Homan Bonder heeft de fantasie van Leonardo da Vinci
algemeen de krant van tynaarlo
Veelzijdig tekenaar uit Eelde
EELDE-PATERSWOLDE – De voorbereidingen op het Eelder Bloemencorso zijn in volle gang. De tekeningen zijn gekozen. Wie zijn die ontwerpers? Homan Bonder is er een van. Een portret van een veelzijdig man. We moeten er even voor gaan zitten....
“Ik heb 45 jaar gewerkt in de gehoorapparatenbranche”, begint Bonder zijn verhaal. “Na mijn pensioen ben ik gaan ‘hobbyen’. Vissen, wandelen, fietsen en vooral tekenen en schilderen. Daardoor werd ik ontwerper bij het Bloemencorso. Tot ik het zo druk kreeg met mijn werk en de studie audicien ben begonnen. Voor het Bloemencorso had ik geen tijd meer. Het ontwerpen dan, wel wagens bouwen”. Intussen heeft Bonder 38 Corsowagens ontworpen. En niet alleen het Corso, maar ook de Rodermarktparade, Zuidlaren (Oostermoerfeest), Donderen 600 jaar en Gasselte, overal staan ‘handtekeningen’ van Bonder. Tekenen en schilderen heeft de Eeldenaar meegekregen van zijn vader en moeder. “Ik heb tekenles gehad van Ben van Voorn uit Yde, waar ik vandaan kom. Mijn eerste onderwerp was een boot. Een boot helt meestal achterover of voorover. De boot moest vlak liggen. Ook het perspectief tekenen ging zo goed, dat ik het vak wilde leren. Maar mijn vader wees het af: ga maar een vak leren, zei hij. Dat werd timmerman, maar dat was niet mijn favoriet beroep”. Het tekenen en schilderen liet hem niet los. Mijn eerste Corsowagen heb ik gemaakt in 1989. Het thema was ‘Vliegen een illusie’. Ik ben eerst naar de bibliotheek gegaan en heb 25 boeken gelezen over het onderwerp. En dan kom je bij Leonardo da Vinci. Dat was ook zo’n fantast. Hij probeerde van alles uit. Niet het vliegen op zich, maar bijvoorbeeld een omgekeerde parachute. Voor een tekening was ik een paar avonden bezig. Ik was alle avonden bij de wijk, Nieuwe Akkers-Venakkers. Het jaar erop mocht ik meer tekeningen maken, onder meer voor Eekhoornstraat en Brinkhovenlaan Hoofdweg A, de wijk die niet meer bestaat. In 2002 heb ik een tekening gemaakt voor de Eekhoornstraat, waar een fotoprijsvraag voor werd uitgeschreven”. Trots toont Bonder de foto van zijn ontwerp, die de voorkant van de gemeentegids van 2003 sierde. Bonder over zijn ontwerpen: “Het is puur fantaseren. Neem de wagen Anton Pieck. Iedereen kent Anton Pieck. Maar mensen komen niet verder dan nieuwjaarskaarten of de Efteling. Ik zoek dan de andere kant van Anton Pieck. Je hebt paddenstoelen en komt dan van alles bij, zoals kabouters en elfjes. Als tekeningen mij niet aanstaan, dan gooi ik ze in de prullenbak”. We maken een zijsprongetje. Naar het Schilderscontact Eelde. “Daar waren Eeltje Oosterhuis, Boelo Zuurman en Aaldrik Lokhorst actief. Zij zijn mijn leermeesters. Het bedenken is niet zo moeilijk. Het belangrijkste is de wagen. Die moet betrouwbaar zijn en veilig op de weg. En je hebt te maken met de wagenbouwers. De arrangeur maakt de wagens mooi. Ik heb er wel een idee over, maar dat ‘leg ik niet vast’. Als je een onderwerp van twee bomen hebt, waar je een gat tussen ziet. Dan moet je voorkomen dat mensen het zien als een verrekijker”. Zoals gezegd: Homan Bonder is een