‘Mensen uit het hotel zijn stomverbaasd: wat doen ze hier?’
Nieuws
Oud en Nieuw-viering in Zeegse
ZEEGSE – Vries is het walhalla van de carbidschieterij. Eelde heeft haar eigen EK. Maar wat gebeurt er in een dorp als Zeegse? De Vriezer Post nam een kijkje en keek zijn ogen uit…
Oudejaarsdag anno 2017 gaat de boeken in als nat, kletsnat. Op naar mooi Zeegse. Onderweg komen we de feestwagen van Tynaarlo tegen, op weg naar Vries. De Brink in Zeegse. “Daar wordt al wel zo’n drie jaar carbid geschoten”, vertelt de beroemdste inwoner, burgemeester Marcel Thijsen. Het ziet er niet veelbelovend uit. De tent op de brink is leeg. De melkbussen staan wel in het gelid, maar niemand te bekennen. Delen van het veldje zijn afgebakend. ‘Hier eigen vuurwerk afsteken’ en ‘niet betreden’, staat vermeld. Er is meer reuring bij Het Witte Huis. De oliebollen gaan rap over de toonbank. En daar staat Ferry Endeveld van ‘Vuurwerk Crew Zeegse’. “We knallen hier al zo’n vijftien jaar”, vertelt de jongeling. “Sinds vorig jaar hebben we een eigen show. Het is hier bij het Witte Huis begonnen. We hebben het overgenomen met een bevriende boer, de familie Smeenge. Het is begonnen met een bus, nu hebben we al negen melkbussen. Het wordt steeds verbeterd. We hebben er nu wielen onder bijvoorbeeld. En we beschikken voor het eerst over een tent. Zo blijven we zelf ook droog.” Aan de bar zitten de echte carbidschutters. Een groep van vier. “Maar kom mee, naar mijn afdeling, van de vuurwerkshow.” Dwars door de keuken komen we in een zaaltje met vuurwerk. “We gingen steeds naar Duitsland om vuurwerk te kopen. Toen kwamen we op het idee om van vijftien potten ééen te maken”. Inmiddels ligt een heel netwerk aan vuurwerk gereed; allerlei rotjes en siervuurwerk aan elkaar gebonden. “Iedere plaat is in drieën verdeeld. Door op een knop te drukken gaat het vuurtje over alle platen heen. We hebben voor 600 euro aan vuurwerk gekocht. In een kwartier tijd gaat alles de lucht in. Door het verschillende vuurwerk geeft dit een heel ander effect. Vorig jaar zijn we begonnen, voor het dorp, nu komen de mensen al uit Taarlo, Zuidlaren en Assen. Voor ons is dit een stukje waardering. Een centrale vuurwerkshow, zoals men landelijk wil, was ook ons idee. Aanvankelijk waren mensen sceptisch vanwege het geluid, maar mensen zijn nu erg te spreken over het feit dat het centraal geregeld is. Eerder werd op meerdere plaatsen vuurwerk afgestoken en lag de rotzooi overal. Nu ligt alles bij elkaar en vegen we alles in een container. Op 2 januari – kunnen we ook even uitslapen- ruimt de oliebollencommissie de boel op. Het is best wel stressen. Pas als alles afgebrand is kunnen we genieten De tent was ook wel even een probleem. Vanwege de harde wind. Drie man van 100 kilo vlogen bijna met de tent de lucht in. De vergunning was ook een punt. Ik dacht dat we dit niet voor elkaar kregen. Omdat het in de bebouwde kom plaatsvindt. Maar dat staat niet in de regels. Dorpsbelangen heeft voor de vergunning gezorgd”. Chef Carbid is Roy Smeenge. “Of al dat regenwater geen probleem is? Nee, voor carbid maakt het niets uit. Een aantal bussen komt van onze boerderij. We hebben ze ook gekregen”, verklaart Smeenge. “Mensen uit het hotel komen ook vaak kijken. Ze verwachten dit niet. Wat doen ze hier nu?, vragen mensen zich af. Maar het gaat heel gemoedelijk hier hoor.” In de tent is er soep. Maar waar is het bier? “Geen bier overdag”, zegt Smeenge. Het gaat hier gemoedelijk en bovenal veilig. Het plezier is er niet minder om. De knallen gaan ook net zo hard als elders…
