‘Als je het onverwachte kunt verwachten is het niet meer onverwachts’
Nieuws
Jacob Polling al 52 jaar rijinstructeur
DONDEREN – De 73-jarige Jacob Polling is al 52 jaar rijinstructeur. En nog altijd zit hij niet stil. Dat staat ook niet in zijn woordenboek. Een interview met een bekende persoonlijkheid, die in alles rust uitstraalt. Met Polling maak je de kachel niet aan.
Dat blijkt ook bij binnenkomst aan de Eekhoornstraat, in wat in de volksmond Bokkestreek heet. Net terug uit Loppersum, vanwege rijvaardigheidsritten, die Polling ook nog doet. “Ik wou nog even eten”, zegt Polling, die de verslaggever een eerder artikel in de hand drukt. Uit 1982, van een Asser krant. Het gesprek destijds- 1982- vond plaats in cafe-restaurant Bellevue in Assen. Assen, waar tegenwoordig veel kandidaten mogen afrijden. Eerst even een stukje terug in de geschiedenis. Polling en auto’s, het lijkt in het bloed te zitten. “Mijn ouders hadden een boerderij, maar het leek me niks om achter de peerden te zitten loeren”. Overigens: ook zijn broer wilde het zware werk van de boerderij niet overnemen. “Ik ging naar de ambachtsschool. In het derde jaar stond je voor de keuze: of elektra of autotechniek. Het vak van automonteur lag me wel. Het was bij ons thuis net de omgekeerde wereld: ik had al een auto, terwijl mijn vader nog geen rijbewijs had. Voor automonteur moest je direct een rijbewijs hebben. Voor mijn achttiende heb ik de aanvraag al ingediend. Dat ging niet via de computer, maar was als het ware gokwerk. Ik was een maand 18 jaar en haalde meteen mijn rijbewijs. Ik werkte in de garage van Palthe in Bunne, die tevens autorijschoolhouder was. Op 21-jarige leeftijd mocht je rijles geven. In 1970 ben ik daar begonnen met les geven. Als monteur was ik handig genoeg om een dubbele rem in te zetten. Ik vond het vak van automonteur op zich leuker, maar rijinstructeur werd beter beloond. Overigens hadden we nog geen lesbordje L op de auto. Van mijn 21e tot 1970 heb ik voor een deel in die garage gewerkt en gaf voor een deel rijles. Cor Palthe vroeg vervolgens of ik volledig rijles wilde geven, want het was zo druk. Voor de rijlessen hadden we verschillende auto’s, een NSU, maar we hebben ook jaren Datsuns gehad en later Golf. In 1978 ben ik voor mezelf begonnen. Met een BMW. Waarom? Ik vond het een mooie auto. De theorielessen werden gegeven in de plaatselijke kroeg. De examens werden op meerdere plaatsen gehouden, zoals stadspark, maar ook jaren café Centraal in Paterswolde en nu in Groningen. Inwoners van de oude gemeente Vries moesten examens doen in Assen. Je had toen geen keuze. Tegenwoordig mag je overal je examen doen, al is het in Winschoten. Het rijden ging toen niet veel anders. In het begon namen veel ouderen- tussen 40 en 50 jaar- rijlessen. Deze mensen hadden nog geen rijbewijs en een auto werd niet zo snel aangeschaft. Kinderen gingen dan als ze 18 jaar waren ook meteen op rijles. Het rijden op zich is niet veel anders geworden. Kandidaten hadden een voorkeur, de een voor Groningen, de ander voor Assen. In Assen had je vroeger veel van die gele bruggies. Tegenwoordig heb je files in Groningen. Daar heb je ook niks aan. Verder zijn er wat verkeersregels veranderd. Vroeger hadden motorvoertuigen van rechts voorrang, nu bestuurders. Als rijinstructeur creëer je een route vanaf de examenplaats. Er moet van alles inzitten: bebouwde kom, snelweg en tegenwoordig ook een zelfstandige keuze. Een zogeheten ‘clusteropdracht’. Je mag de navigatie gebruiken. Ook al is er