Ongenode Gast – Terras open

Wat: Terrassen heropend

Waar: Café Onder de Linden

Wanneer: 1 juni 2020

VRIES – De zonnige Tweede Pinksterdag van 2020 is normaal gesproken een vrije dag voor de redacteur die vaker gehuld gaat onder zijn alias ‘de Ongenode Gast’. Dit jaar loopt het even anders. Zoals we allemaal weten valt de christelijke feestdag op Ferdinand Grapperhaus’ ‘1 juno’. De dag dat de terrassen weer bestormd mogen worden na een terrasverbod van tweeënhalve maand. De Ongenode Gast besluit daarop zijn vrije middag op te offeren om eens een kijkje te nemen op het terras in Vries en die gedachte heeft hij niet alleen, zo blijkt op de maandagmiddag. Het terras zit namelijk bomvol. Het geluk blijkt aan de broek te hangen van de Ongenode Gast, want op het moment dat hij met zijn wederhelft het terras op loopt, gaat er net een groepje weg en dus komt er een tafeltje vrij. Op dat moment komt Frits Colenbrander aangefietst met zijn vrouw. “Ook maar even een biertje proeven”, vraagt hij aan de Ongenode Gast, die instemmend knikt: “Dat is inderdaad de bedoeling, Frits!” De Ongenode Gast loopt vervolgens naar binnen om te kijken of de eigenaar van het café, Sietse Hamersma, ook aanwezig is. Waar de vorige keer het nieuwste lid van de Hamersma-familie, viervoeter De Vries, hem vrolijk verwelkomt, is dat nu de een lachende serveerster: “Sietse staat net op het punt om weg te gaan.” Daar moet de Ongenode Gast gauw een stokje voor steken, waarop hij op het raam tikt. Op die manier weerhoudt hij Hamersma, zo blijkt later, van een ritje naar de supermarkt: “De citroenen waren op.” Renée Hamersma komt op dat moment van het terras naar binnen gelopen met een dienblad in haar hand: “Ja, we zijn zeker tevreden. Mooi dat het zo druk is.” Als Sietse de autodeur heeft dichtgeslagen en via de zijdeur ook het café binnen komt lopen, geeft hij meteen aan achter de woorden van zijn vrouw te staan. Hij is content met de gang van zaken van die zonnige Tweede Pinksterdag: “Niks te klagen nee. Moet je zelf wat drinken?” Na een kort praatje, schenkt hij de bestelde witte Martini met ijs en een biertje in en komt deze persoonlijk aan tafel serveren. De Ongenode Gast schiet snel een fotootje voor de Facebookpagina van de Krant van Tynaarlo, waarover later nog uitgebreid gesproken wordt op het terras. “Kijk, Fokko! Je staat op de voorpagina van de Krant van Tynaarlo”, zegt een man in een groepje tegenover de Ongenode Gast, die het op zijn beurt lachend aanhoort. Even later schuift Hamersma aan bij de Ongenode Gast. De cafébaas is blij met de toegestroomde terrasbezoekers: “Ja, het gaat mooi zo. Die vrije zondagen ga je ook wel op stap, maar je kunt niets eigenlijk want alles is dicht. Dan is dit puur genieten.” Hij steekt een sigaretje op en vertelt over de toekomst van het café: “We gaan vanaf 15 juni beginnen met ons idee van een Grand Café.” De Ongenode Gast vraagt verbaasd: “Is het geluk met de kok?” Een aantal weken daarvoor heeft hij namelijk met Hamersma om tafel gezeten om het over dit idee te hebben: “Ja, je kan haar zo meteen wel even spreken. Ze is in de keuken.” De Ongenode Gast vraagt zich af hoe het met De Vries gaat. “Die moet aan de zijkant van het pand op de oprit blijven. Dat is best wel even wennen voor hem, want hij is de eerste maanden natuurlijk flink verwend. Hij redt zich verder prima hoor”, lacht de cafébaas. De eerste weken vanaf 15 juni zullen anders zijn dan anders bij het dorpscafé, laat Hamersma doorschemeren: “Er komt een midzomeravond met een singer-songwriter en we hebben nog een aantal bijzondere dingen op de planning, waaronder een avondje waarop genodigden langs mogen komen en dergelijke. Dat hoort men te zijner tijd wel.” Hij stapt vervolgens weer op om her en der op het terras een praatje te maken. In tussentijd blijkt het geluk nog niet uit de broekzak van de Ongenode Gast geslopen te zijn, want waar hij twaalf bitterballen bij Hamersma besteld, krijgt hij er veertien. Tot grote vreugde van de wederhelft van de Ongenode Gast, die de twee extra bitterballetjes dankbaar op knabbelt. De bezoekers komen af en aan bij het café op deze maandagmiddag. Alsof het afgesproken is. Wanneer iemand het terras verlaat, komt er ook weer een nieuwe liefhebber aangefietst. Tot slot nog gauw een fotootje schieten van de nieuwe kok, die de naam Marodi de Vries draagt. Dat gaat nog een hoop leuke momenten opleveren met een nieuwe kok en een nieuwe viervoeter in huize Hamersma die dezelfde naam dragen: “Ik denk de hele tijd dat hij mij roept”, lacht Marodi.