‘Reizen heb ik al achter mijn rug, ik wil nog carrière maken’
algemeen de krant van tynaarlo
‘Old Passioned’ markante actieve ouderen
ZUIDLAREN - Ouderen moeten steeds langer doorwerken. En dat vindt de net 70 jaar geworden Gerrit Jan Hamers helemaal niet raar. “Als je nog gezond bent kun je nog veel betekenen voor de maatschappij”. Ouderen op hoge leeftijd staan ook centraal in het boek ‘Old Passioned’, waarin Hamers ook in voor komt. Hij is in beroemd gezelschap. Markante persoonlijkheden als Annemarie Jorritsma, Henk Westbroek, Hedy d’Ancona en ook de vader van Trijntje Oosterhuis staan er ook in.
De foto’s zijn gemaakt door Arnaud Mooij. “Een tijdje geleden belde Arnaud mijn vrouwelijke collega op met de vraag of zij gepensioneerden kon aanreiken die nog actief en gepassioneerd waren. Hij vroeg of ze ook ouderen kende, die nog actief zijn en gepassioneerd. “Er zit er één naast me”, zei mijn collega. Ik ben toen met mijn vriendin naar Mooij gereden en zijn er foto’s gemaakt. Ik heb de 93- jarige, nog steeds actieve professor Paul de Blot aanbevolen bij Arnaud Mooij als kandidaat voor het boek. Het is ook een ode aan mensen die alles uit het leven halen. Ik ben gisteren 70 jaar geworden. Ik heb veel organisaties in ontwikkeling gebracht. Ik ben geruime tijd directeur bij de gerechtelijke organisatie in Groningen geweest, maar ook interim-directeur bij het gerechtshof in Den Haag. Ik was actief in de gezondheidszorg, voor mensen met een beperking. Toen ik 65 jaar werd dacht ik wel even, wat nu? Ik las een advertentie over een vacature ‘Consultant Arbeidsbemiddeling Gepensioneerden’. Dat ik als gepensioneerde solliciteerde, daar keek mijn huidige collega van op. Mijn taak is als “zelfstandige” opdrachten binnenhalen en een juiste klik te maken tussen een ondernemer en een flexibel inzetbare, ervaren gepensioneerde uitzendkracht. Ik vervul deze taak twee dagen per week, naast de netwerkbijeenkomsten op andere dagen. Ik ben flexibel. Voordeel is: niks moet. Ik houd van uitdagingen. De drang naar een nieuwe omgeving stopt bij mij niet bij de AOW. Laatst kocht ik een nieuwe jas in Groningen. De jonge verkoper vroeg hoe oud ik was. Hij schatte mij 53 jaar. Dat geeft mij een mooi gevoel”. Het boek dan. “Ik ging ermee naar de Bruna en vroeg of ze het boek wilden verkopen. Er was eerst aarzeling. Toen ik vertelde dat ik erin stond, heeft de boekhandel toch een paar genomen. Als ik ergens voor sta, ga ik ervoor. Het zijn inspirerende verhalen, die ouderen stimuleren. Ik las laatst in De Vriezer Post een artikel over Jacques d’Ancona, “Jacques d’Ancona opnieuw ambassadeur Gekleurd Grijs” wat voor Hamers reden was om contact op te nemen met deze krant met het boek in zijn achterhoofd. Ik vind dat je als werkgever niet zo snel naar leeftijd moet kijken. Als je een beetje gezond bent kun je nog veel betekenen voor de maatschappij. Het is jammer dat de ervaring verloren gaat voor ondernemers. Er is momenteel ook een discussie, dat mensen met een beperking niet aan de bak komen. Ook deze mensen kunnen wat. De economie groeit zo hard, maar er zijn in verschillende branches nauwelijks mensen te krijgen. Zelfs gepensioneerden niet”. Terug naar de portretten. Op de kaft van het boek een fotomodel van 96 jaar, zij werkt als één van de vier mee aan de documentaire over dit thema dat binnenkort uitkomt. Zij gaat niet drie keer per jaar naar China. “Met dit boek wordt de kracht getoond van ouderen. Na hun pensioen, doorleefde gezichten, te midden van passie. Ik heb zelf altijd gesport. En ik doe nog aan hardlopen en train met gewichten. Ik heb volleybal gespeeld op hoog niveau. Sport was altijd een uitlaatklep na lastige klussen. Dan ben ik alles even kwijt. Ik heb onder meer een tijd gewerkt voor het gerechtshof in Den Haag en dan was het in de auto terug naar Zuidlaren afstand nemen van de problemen. Ik zie nooit tegen afstand op. Vanavond moet ik naar Amsterdam. Daar rijd ik fluitend heen, in mijn Alfa Romeo. Deze auto past bij mijn persoonlijkheid. Ik heb ook veel gereisd. Ik had een relatie met een vriendin uit Friesland die purser was. Ik heb daardoor veel kunnen reizen. Ik ben in Canada geweest, Cuba, Kenia, Suriname, enz. Ze zeggen wel; als gepensioneerde wil je toch reizen? Dat reizen heb ik al achter de rug. Dat is voor mij een gepasseerd station. Er zijn ook ouderen die willen studeren. Vroeger bleven mensen achter de geraniums. Ik ben nog steeds ambitieus om carrière te maken en wil nieuwe dingen leren. Ik leer nog elke dag. En dat wil ik blijven doen”. Vandaar de titel boven zijn portret: ‘ik wil altijd blijven leren’.
