Zelfs Hans Heemsbergen heeft Camping Anloo verlaten
“De camping is één grote bomkrater en aan de ene kant doet me dat wel zeer”
ANLOO – Een hoop kopzorgen, dat heeft het hem opgeleverd. Nu, bijna vier maanden na de afsluiting van het elektra en de watervoorziening op camping Anloo, kan voormalig permanente bewoner Hans Heemsbergen weer lachen. Hij bereikt afgelopen maart de leeftijd van vijfenvijftig jaar en krijgt daarmee extra punten voor de toewijzing van een sociale huurwoning. Daardoor belandt zijn proces in een stroomversnelling en sinds half april geniet hij van zijn woning in Eext, al is het nog steeds af en toe even wennen: “Ik schrik geregeld ’s nachts wakker en dan moet ik even kijken waar ik ook alweer ben. Ik heb al bijna vijftien jaar niet in een huis gewoond hè.”
Begin februari stort het leven van de vrijbuiter op camping Anloo in als de gemeente Aa en Hunze na een vermeende brand de elektriciteit op de camping komt checken. Vervolgens wordt geconcludeerd dat het een onveilige situatie betreft en na het jarenlang gedogen van een aantal permanente bewoners op de camping, valt voor hen ook het doek. Ze moeten op zoek naar iets anders. Hans Heemsbergen is één van die permanente bewoners en maakt zich hard voor zijn lotgenoten. “Als ze mij van de camping halen, dan slaap ik wel op het gemeentehuis”, liet hij eerder in deze krant weten.
Tot een logeerpartij op het gemeentehuis komt het niet. “Ik kreeg deze woning aangeboden en ik zou gek zijn als ik het niet had aangenomen. Omdat ik in maart vijfenvijftig ben geworden, kwam ik in aanmerking voor deze ouwe lullen woning”, lacht ‘Malle Pietje’ zoals Heemsbergen gekscherend door de medebewoners op de camping werd genoemd. “Het is een mooi huis hoor. Het is ook wel lekker dat je ’s ochtends uit bed rolt en onder een lekkere, warme douche kan stappen of dat je gewoon koffie kan zetten in je keuken. Ik heb het wat dat betreft getroffen, maar wennen is het zeker.”
Nog steeds komt hij drie keer per week op de camping: “Ik heb een half elektrische fiets, dus ik ben in een kwartiertje op de camping. Daar kom ik nog steeds drie á vier keer per week hoor. Het is echt een leeg getrokken bende. Het is definitief finito en dat doet aan de ene kant best zeer kan ik je zeggen. De vrijheid waarvan we allemaal genoten op de camping mis ik zeker. Ik zou hier in Eext bijvoorbeeld niet naar hartenlust mogen zagen, hakken en timmeren, maar goed het is beter zo. Het is ook voor mijn geestelijke gezondheid beter dat ik hier zit. Ik moet rustiger worden en dat kan hier beter dan op de camping. Tijd om te settelen, al wil ik het zo niet noemen”, zegt Heemsbergen.
Momenteel verblijven er volgens de voormalig bewoner nog een vier- of vijftal mensen op de camping. Dat ze de strijd hebben moeten staken, daar kan hij wel mee leven: “De gemeente had sowieso gewonnen. Dat is simpel zat. We hebben onlangs een brief ontvangen waarin stond dat wanneer je niet weg zou gaan, je gewoon een flinke dwangsom aan je broek krijgt. Niemand is tegen zoiets bestand. De gemeente denkt dat er nog dertig personen op de camping wonen, maar dat is niet het geval hoor. Het zijn er hooguit vier of vijf en die zullen ongetwijfeld ook weggaan als het busje met handhavers voor komt rijden. Je mag er gewoon niet permanent wonen en dus zouden wij altijd aan het kortste eind hebben getrokken”, vertelt Heemsbergen.
Wat er met zijn woonruimte op de camping gebeurt weet hij nog niet zeker: “Ik heb mijn keet er nog wel staan en die blijft ook staan. Die is immers betaald. Daar zou ik eventueel als de camping opgeknapt is ook zelf mogen recreëren in de zomer. Dat ga ik misschien wel doen, maar stiekem heb ik er ook al een beetje afscheid van genomen. Ik denk namelijk dat ik vroeg of laat toch verzocht wordt om het te slopen of te verplaatsen en dan is het de vraag wat ik ga doen.”
Al met al gaat het dus weer de goede kant op met Heemsbergen die er begin februari toch behoorlijk doorheen zat. Het leven lacht hem weer toe, al mist hij het leven op de camping nog wel. Met hondje Boy gaat het ook goed. Hij is inmiddels weer terug op het oude nest: “Tijdens de verhuizing liep hij me natuurlijk in de weg. Ik heb hem daarom even ondergebracht bij mijn zusje, waar hij eigenlijk ook van is. Het bevalt haar en Boy zo goed dat we hem daar maar hebben gelaten.” Het aanpassen van zijn levensstijl zal nog enige voeten in de aarde hebben, maar vooralsnog zit Heemsbergen prima op zijn plek in Eext: “Het is gelukkig voor mij net op tijd goed gegaan.”