veel veranderd, één ding niet: voor je instapt voor het examen het nummerbord op 30 meter afstand lezen”. Uiteraard maakte Polling wel eens wat mee onderweg. “Ik reed afgelopen jaar met een leerling-meisje uit Tynaarlo door Bunne. Ik wees een huis aan: hier hebben je opa en oma gewoond. Dat wist ze niet. Dat was haar over-oma, haar eigen oma die al jaren in Tynaarlo woont, heb ik nog les gegeven, toen was ze net zo jong als de kleindochter. Het gaat echt van generatie op generatie.” Ongelukken maakte Polling nooit mee, wel eens een pechgeval. “Het was tussen Vries en Donderen. Het regende heel hard. In een brede berm kon je stoppen. De persoon trapte de rem in. Ik nog roepen: laat los! Toen gleden we door, langzaam de sloot in. Een tractor heeft ons eruit gehaald. De spiegel bleek nog heel en we hadden zelfs geen schade. Dit voorval gebeurde rond de middag. Om half twee had ik alweer een les. Bij een natte berm moet je geen kracht zetten op de wielen”. Onlangs werd Code Rood afgegeven. Oftewel: ga niet de weg op. “Ik denk dat het ook te maken heeft om het drukke verkeer te ontmoedigen. Hoe glad het ook is, je moet je snelheid aanpassen en de weg overzien. Busscher, die ook een tijdje bij Palthe werkte, zei vroeger: ook al staat er in dikke mist een schutting op de weg, dan nog mag je er niet tegenaan rijden. Tegenwoordig zijn de auto’s stabieler”. Wat maakt nu een goed chauffeur? Dan volgen enkele typische uitspraken. “Niet meer doen dan je kunt overzien. Vlot rijden zeggen ze vaak, maar alleen waar het kan. Ik heb een algemeen beeld van een lesser: te dicht kijken, niet verder kijken. Als je het onverwachtste kunt verwachten is het niet meer onverwacht”. Jacob Polling gaf later ook vrachtautoles. “Eerst huurde ik die bij enkele transportbedrijven. Toen heeft zoon Johan er eentje gekocht. Zo kon je bij huis opstappen”. Het autogebeuren blijft zo in de familie. In 1991 heeft dochter Jeanette zich bij de rijschool aangesloten en zo runnen ze de zaak. “We helpen elkaar. Ik help Jeanette af en toe, zodat zij ook even kan eten, ha.” Van stoppen is nog geen sprake. “Ik heb twee jaar geleden mijn applicatierijbewijs gehaald en heb nog even zitten dubben. Maar ga nog door”. En dan niet alleen met regulieren lessen, maar ook de eerder genoemde rijvaardigheidsritten voor Anbo en Veilig Verkeer. “Het gaat om mensen die al een rijbewijs hebben, maar die willen weten wat je ervan vindt. En ik neem een per maand enkele leerlingen mee voor een sliptest in Drachten”. Jacob Polling heeft nog een uitspraak voor bij het autorijden. “Eerst kijken, dan nadenken, vervolgens laten zien wat je wilt en tenslotte handelen. Lachend: “dat geldt eigenlijk voor het hele leven”
In de praktijk
Dochterlief Estella leert ook autorijden onder Jacob Polling. De verslaggever, zelf ook les gekregen van eerder rijschool Palthe, maakte een ritje mee. En dat gaat op zijn Pollings. “Je bent al twee keer gezakt”. Wanneer we twee keer onder een viaduct doorrijden. Bij het achteruitrijden in een parkeerhaven: “Die man naast je pakt zijn schadeformulieren al”. Soms krijgt ze vragen als “waarom rijd je door oranje”? Als dan geantwoord wordt: “ik kon niet meer stoppen”, zegt Polling droogjes: “goed zo”. Estella slaagde voor haar eerste examen…
DONDEREN – De 73-jarige Jacob Polling is al 52 jaar rijinstructeur. En nog altijd zit hij niet stil. Dat staat ook niet in zijn woordenboek. Een interview met een bekende persoonlijkheid, die in alles rust uitstraalt. Met Polling maak je de kachel niet aan.
