Bert Rozema zit 25 jaar bij de brandweer in Vries
“Het drama in De Punt is het ergste wat ik heb meegemaakt”
VRIES – Trots post hij afgelopen week het beeldje van zijn vijfentwintigjarig jubileum bij de brandweer op zijn Facebookpagina. Bert Rozema. Wie de naam in de omgeving hoort, denkt waarschijnlijk meteen aan het gelijknamige hoveniersbedrijf in Vries. Feit is echter dat hij naast zijn werk als hovenier, ook brandweerman is. Al vijfentwintig jaar combineert hij zijn bedrijf met zijn hobby en rukt hij uit voor de meest uiteenlopende meldingen. “Je moet het ook echt zien als hobby. Voor het geld moet je het niet hoeven doen”, vertelt Rozema in gesprek met de Krant van Tynaarlo. We blikken in de kazerne met Rozema terug op zijn vijfentwintig jaar als brandweerman en kijken naar de toekomst van de brandweer in Vries.
Als we aan komen rijden bij de kazerne staat er alleen een fiets. Tijdens het uitstappen komt Bert Rozema de hoek om met een kopje koffie in zijn hand: “De krant, of niet?” Hij heeft het bij het juiste eind en er volgt een rondleiding door het kazernegebouw aan de Westerstraat. We belanden als eerste in de omkleedruimte: “Kijk, hier kleden wij ons om. Dit is mijn plekkie.” Hij wijst naar een plek die Rozema zichzelf heeft toegeëigend met een sticker van zijn hoveniersbedrijf. Het brandweerteam van Vries bestaat officieel uit twintig man, maar daar plaatst de Vriezenaar een kanttekening bij: “Er zijn een aantal die kampen met gezondheidsproblemen en bovendien zijn er een paar aan het gewicht. Ik moet zelf ook oppassen.” Hij lacht en wrijft zichzelf eens over zijn buik.
De rondleiding volgt ons via een oude trap zonder leuning naar de kroegachtige kantine van de brandweer. Als we de overloop passeren beginnen twee zwaailichten met een groot brandweerbord licht te geven. We nemen plaats en Rozema steekt af met het feit dat er een hoop is veranderd in de afgelopen vijfentwintig jaar: “Het is allemaal veel bureaucratischer geworden.” Het bekende ‘vroeger was alles beter’ gaat op het gebied van papierwerk ook voor de brandweer op volgens Rozema: “In mijn beleving wordt de regelgeving bepaald door theorie, maar de praktijk kun je soms niet in theorieën beschrijven.” Dan komen we op het drama in De Punt, waarbij Rozema drie geliefde collega’s in de vlammenzee verliest. “Ik heb zelf twee collega’s uit het vuur gehaald en ik had de hoop dat we ze konden redden. Helaas is dat niet gelukt. Dat zijn dingen die ik niet meer mee hoef te maken. Elke keer als het boven komt, dan is het weer heel indrukwekkend. Het blijft zitten”, vertelt Rozema zichtbaar aangedaan. Het blijkt voor de brandweerman nog altijd een gevoelige open wond waarin we verder geen zout willen strooien.
Rozema schakelt op zijn beurt gauw over op andere ervaringen die hij heeft opgedaan in zijn brandweercarrière. Hij bladert door een flinke stapel krantenknipsels en vertelt dat er tegenwoordig veel minder doden te betreuren vallen in de omgeving: “Vroeger hadden we 6 á 7 doden per jaar door bijvoorbeeld verkeersongevallen. Nu is dat er gemiddeld één per jaar.” Als hij verder bladert komt hij bij een krantenkop over het ongeluk met een vliegtuig van Turkish Airways op het vliegveld in Eelde. “Die schoot door bij de landingsbaan. Dat was ook een mooi voorbeeld van het feit dat je in theorie een prachtig draaiboek hebt liggen, maar als je daar aankomt, is het rijden met die handel. Twee mannen van de koninklijke marechaussee stonden druk te gebaren waar ik naartoe moest rijden en dan doe je natuurlijk zoveel mogelijk volgens het boek, maar het is ook adrenaline en ervaring waar je op handelt.”
De ‘Brandweerman van het jaar 2014’ verhuist twintig jaar geleden richting Vries. Als vrienden en kennissen bij de brandweer belanden, wordt hem gevraagd of dat ook niet iets voor hem is. Rozema twijfelt en besluit een keertje mee te gaan: “Dan raak je besmet, zoals we dat zeggen.” Sindsdien is hij een bekend gezicht in de brandweerwereld. Een wereldje waarin hij graag actief is. De vijfentwintig jaar haalt hij dan ook met gemak en ieder jaar na de keuring kan hij er weer even tegenaan. Over zijn toekomst bij de brandweer is Rozema duidelijk: “Ik hoop op nog eens vijf jaar, maar de tijd zal het leren. Gemiddeld zit een brandweerman 10 jaar bij de brandweer, dus ik zit sowieso al boven het gemiddelde.” Rozema geeft aan dat het brandweerwerk een passie is die hij nog altijd als een hele leuke hobby ziet. Meer motivatie heeft hij niet nodig.
Als er een einde aan het gesprek komt, lopen we via de overloop met zwaailichten de trap af naar beneden. Dan stopt Rozema opeens en kijkt hij naar een immense foto van de Ajaxselectie van 2003. “Ajax logeerde altijd in Zeegse als ze tegen Groningen moesten spelen. Op een koude oktoberavond hebben vandalen toen de spelersbus van Ajax in de brand gestoken. Daar moesten we vervolgens voor uitrukken en als bedankje hebben we deze foto met alle handtekeningen van de selectie gekregen. Dat zijn leuke dingen.” De postvertegenwoordiger van het brandweerteam van Vries drukt de journalist nog op het hart dat zijn brandweerteam nog op zoek is naar mensen die iets voor het brandweervak voelen: “Wij kunnen namelijk nog wel nieuwe brandweerlieden gebruiken.” Iemand moet wel wat men het werk van een brandweerman hebben, vult hij aan. Naast de serieuze dingen wordt er bij de brandweer volgens Rozema ook voldoende ontspanning geboden: “We voetballen met een brandweerteam, doen ontzettend veel aan teambuilding en drinken geregeld een biertje met elkaar omdat het gewoon hartstikke gezellig is bij de brandweer in Vries!”