veelzijdig, creatief persoon. Naast wagen bouwen was hij onder meer figurant op de wagen, getiteld ‘Cafe van Ome Henk’ (Henk Hartlief, red.). Alle figuranten hadden zijn kenmerkende snor. “We wonnen de figuratieprijs. Het was de eerste wagen met een aanhangwagen. Daar stond een bordeel op. Maar de meeste indruk maakten de wagens Flower en Power en Meatloaf, ook weer van Eekhoornstraat. Het ontwerp was van mij, maar het geluid – van Anne Doedens die van wanten weet als het om geluid gaat- maakte de meeste indruk. Het publiek was toen niet in de feesttent, maar stond massaal bij de wagen. Er stonden zelfs dranghekken bij. ‘Flower en Power’ werd bekend om de marihuana. Dat was echt marihuana. Dat stonk verschrikkelijk”. Homan Bonder neemt de verslaggever mee naar boven. Onderweg toont hij alle prachtige schilderijen, die ook van zijn hand zijn. En toont dan een doos, vol met schetsen en meer. Schetsen op speciaal papier. Bonder begint nu een echt technisch verhaal, over afmetingen. Het komt er op neer: ontwerpen is rekenen en tekenen. Onderwerpen als Willie Wortel, Wijnfestival, De Bloemist, enz passeren de revue. Dat de tekeningen van Homan Bonder geroemd worden blijkt uit het feit dat het museum Ot en Sien in Surhuisterveen interesse toonde. Wat heet. “Ik heb een van de tekeningen met Ot en Sien naar het museum gemaild. Ik had ook foto’s en een programmaboekje gestuurd. De mensen reageerden zo lyrisch. Ze gaan een hoek inrichten met al mijn materiaal. Het gaat om Cornelis Jetzes uit de beginjaren. Terwijl Homan Bonder zijn tekentafel haalt, voor bij de foto, kan hij nog uren doorgaan. Wat moet ik er verder van vertellen?”.
EELDE-PATERSWOLDE – De voorbereidingen op het Eelder Bloemencorso zijn in volle gang. De tekeningen zijn gekozen. Wie zijn die ontwerpers? Homan Bonder is er een van. Een portret van een veelzijdig man. We moeten er even voor gaan zitten....
“Ik heb 45 jaar gewerkt in de gehoorapparatenbranche”, begint Bonder zijn verhaal. “Na mijn pensioen ben ik gaan ‘hobbyen’. Vissen, wandelen, fietsen en vooral tekenen en schilderen. Daardoor werd ik ontwerper bij het Bloemencorso. Tot ik het zo druk kreeg met mijn werk en de studie audicien ben begonnen. Voor het Bloemencorso had ik geen tijd meer. Het ontwerpen dan, wel wagens bouwen”. Intussen heeft Bonder 38 Corsowagens ontworpen. En niet alleen het Corso, maar ook de Rodermarktparade, Zuidlaren (Oostermoerfeest), Donderen 600 jaar en Gasselte, overal staan ‘handtekeningen’ van Bonder. Tekenen en schilderen heeft de Eeldenaar meegekregen van zijn vader en moeder. “Ik heb tekenles gehad van Ben van Voorn uit Yde, waar ik vandaan kom. Mijn eerste onderwerp was een boot. Een boot helt meestal achterover of voorover. De boot moest vlak liggen. Ook het perspectief tekenen ging zo goed, dat ik het vak wilde leren. Maar mijn vader wees het af: ga maar een vak leren, zei hij. Dat werd timmerman, maar dat was niet mijn favoriet beroep”. Het tekenen en schilderen liet hem niet los. Mijn eerste Corsowagen heb ik gemaakt in 1989. Het thema was ‘Vliegen een illusie’. Ik ben eerst naar de bibliotheek gegaan en heb 25 boeken gelezen over het onderwerp. En dan kom je bij Leonardo