Wordt FC Groningen weer de ‘Hel van het Noorden’?
Een column van Johan Kamphuis:
Algemeen directeur Wouter Gudde kondigde onlangs zijn vertrek aan. Voorzitter van de Raad van Commissarissen Eric Mulder pakte per direct zijn biezen en voormalig trainer van FC Groningen Han Berger kwam. Sindsdien gaat het beter met de ‘Trots van het Noorden’. Deze waarheid is natuurlijk een beetje flauw, want de hoofdtrainer is eindverantwoordelijk. In slechte tijden en in goede. FC Groningen heeft een waardeloze tijd achter de rug, maar wint weer vaker wedstrijden. Tegen Telstar werd voor de vierde maal op rij gewonnen. Het spel was de eerste helft af en toe om van te watertanden, het verval in de tweede helft groot. Uiteindelijk is Lukkien verantwoordelijk voor de slechte episode, maar ook voor de goede serie van nu met een elftal dat een groot groen/wit DNA vertegenwoordigt.
Feit is wel dat rust op de burelen geen garantie is voor rust op het veld, maar dat onrust in de kantoren uiteindelijk altijd doorsijpelt tot op het veld. Hoewel het aanblijven van Gudde tot er een nieuwe algemeen directeur is gevonden discutabel is, geeft het wel rust. Mulder trok er zijn conclusies uit en stapte per direct op. Technisch directeur Mark-Jan Fledderus werd vorig jaar al ontslagen. Er is een einde gekomen aan een tijdperk. Een tijdperk dat voor de FC Groningen supporter een hele moeilijke is, want de Eerste Divisie heeft een stuk trots afgepakt. Ook nu de wind een beetje lijkt te draaien zijn er maar weinigen die geld zouden inzetten op promotie. Echter, dat er een nieuw tijdperk is ingeluid kan heel goed nieuws betekenen.
Wat was de oorzaak van het verval van FC Groningen? Het was een vraag die ik Han Berger stelde tijdens een interview nog niet zo lang geleden. Op het puntje van de stoel wachtte ik het antwoord af. Hij kaatste de bal terug. Wijs als de man is. Natuurlijk liet hij zich daar niet over uit. Ik moest denken aan Cruijff. Die bij Barcelona aangesteld werd als trainer met als opdracht de achterstand op aartsrivaal Real Madrid te overbruggen. Hij formeerde het legendarische ‘Dreamteam’ en werd viermaal op rij landskampioen, won de Europa Cup II en zelfs de Cup met de grote oren, de Europa Cup I. Hij vermaakte het publiek met het ‘totaalvoetbal’ waarvan de basis door Oranje in de beginjaren 70 werd gelegd. Mijn gedachten gingen terug naar Marc Overmars die bij Ajax de fluwelen revolutie gestalte gaf en voorwaarden creëerde voor grote successen. Aan onze eigen Hans Nijland die in een vreselijk lastige situatie FC Groningen uit de as liet herrijzen en van de Euroborg een onneembare veste maakte. Aan Renze de Vries die van het kleine FC Groningen een bolwerk maakte, geheel op eigen wijze en aan Danny Buijs die met minimale middelen en onder lastige omstandigheden het maximale rendement uit het team haalde. Ook voor spelers in een elftal is het van doorslaggevend belang dat de juiste mensen op de juiste plaats staan.
Inmiddels zijn de voormalig kopstukken bij FC Groningen vertrokken en is er met Han Berger veel wijsheid, ervaring en voetbalverstand binnengehaald. Zijn rol beperkt zich niet louter tot de RvC, maar hij neemt ook deel aan het wekelijks ‘compositieoverleg’ en heeft daarmee direct invloed op het technische beleid. Dick Lukkien is de trainer die het sportieve tij moet keren en gebruik maakt van veel jongens uit de eigen opleiding. Hen het vertrouwen geeft en het vertrouwen geniet van een heel groot deel van zijn spelersgroep. Het gaat met vallen en opstaan, maar er is iets aan het ontstaan: een energieke groep waar weer spelvreugde vanaf straalt en die punten pakt.
Het antwoord op de kaats van Berger is misschien dan ook wel heel kort samen te vatten. Met de juiste mensen, op de juiste plaats, op het juiste moment had FC Groningen afgelopen vrijdag nooit tegen Telstar gespeeld. Die wedstrijd werd wél weer gewonnen. Er is een nieuw tijdperk aangebroken. Er staan nieuwe poppetjes en er komen er nog een paar bij. Is het tij dan nu echt aan het keren? Het antwoord is nu nog niet te geven, maar met de juiste mensen op de juiste plaats kan de Euroborg eindelijk weer worden wat het was: ‘De Groene Kathedraal’ en voor de tegenstanders beter bekend als ‘de Hel van het Noorden’.
