,,In stillevens kan ik mijn compositie- en ritmegevoel kwijt”

|
| Foto: |
annen

Kleintje Cultuur, Ben Snijders, schilder, Annen


ANNEN – Al meer dan vijftig jaar leeft schilder Ben Snijders(75) uit Annen van de verkoop van zijn schilderijen. Stillevens en(naakt)portretten waarin een gevoel voor compositie, kleur, donkercontrasten en ritme een harmonieus en spannend geheelvormen. ,,Een goed schilderij moet meer zijn dan wat het voorstelt. Het gaat om de verrassende details. Soms ben ik met een stilleven dagen aan het schuiven totdat het klopt”, vertelt Snijders in zijn landelijk gelegen woonboerderij aan de Hullen, waar hij sinds 1970 met zijn vrouw Marijke woont.


Midden jaren ’60 studeerde Ben Snijders af aan de vrije afdeling van kunstacademie Minerva in Groningen, al snel had hij zijn kunstenaarschap op de rails. ,,Vanaf 1967 kan ik er echt van leven. De eindjaren ’60 was een prachtige tijd om er mee bezig te zijn. In die periode heb ik veel geëxperimenteerd met materialen en technieken. Van vrij realistisch tot tegen het abstracte aan”. Rond 1970 ging Snijders, van huis uit een impressionist, zich steeds meer toeleggen op stillevens (een artistieke compositie van roerloze of levenloze objecten, zorgvuldig belicht en gecomponeerd, red), geschilderd met acryl- en/of olieverf. ,,Figuratieve kunst mocht weer. Daarvoor was het vooral de abstracte kunst wat de klok sloeg”.


Het idee om met stillevens aan de slag te gaan ontstond toen Snijders, destijds nog woonachtig op een gehuurde oude boerderij in Norg, de muur in de deel van de boerderij wilde betrekken bij zijn schilderijen. ,,Ik heb een plank aan de wand getimmerd en daar allerlei objecten op geplaatst.Doordat mijn stillevens nooit dieper zijn dan 17 centimeter, betrek ik de achtergrond volledig in het schilderij, waardoor een soort Mondriaanse compositie ontstaat, met horizontale en verticale lijnen, grote vlakken rust en vaak bovenaan een rand waar van alles op gebeurt. Dat evenwicht tussen grote stille gebieden en vakjes drukte is me altijd blijven fascineren”.


Het oude kastje dat hij voor veel van zijn stillevensgebruikt vond Snijders vlakbij zijn huis bij het paasvuur. ,,Ik nam het mee naar huis en gebruikte het vaak als achtergrond voor mijn stillevens. Later timmerde ik er een kistje van. Van zo’n kistje kun je een wereld op zich maken. Je bent dan echt aan het componeren. Je bent ontzettend vrij, zo kun je bijvoorbeeld een portret of een landschapsschilderij op de achtergrond prikken”. De robuuste, gehavende vlakken in zijn stillevens geven Snijders’ werk een abstracte eigenschap mee, waardoor er als het ware een combinatie ontstaat tussen realisme en abstracte kunst. ,,De objecten in het schilderij maken het een stilleven. De details maken het tot iets. Kijk eens naar de schaduw van de kers die reflecteert in de pot”, wijst hij naar zijn werk ‘M.’s Stille Dans’uit 2009.


Snijders houdt van dingen waar de tijd overheen is gegaan,gehavende objecten, wat het een stukje ‘doorleefdheid’ geeft. ,,In stillevens kan ik mijn compositie- en ritmegevoel kwijt, het vermogen om dingen bij elkaar te zetten. Het is meer dan een ei en een flesje. Het gaat erom hoe ze staan en hoe ze de omgeving beïnvloeden. Je maakt keuzes, waarmee ik persoonlijke belevenissen in mijn werk een plaats kan geven. Als ik dat eenmaal heb vastgelegd, dan kan ik weer verder”.


Behalve stillevens schildert Ben veel intieme(naakt)portretten van overwegend vrouwen. Sommige portretten komen ook terug ineen aantal van zijn stillevens. ,,In de jaren ’80 ben ik begonnen met het schilderen van (naakt)portretten. Het liefst schilder ik een-op-een, dat is het mooist”. Door de jaren heen heeft hij met verschillende vrouwen als model gewerkt.,,Het is mijn doel om de eigenheid van de vrouw te ontdekken, dat kan bijvoorbeeld een mooie blik zijn. Iets laten zien in het portret wat niet iedereen ziet. Ik ben daar heel kritisch in. Ik ga net zolang door tot ik die bepaalde houding gevonden heb. In dat proces is het uiteraard wel van belang dat de vrouwen zich lekker voelen. Ze moeten bij zichzelf blijven. Alles is bespreekbaar. Het is belangrijk dat het klikt”.   


Snijders ziet in zijn stillevens en (naakt)portretten een overeenkomst: ,,Een bepaalde compositie, kleurvoorkeur en het ritme. Donker tegen licht, licht tegen donker, met dat soort compositie dingen ben ik bezig en mijn hand daarin zie je terug in beide”.


Vanaf 1962 presenteerde hij zijn werk op talrijke solo- en groepstentoonstellingen op beurzen, in galerieën en in musea over de hele wereld. Sinds 1980 werkt Snijders samen met galerij Lieve Hemel in Amsterdam die regelmatig werk van hem exposeert en verkoopt. ,,Ik leef al vijftig jaar van de verkoop van mijn schilderijen. Ik heb nog nooit een uitkering hoeven aanvragen. Daar ben ik trots op. Als je als schilder iets wilt verdienen, dan moet je de ander, die jouw werk exposeert en verkoopt, ook een percentage gunnen”.


Aan het einde van het interview lopen we naar het achterste gedeelte van de boerderij waar hij de deel heeft omgetoverd tot zijn atelier.Er brandt een open haard, er is een podium waarop zijn modellen poseren, een ezel en allerlei potten, kruiken, flesjes en het schotje dat hij gebruikt als achtergrond voor zijn stillevens. ,,Dit is mijn wereld. Met de ramen kan ik de lichtinval regelen als vrouwen hier poseren. Ik slinger dan wat Bach aan en maak aan mijn bureau de schetsen”.  


Voor meer informatie kijk op: www.bensnijders.nl

|

UIT DE KRANT

Lees ook