Dat blijkt ook bij binnenkomst aan de Eekhoornstraat, in wat in de volksmond Bokkestreek heet. Net terug uit Loppersum, vanwege rijvaardigheidsritten, die Polling ook nog doet. “Ik wou nog even eten”, zegt Polling, die de verslaggever een eerder artikel in de hand drukt. Uit 1982, van een Asser krant. Het gesprek destijds- 1982- vond plaats in cafe-restaurant Bellevue in Assen. Assen, waar tegenwoordig veel kandidaten mogen afrijden. Eerst even een stukje terug in de geschiedenis. Polling en auto’s, het lijkt in het bloed te zitten. “Mijn ouders hadden een boerderij, maar het leek me niks om achter de peerden te zitten loeren”. Overigens: ook zijn broer wilde het zware werk van de boerderij niet overnemen. “Ik ging naar de ambachtsschool. In het derde jaar stond je voor de keuze: of elektra of autotechniek. Het vak van automonteur lag me wel. Het was bij ons thuis net de omgekeerde wereld: ik had al een auto, terwijl mijn vader nog geen rijbewijs had. Voor automonteur moest je direct een rijbewijs hebben. Voor mijn achttiende heb ik de aanvraag al ingediend. Dat ging niet via de computer, maar was als het ware gokwerk. Ik was een maand 18 jaar en haalde meteen mijn rijbewijs. Ik werkte in de garage van Palthe in Bunne, die tevens autorijschoolhouder was. Op 21-jarige leeftijd mocht je rijles geven. In 1970 ben ik daar begonnen met les geven. Als monteur was ik handig genoeg om een dubbele rem in te zetten. Ik vond het vak van automonteur op zich leuker, maar rijinstructeur werd beter beloond. Overigens hadden we nog geen lesbordje L op de auto. Van mijn 21e tot 1970 heb ik voor een deel in die garage gewerkt en gaf voor een deel rijles. Cor Palthe vroeg vervolgens of ik volledig rijles wilde geven, want het was zo druk. Voor de rijlessen hadden we verschillende auto’s, een NSU, maar we hebben ook jaren Datsuns gehad en later Golf. In 1978 ben ik voor mezelf begonnen. Met een BMW. Waarom? Ik vond het een mooie auto. De theorielessen werden gegeven in de plaatselijke kroeg. De examens werden op meerdere plaatsen gehouden, zoals stadspark, maar ook jaren café Centraal in Paterswolde en nu in Groningen. Inwoners van de oude gemeente Vries moesten examens doen in Assen. Je had toen geen keuze. Tegenwoordig mag je overal je examen doen, al is het in Winschoten. Het rijden ging toen niet veel anders. In het begon namen veel ouderen- tussen 40 en 50 jaar- rijlessen. Deze mensen hadden nog geen rijbewijs en een auto werd niet zo snel aangeschaft. Kinderen gingen dan als ze 18 jaar waren ook meteen op rijles. Het rijden op zich is niet veel anders geworden. Kandidaten hadden een voorkeur, de een voor Groningen, de ander voor Assen. In Assen had je vroeger veel van die gele bruggies. Tegenwoordig heb je files in Groningen. Daar heb je ook niks aan. Verder zijn er wat verkeersregels veranderd. Vroeger hadden motorvoertuigen van rechts voorrang, nu bestuurders. Als rijinstructeur creëer je een route vanaf de examenplaats. Er moet van alles inzitten: bebouwde kom, snelweg en tegenwoordig ook een zelfstandige keuze. Een zogeheten ‘clusteropdracht’. Je mag de navigatie gebruiken. Ook al is er veel veranderd, één ding niet: voor je instapt voor het examen