De Ongenode Gast neemt een kijkje bij de kermis en het straattheater tijdens de Zuidlaardermarkt
Wat: kermis en straattheater Zuidlaardermarkt
Wanneer: zondag 15 oktober 2023
Waar: Zuidlaren
ZUIDLAREN - Het is een mooie zondagmiddag waar dikke wolken zo nu en dan plaatsmaken voor een blauwe lucht. Een middag om de auto te pakken en richting Zuidlaren te rijden om daar de sfeer op te snuiven van de feestelijkheden rond Zuidlaardermarkt. Veel mensen zijn op hetzelfde idee gekomen want het is echt even zoeken naar een parkeerplaats. Na twee rondjes is het raak, een plekje zelfs nog heel dicht bij de straat waar gezellig rumoer vandaan komt. De klanken van dweilband OTunes dragen daar zeker aan bij.
Voordat ze op pad kan kleurt de lucht grijs en valt er een klein buitje. Terwijl ze schuilt bij een feesttent komt ze in gesprek met een stel die ook niet nat wil worden. Het zijn Hans en Regina. ‘We zijn vandaag aan het uitbrakken’, vertelt Hans. Ze hebben de avond ervoor de bloemetjes flink buiten gezet. ‘Ik woon al 30 jaar in Zuidlaren en wil niks missen.’ Vandaag genieten ze van het wel en wee op straat, maandagavond duiken ze in de welbekende nacht ván en dinsdag zullen ze zeker te vinden zijn op de markt. ‘Het is nu wat slechter weer, dus fietsen zit er niet in’, zegt mevrouw Van Liere. Daarom hebben zij en haar echtgenoot gekozen voor een uitje naar Zuidlaren, om te genieten van het straattheater. Na het buitje besluit de Ongenode Gast haar vertier te zoeken op de kermis. Een aardige drukte daar, vooral ouders met kinderen én opa’s en oma’s met hun kleinkinderen. ‘Onze kleinkinderen weten dat ze elk jaar een zakcentje krijgen en wij kijken graag waar ze het aan uitgeven’, lacht de heer Van Dijken. ‘Maar wat is alles toch duur geworden’, voegt z’n vrouw daar aan toe. Het is inderdaad best schrikken van de prijzen. Daan en Lorenzo laten net een briefje van vijf euro inslikken om daarmee vijf pogingen te krijgen om een knuffelbeer, een enorm gevaarte in een automaat, te winnen. Het is een kwestie van op het juiste moment op een knop drukken zodat het touwtje waar de beer aan hangt wordt doorgeknipt. Menigeen komt er even bij staan kijken. Helaas, Daan heeft vandaag geen gelukkige hand. Ella en haar broertje lopen wel met een knuffel rond. ‘Die heb ik gewonnen met het eendjesspel, het allerleukste spel op de kermis. Maar ik mag ook nog in het reuzenrad’, roept ze enthousiast. Anne-Fleur, Anna en Sterre staan te kijken bij ‘De Bank’, een attractie die vooral bij de oudere kinderen tot de verbeelding spreekt. Anne-Fleur gaat hier beslist voor. Beide andere meiden kiezen liever voor de zweefmolen.
Mevrouw Zuidema geniet bij de trampolines. ‘Ik word hier zo blij van’, zijn haar woorden, ‘het kind in mij komt weer naar boven.’ Vanuit Glimmen bedacht ze om er op de fiets even op uit te gaan. Nog nooit was ze hier en nu staat ze te genieten bij voor haar onbekende kinderen die springend aan een elastisch koord de lucht in gaan. Margot is één van die kinderen. ‘Ik zie de zweefmolen’, roept ze op grote hoogte naar haar oma. ‘M’n kleindochter geniet, dus ik ook’, zegt ze. Haar dochter, Marloes, vertelt in Paterswolde te wonen. ‘M’n ouders wonen in Zuidlaren en ik ben hier geboren en getogen. Elk jaar ben ik hier te vinden, dat is altijd heerlijk thuiskomen.’ De Ongenode Gast besluit de kermis achter zich te laten en ziet op een van terrassen een stel zitten. Dat moet met deze temperatuur toch wel wat frisjes zijn. ‘We zijn er goed op gekleed hoor’, zegt de heer Van der Molen. Naast hem zit mevrouw Lokhorst. ‘Ik ken de markt al vanaf m’n 15e en kom hier uit Emmen elk jaar weer naar toe. Je ziet, of eigenlijk, je zag, altijd veel oude bekenden. Dat wordt met het vorderen van de leeftijd steeds minder.’ ‘Tja, tradities moet je in ere houden’, aldus Van der Molen. Op haar route door de Stationsweg stuit de Ongenode Gast op een zingende prinses. Ze beweegt zich voort op een wagentje gevolgd door twee op stelten lopende hofdames. Mensen verstillen en blijven allemaal even staan voor dit sprookjesachtig tafereel. ‘Mooi hè?’, zegt de heer Akkerman, ‘ik maak dit al 23 jaar mee. Op zo’n dag als vandaag ontmoet je altijd mensen en is het altijd even gezellig bijkletsen.’ Iets verderop draagt ‘Quasimodo’ op z’n rug een op hem lijkende pop. Er is veel hilariteit als hij de pop ineens overhandigt aan een voorbijganger. En hoe simpel lijkt het spel van twee vuilnismannen die klungelig met containers en plastic zakken met vuil in de weer zijn. Het publiek gaat er echt even voor staan en staat gebiologeerd toe te kijken. Ook de winkels zijn vanmiddag geopend. Of de waar met kortingen aan de man wordt gebracht, dat is de vraag. Men lijkt vandaag liever wat buiten te zijn en bij een van de kramen een echte Zuidlaarderbol te willen afnemen. De Ongenode Gast voelt dat haar handen inmiddels koud zijn en besluit het voor gezien te houden. En terwijl de lucht betrekt en de eerste druppels vallen moet zij zelfs nog een sprintje trekken om droog in haar auto te stappen. Met de kachel aan denkt ze nog even terug aan deze middag met zoveel vrolijkheid.
