‘Ik ben nu eenmaal een ‘spring in het veld’

Afbeelding
Nieuws
Wethouder Henk Berends zoekt nieuwe uitdaging
VRIES – Wethouder Henk Berends stopt in het voorjaar met het wethouderschap. Berends begint dan een nieuw avontuur, dat nog niet bekend is. Henk Berends kijkt aan de vooravond, in de donkere dagen voor Kerstmis, terug en vooruit.
De afspraak voor het interview moet vervroegd worden, want Berends heeft nog een afspraak in Groningen.  Hij lijkt zich niet druk te maken om de tijd, al is dat schijn. Tijd is tijd. In het gemeentehuis kijken we naar buiten. Het is triest weer. “Ja, ik zou nu liever in een warm land zitten”, bekent Berends. “Maar dan wel aan het strand. Ik ben een watermens. Dat is de keuze van mijn vrouw ook. Ik houd ook van woeste golven. De laatste jaren hebben we gedoken in Egypte. Boven water is het een dor land, maar eronder weet je niet wat je ziet. Het is zo’n contrast. Mijn zoon zei: ik ben 15 jaar en ik heb al een waterschildpad gezien. Toen dacht ik: ik ben vijftig en zie dit nu pas”. Goed, we dwalen af. Het afscheid nadert. “Ik weet de nieuwe bestemming nog niet. Ik blijf nooit lang op een plek. Ik ben hier nu vijf jaar. Of ik het welletjes vind? Ik wil zelf graag naar een andere plek. Ik ben een spring in het veld. Het is een soort aangeboren onrust. Ik heb eerst bij het Ministerie van Justitie gewerkt. Als sportleraar in de gevangenis. Ik heb daar het maximale bereikt. Vervolgens kwam in het organisatievak, om specifiek te zijn, de integratiemarkt.”
“Als ik te lang op een plek zit, verzuur ik. Als ik terugkijk op de periode gemeente Tynaarlo, dan kan ik zeggen dat ik op een roerige tijd binnen kwam. Net voor de nieuwe collegeperiode. De taken moesten opnieuw verdeeld worden. Dat gaf een bepaalde dynamiek. Ik heb in vijf jaar drie burgemeesters leren kennen en acht collegeleden. Dat verrijkt ook. Hoe lastiger, hoe leuker. Er moet wat te doen zijn. We zijn doorgeschoten in het aantal procedures. In Drenthe hebben we geluk met maar twaalf gemeenten. Dat betekent: korte lijnen. We vragen nadrukkelijk wat de inwoners willen. Inwoners hebben dat als plezierig ervaren. Dat kwam tot uiting in bijvoorbeeld de keukentafelgesprekken, gewoon bij mensen thuis.  We hebben in die vijf jaar- ik noem het de na-crisisperiode- de benen er weer onder moeten trekken. De rust herstellen.”
Burgemeester Marcel Thijsen noemde Tynaarlo een paradijsje. Ook een sportief paradijs? “Ja, er worden veel sportcomplexen gerenoveerd of nieuw gebouwd. Maar kijk ook eens naar de buitensporten. Paardensport, vissport, hier heb je de ruimte. Dat is een groot goed vergeleken met een stad. Probeer maar eens met een mountainbike de stad uit te komen. Ik heb zelf ook een mountainbike en dan cross ik in de weidse omgeving. Ik heb al een hele wereld gezien; het is de stille kracht van Drenthe. We hebben drie prachtige zwembaden. Aqualaren bijvoorbeeld. Dat vrijwilligers dit met elkaar in stand houden, daar heb ik diep respect voor.” Berends houdt zichzelf dan een spiegel voor. “Ik heb heel veel geleerd van het zwembaddossier. Daarin ben ik ‘ontgroend’. Onhandige uitspraken gedaan, bijvoorbeeld. Ik had daar geen slapeloze nachten van, maar ben er wel intensief mee bezig geweest. Daar leer je ook weer van. Soms heeft de gemeente wat meer tijd nodig dan inwoners wenselijk vinden.”
FC Zuidlaren dan. “De trots van Zuidlaren komt uit een moeilijke fase. De vereniging heeft zich herpakt. De fusie geeft goede energie. De mensen zijn over hun eigen schaduw heen gestapt.”
Wat de toekomst betreft, ik kijk uit naar de avonden; zal meer thuis zijn. Ik heb het sociale leven moeten aanpassen. Voetbal is mijn grote hobby. Als wij raadsvergadering hadden was er vaak Champions League. En watersport.”  ‘Spring in het veld’ Berends is klaar voor een nieuwe sprong in het diepe….
 

UIT DE KRANT