het nummerbord op 30 meter afstand lezen”. Uiteraard maakte Polling wel eens wat mee onderweg. “Ik reed afgelopen jaar met een leerling-meisje uit Tynaarlo door Bunne. Ik wees een huis aan: hier hebben je opa en oma gewoond. Dat wist ze niet. Dat was haar over-oma, haar eigen oma die al jaren in Tynaarlo woont, heb ik nog les gegeven, toen was ze net zo jong als de kleindochter. Het gaat echt van generatie op generatie.” Ongelukken maakte Polling nooit mee, wel eens een pechgeval. “Het was tussen Vries en Donderen. Het regende heel hard. In een brede berm kon je stoppen. De persoon trapte de rem in. Ik nog roepen: laat los! Toen gleden we door, langzaam de sloot in. Een tractor heeft ons eruit gehaald. De spiegel bleek nog heel en we hadden zelfs geen schade. Dit voorval gebeurde rond de middag. Om half twee had ik alweer een les. Bij een natte berm moet je geen kracht zetten op de wielen”. Onlangs werd Code Rood afgegeven. Oftewel: ga niet de weg op. “Ik denk dat het ook te maken heeft om het drukke verkeer te ontmoedigen. Hoe glad het ook is, je moet je snelheid aanpassen en de weg overzien. Busscher, die ook een tijdje bij Palthe werkte, zei vroeger: ook al staat er in dikke mist een schutting op de weg, dan nog mag je er niet tegenaan rijden. Tegenwoordig zijn de auto’s stabieler”. Wat maakt nu een goed chauffeur? Dan volgen enkele typische uitspraken. “Niet meer doen dan je kunt overzien. Vlot rijden zeggen ze vaak, maar alleen waar het kan. Ik heb een algemeen beeld van een lesser: te dicht kijken, niet verder kijken. Als je het onverwachtste kunt verwachten is het niet meer onverwacht”. Jacob Polling gaf later ook vrachtautoles. “Eerst huurde ik die bij enkele transportbedrijven. Toen heeft zoon Johan er eentje gekocht. Zo kon je bij huis opstappen”. Het autogebeuren blijft zo in de familie. In 1991 heeft dochter Jeanette zich bij de rijschool aangesloten en zo runnen ze de zaak. “We helpen elkaar. Ik help Jeanette af en toe, zodat zij ook even kan eten, ha.” Van stoppen is nog geen sprake. “Ik heb twee jaar geleden mijn applicatierijbewijs gehaald en heb nog even zitten dubben. Maar ga nog door”. En dan niet alleen met regulieren lessen, maar ook de eerder genoemde rijvaardigheidsritten voor Anbo en Veilig Verkeer. “Het gaat om mensen die al een rijbewijs hebben, maar die willen weten wat je ervan vindt. En ik neem een per maand enkele leerlingen mee voor een sliptest in Drachten”. Jacob Polling heeft nog een uitspraak voor bij het autorijden. “Eerst kijken, dan nadenken, vervolgens laten zien wat je wilt en tenslotte handelen. Lachend: “dat geldt eigenlijk voor het hele leven”
In de praktijk
Dochterlief Estella leert ook autorijden onder Jacob Polling. De verslaggever, zelf ook les gekregen van eerder rijschool Palthe, maakte een ritje mee. En dat gaat op zijn Pollings. “Je bent al twee keer gezakt”. Wanneer we twee keer onder een viaduct doorrijden. Bij het achteruitrijden in een parkeerhaven: “Die man naast je pakt zijn schadeformulieren al”. Soms krijgt ze vragen als “waarom rijd je door oranje”? Als dan geantwoord wordt: “ik kon niet meer stoppen”, zegt Polling droogjes: “goed zo”. Estella slaagde voor haar eerste examen…
