarenlang als raadslid in de gemeenteraad. Nu begrijp ik een stuk beter waarom iets langer duurt dan je verwacht”, vertelt Wiersema.


Dat gaat dan bijvoorbeeld om vragen van de raad. In haar tijd als raadslid kan ze maar moeilijk begrijpen dat de beantwoording best lang duurt: “Dan dacht ik, schiet nou eens op joh!” Inmiddels heeft ze zelf ervaren hoe dit in elkaar steekt. Er zit volgens Wiersema een wereld aan de kant waar ze nu zit, die veel complexer is dan men denkt. Daarop komen we op de eerdergenoemde spaghettimonsters: “Het is een fleurig veld met allemaal kleurrijke spaghettimonsters. Kan ik dat zo zeggen? Ja, ik geloof het wel hè.” Ze werpt een blik op communicatiemedewerker Noortje van der Leek, die bij het gesprek zit en op haar beurt knikt. “Ja, spaghettimonsters dus. Als je aan een sliert trekt, komt daar weer een hele wereld onder vandaan. Dat bedoel ik ermee te zeggen. Sommige onderwerpen gaan gepaard met zoveel belangen en betrokkenen. Daar kom je als raadslid niet achter, maar als wethouder wel en dat is best indrukwekkend”, verklaart de voormalig pianodocente.


In de eerste drie weken als wethouder wordt ze wegwijs gemaakt in het gemeentehuis: “Waar moet ik wanneer mijn karretje parkeren? Dat heeft natuurlijk even tijd nodig.” Als ze eenmaal alles onder de knie heeft, komt corona om de hoek: “Ja, dat is de tweede omslag in anderhalve maand tijd. Ik ben inmiddels langer wethouder in coronatijd dan in een normale situatie. Dat is best bijzonder. Het is voor mij eigenlijk normaal geworden.” Nu de versoepelingen van de coronamaatregelen zich in rap tempo opvolgen, begint de oude, vertrouwde dynamiek op het gemeentehuis ook weer terug te keren: “Na een periode van thuis werken zitten steeds meer ambtenaren weer op hun plek en ikzelf natuurlijk ook. Ondanks het feit dat we tijdens coronatijd onze ambtenaren goed konden bereiken, is toch fijner om gewoon een kantoor binnen te stappen en je vragen direct te stellen.”


Wiersema houdt van het democratische schaakspel zoals ze het noemt en heeft dus geen moment spijt van haar beslissing om wethouder te worden: “Als raadslid ben je voortdurend aan het schaken. Je zoekt naar diverse routes om de bewegingen te maken die je wilt maken. Als wethouder schaak ik met andere stukken. Het gaat echter altijd om meerderheden en af en toe moet je een knoop doorhakken. Ik houd echt van ons democratisch stelsel. Het is ontzettend mooi ingericht. Men kan niet zomaar iets beslissen voordat anderen erover hebben meegepraat.” Dat het dus niet altijd even snel gaat, begrijpt Wiersema nu beter: “De beperkte snelheid is eigenlijk een belangrijke waarde van ons democratisch stelsel. Zorgvuldigheid en snelheid gaan immers niet altijd samen”, verklaart ze. Tot slot vergelijkt ze haar rol als wethouder met Johann Sebastian Bach, één van de favoriete componisten van Wiersema: “Hij zag kans om van twee totaal verschillende melodieën één prachtige melodie te maken die alles omvat. Ik denk dat dit ook op de route ligt van het college van de gemeente Tynaarlo. Diverse meningen proberen te smeden in één allesomvattend beleid.”  

UIT DE KRANT

Lees ook