Het boek is te koop bij de Bruna (ISBN 9 789082747805)
ZUIDLAREN - Ouderen moeten steeds langer doorwerken. En dat vindt de net 70 jaar geworden Gerrit Jan Hamers helemaal niet raar. “Als je nog gezond bent kun je nog veel betekenen voor de maatschappij”. Ouderen op hoge leeftijd staan ook centraal in het boek ‘Old Passioned’, waarin Hamers ook in voor komt. Hij is in beroemd gezelschap. Markante persoonlijkheden als Annemarie Jorritsma, Henk Westbroek, Hedy d’Ancona en ook de vader van Trijntje Oosterhuis staan er ook in.
De foto’s zijn gemaakt door Arnaud Mooij. “Een tijdje geleden belde Arnaud mijn vrouwelijke collega op met de vraag of zij gepensioneerden kon aanreiken die nog actief en gepassioneerd waren. Hij vroeg of ze ook ouderen kende, die nog actief zijn en gepassioneerd. “Er zit er één naast me”, zei mijn collega. Ik ben toen met mijn vriendin naar Mooij gereden en zijn er foto’s gemaakt. Ik heb de 93- jarige, nog steeds actieve professor Paul de Blot aanbevolen bij Arnaud Mooij als kandidaat voor het boek. Het is ook een ode aan mensen die alles uit het leven halen. Ik ben gisteren 70 jaar geworden. Ik heb veel organisaties in ontwikkeling gebracht. Ik ben geruime tijd directeur bij de gerechtelijke organisatie in Groningen geweest, maar ook interim-directeur bij het gerechtshof in Den Haag. Ik was actief in de gezondheidszorg, voor mensen met een beperking. Toen ik 65 jaar werd dacht ik wel even, wat nu? Ik las een advertentie over een vacature ‘Consultant Arbeidsbemiddeling Gepensioneerden’. Dat ik als gepensioneerde solliciteerde, daar keek mijn huidige collega van op. Mijn taak is als “zelfstandige” opdrachten binnenhalen en een juiste klik te maken tussen een ondernemer en een flexibel inzetbare, ervaren gepensioneerde uitzendkracht. Ik vervul deze taak twee dagen per week, naast de netwerkbijeenkomsten op andere dagen. Ik ben flexibel. Voordeel is: niks moet. Ik houd van uitdagingen. De drang naar een nieuwe omgeving stopt bij mij niet bij de AOW. Laatst kocht ik een nieuwe jas in Groningen. De jonge verkoper vroeg hoe oud ik was. Hij schatte mij 53 jaar. Dat geeft mij een mooi gevoel”. Het boek dan. “Ik ging ermee naar de Bruna en vroeg of ze het boek wilden verkopen. Er was eerst aarzeling. Toen ik vertelde dat ik erin stond, heeft de boekhandel toch een paar genomen. Als ik ergens voor sta, ga ik ervoor. Het zijn inspirerende verhalen, die ouderen stimuleren. Ik las laatst in De Vriezer Post een artikel over Jacques d’Ancona, “Jacques d’Ancona opnieuw ambassadeur Gekleurd Grijs” wat voor Hamers reden was om contact op te nemen met deze krant met het boek in zijn achterhoofd. Ik vind dat je als werkgever niet zo snel naar leeftijd moet kijken. Als je een beetje gezond bent kun je nog veel betekenen voor de maatschappij. Het is jammer dat de ervaring verloren gaat voor ondernemers. Er is momenteel ook een discussie, dat mensen met een beperking niet aan de bak komen. Ook deze mensen kunnen wat. De economie groeit zo hard, maar er zijn in verschillende branches nauwelijks mensen te krijgen. Zelfs gepensioneerden niet”. Terug naar de portretten. Op de kaft van het boek een fotomodel van 96 jaar, zij werkt als één van de vier mee aan de documentaire over dit thema dat binnenkort uitkomt. Zij gaat niet drie keer per jaar naar China. “Met dit boek wordt de kracht getoond van ouderen. Na hun pensioen, doorleefde gezichten, te midden van passie. Ik heb zelf altijd gesport. En ik doe nog aan hardlopen en train met gewichten. Ik heb volleybal gespeeld op hoog niveau. Sport was altijd een uitlaatklep na lastige klussen. Dan ben ik alles even kwijt. Ik heb onder meer een tijd gewerkt voor het gerechtshof in Den Haag en dan was het in de auto terug naar Zuidlaren afstand nemen van de problemen. Ik zie nooit tegen afstand op. Vanavond moet ik naar Amsterdam. Daar rijd ik fluitend heen, in mijn Alfa Romeo. Deze auto past bij mijn persoonlijkheid. Ik heb ook veel gereisd. Ik had een relatie met een vriendin uit Friesland die purser was. Ik heb daardoor veel kunnen reizen. Ik ben in Canada geweest, Cuba, Kenia, Suriname, enz. Ze zeggen wel; als gepensioneerde wil je toch reizen? Dat reizen heb ik al achter de rug. Dat is voor mij een gepasseerd station. Er zijn ook ouderen die willen studeren. Vroeger bleven mensen achter de geraniums. Ik ben nog steeds ambitieus om carrière te maken en wil nieuwe dingen leren. Ik leer nog elke dag. En dat wil ik blijven doen”. Vandaar de titel boven zijn portret: ‘ik wil altijd blijven leren’.
Het boek is te koop bij de Bruna (ISBN 9 789082747805)