da Vinci. Dat was ook zo’n fantast. Hij probeerde van alles uit. Niet het vliegen op zich, maar bijvoorbeeld een omgekeerde parachute. Voor een tekening was ik een paar avonden bezig. Ik was alle avonden bij de wijk, Nieuwe Akkers-Venakkers. Het jaar erop mocht ik meer tekeningen maken, onder meer voor Eekhoornstraat en Brinkhovenlaan Hoofdweg A, de wijk die niet meer bestaat. In 2002 heb ik een tekening gemaakt voor de Eekhoornstraat, waar een fotoprijsvraag voor werd uitgeschreven”. Trots toont Bonder de foto van zijn ontwerp, die de voorkant van de gemeentegids van 2003 sierde. Bonder over zijn ontwerpen: “Het is puur fantaseren. Neem de wagen Anton Pieck. Iedereen kent Anton Pieck. Maar mensen komen niet verder dan nieuwjaarskaarten of de Efteling. Ik zoek dan de andere kant van Anton Pieck. Je hebt paddenstoelen en komt dan van alles bij, zoals kabouters en elfjes. Als tekeningen mij niet aanstaan, dan gooi ik ze in de prullenbak”. We maken een zijsprongetje. Naar het Schilderscontact Eelde. “Daar waren Eeltje Oosterhuis, Boelo Zuurman en Aaldrik Lokhorst actief. Zij zijn mijn leermeesters. Het bedenken is niet zo moeilijk. Het belangrijkste is de wagen. Die moet betrouwbaar zijn en veilig op de weg. En je hebt te maken met de wagenbouwers. De arrangeur maakt de wagens mooi. Ik heb er wel een idee over, maar dat ‘leg ik niet vast’. Als je een onderwerp van twee bomen hebt, waar je een gat tussen ziet. Dan moet je voorkomen dat mensen het zien als een verrekijker”. Zoals gezegd: Homan Bonder is een veelzijdig, creatief persoon. Naast wagen bouwen was hij onder meer figurant op de wagen, getiteld ‘Cafe van Ome Henk’ (Henk Hartlief, red.). Alle figuranten hadden zijn kenmerkende snor. “We wonnen de figuratieprijs. Het was de eerste wagen met een aanhangwagen. Daar stond een bordeel op. Maar de meeste indruk maakten de wagens Flower en Power en Meatloaf, ook weer van Eekhoornstraat. Het ontwerp was van mij, maar het geluid – van Anne Doedens die van wanten weet als het om geluid gaat- maakte de meeste indruk. Het publiek was toen niet in de feesttent, maar stond massaal bij de wagen. Er stonden zelfs dranghekken bij. ‘Flower en Power’ werd bekend om de marihuana. Dat was echt marihuana. Dat stonk verschrikkelijk”. Homan Bonder neemt de verslaggever mee naar boven. Onderweg toont hij alle prachtige schilderijen, die ook van zijn hand zijn. En toont dan een doos, vol met schetsen en meer. Schetsen op speciaal papier. Bonder begint nu een echt technisch verhaal, over afmetingen. Het komt er op neer: ontwerpen is rekenen en tekenen. Onderwerpen als Willie Wortel, Wijnfestival, De Bloemist, enz passeren de revue. Dat de tekeningen van Homan Bonder geroemd worden blijkt uit het feit dat het museum Ot en Sien in Surhuisterveen interesse toonde. Wat heet. “Ik heb een van de tekeningen met Ot en Sien naar het museum gemaild. Ik had ook foto’s en een programmaboekje gestuurd. De mensen reageerden zo lyrisch. Ze gaan een hoek inrichten met al mijn materiaal. Het gaat om Cornelis Jetzes uit de beginjaren. Terwijl Homan Bonder zijn tekentafel haalt, voor bij de foto, kan hij nog uren doorgaan. Wat moet ik er verder van vertellen?”.