ZEEGSE – Vries is het walhalla van de carbidschieterij. Eelde heeft haar eigen EK. Maar wat gebeurt er in een dorp als Zeegse? De Vriezer Post nam een kijkje en keek zijn ogen uit…
Oudejaarsdag anno 2017 gaat de boeken in als nat, kletsnat. Op naar mooi Zeegse. Onderweg komen we de feestwagen van Tynaarlo tegen, op weg naar Vries. De Brink in Zeegse. “Daar wordt al wel zo’n drie jaar carbid geschoten”, vertelt de beroemdste inwoner, burgemeester Marcel Thijsen. Het ziet er niet veelbelovend uit. De tent op de brink is leeg. De melkbussen staan wel in het gelid, maar niemand te bekennen. Delen van het veldje zijn afgebakend. ‘Hier eigen vuurwerk afsteken’ en ‘niet betreden’, staat vermeld. Er is meer reuring bij Het Witte Huis. De oliebollen gaan rap over de toonbank. En daar staat Ferry Endeveld van ‘Vuurwerk Crew Zeegse’. “We knallen hier al zo’n vijftien jaar”, vertelt de jongeling. “Sinds vorig jaar hebben we een eigen show. Het is hier bij het Witte Huis begonnen. We hebben het overgenomen met een bevriende boer, de familie Smeenge. Het is begonnen met een bus, nu hebben we al negen melkbussen. Het wordt steeds verbeterd. We hebben er nu wielen onder bijvoorbeeld. En we beschikken voor het eerst over een tent. Zo blijven we zelf ook droog.” Aan de bar zitten de echte carbidschutters. Een groep van vier. “Maar kom mee, naar mijn afdeling, van de vuurwerkshow.” Dwars door de keuken komen we in een zaaltje met vuurwerk. “We gingen steeds naar Duitsland om vuurwerk te kopen. Toen kwamen we op het idee om van vijftien potten ééen te maken”. Inmiddels ligt een heel netwerk aan vuurwerk gereed; allerlei rotjes en siervuurwerk aan elkaar gebonden. “Iedere plaat is in drieën verdeeld. Door op een knop te drukken gaat het vuurtje over alle platen heen. We hebben voor 600 euro aan vuurwerk gekocht. In een kwartier tijd gaat alles de lucht in. Door het verschillende vuurwerk geeft dit een heel ander effect. Vorig jaar zijn we begonnen, voor het dorp, nu komen de mensen al uit Taarlo, Zuidlaren en Assen. Voor ons is dit een stukje waardering. Een centrale vuurwerkshow, zoals men landelijk wil, was ook ons idee. Aanvankelijk waren mensen sceptisch vanwege het geluid, maar mensen zijn nu erg te spreken over het feit dat het centraal geregeld is. Eerder werd op meerdere plaatsen vuurwerk afgestoken en lag de rotzooi overal. Nu ligt alles bij elkaar en vegen we alles in een container. Op 2 januari – kunnen we ook even uitslapen- ruimt de oliebollencommissie de boel op. Het is best wel stressen. Pas als alles afgebrand is kunnen we genieten De tent was ook wel even een probleem. Vanwege de harde wind. Drie man van 100 kilo vlogen bijna met de tent de lucht in. De vergunning was ook een punt. Ik dacht dat we dit niet voor elkaar kregen. Omdat het in de bebouwde kom plaatsvindt. Maar dat staat niet in de regels. Dorpsbelangen heeft voor de vergunning gezorgd”. Chef Carbid is Roy Smeenge. “Of al dat regenwater geen probleem is? Nee, voor carbid maakt het niets uit. Een aantal bussen komt van onze boerderij. We hebben ze ook gekregen”, verklaart Smeenge. “Mensen uit het hotel komen ook vaak kijken. Ze verwachten dit niet. Wat doen ze hier nu?, vragen mensen zich af. Maar het gaat heel gemoedelijk hier hoor.” In de tent is er soep. Maar waar is het bier? “Geen bier overdag”, zegt Smeenge. Het gaat hier gemoedelijk en bovenal veilig. Het plezier is er niet minder om. De knallen gaan ook net zo hard als elders…
