“We moeten de aarde leefbaar houden”

Michiel de Sterke als zelfstandig bestuurslid verder zonder 50PLUS

PATERWOLDE - Afgelopen zondag 21 maart heeft Michiel de Sterke, vertegenwoordiger van de partij 50PLUS in het algemeen bestuur van Noorderzijlvest, bekend gemaakt dat hij zijn lidmaatschap van de partij 50PLUS heeft opgezegd. Als voornaamste reden geeft De Sterke aan dat de huidige standpunten van de partij inmiddels te zeer afwijken van wat hij belangrijk en kenmerkend acht voor 50PLUS. De partij is nu niet meer vertegenwoordigd in het algemeen bestuur. De Sterke heeft besloten om zijn werk in het algemeen bestuur van het waterschap voort te zetten en als zelfstandig bestuurslid verder te gaan. Hij is voornemens een intensieve samenwerking aan te gaan met de fractie Betaalbaar Water. De Sterke kiest voor deze samenwerking omdat hem in de praktijk is gebleken dat de wederzijdse ideeën en standpunten dicht bij elkaar liggen en hij op deze manier handen en voeten kan blijven geven aan de punten die voor de stemmers op 50PLUS van belang zijn. Onder andere eerlijke belastingtarieven en de aarde voor toekomstige generaties leefbaar houden.

“Het is een simpel iets, ik ben uit de partij getreden en heb mijn lidmaatschap opgezegd met een duidelijke reden. Over een hele lange periode heeft 50PLUS erg veel rumoer met zich meegebracht en is rollend over straat gegaan. Geert Dales is met ruzie vertrokken en Henk Krol zag het niet meer zitten. Voor deze verkiezingen was de nieuwe lijsttrekker Liane den Haan. Het was niet mijn persoonlijke keuze en in de praktijk werd de hele fractie uit de Tweede Kamer door haar afgedankt. Zo ook Corrie van Brenk, terwijl zij voortreffelijk werk heeft gedaan voor 50PLUS. Zij stuurde alle waterschapbestuurders zeer professioneel aan, maar met door de komst van den Haan vertrok zij ook.” Den Haan blijkt zonder ruggespraak met iemand van de partij te houden, aanpassingen en toevoegingen in het partijprogramma te hebben gemaakt tijdens de campagne. “Dat zijn afgesproken dingen en dat mag dus helemaal niet”, aldus een verontwaardigde De Sterke. “Voor mij was het de druppel die de emmer deed overlopen.” De Sterke geeft aan pas na de verkiezingen naar buiten te komen met zijn besluit omdat hij zijn partij niet voor de voeten wilde lopen tijdens de verkiezingen. “Je wilt niet nóg een reden zijn waarom mensen niet op de partij stemmen.”

In de waterschappen was De Sterke het enige fractielid van 50PLUS. “Ik werkte vanaf de verkiezingen redelijk nauw samen met de fractie van Betaalbaar Water. Dat is een club die is  voortgekomen uit de regionale partij van Leefbaar Tynaarlo. Het is een typische Waterschappartij die opkomt voor huurders en woningeigenaren van Groningen en Drenthe, daar kan ik het uitstekend mee vinden en daar zie ik een toekomst mee zitten. Dus nu ga ik zelfstandig verder als Groep De Sterke.”  Het blijkt dat mensen van 50PLUS wel hebben gevraagd of De Sterke zijn zetel wilde teruggeven, maar in de praktijk is dat onmogelijk. Op de kieslijst van 50PLUS voor de Waterschappen stonden namelijk drie namen, waarvan de overige twee onmogelijk de taak van De Sterke kunnen overnemen door andere verplichtingen. “En buiten die lijst mogen ze niemand die zetel laten vervullen, dus heb ik besloten om die reden dat ik doorga.”

Waterschappen

Bij de meeste mensen is waterschap een onbekende term, toch is het de oudste politieke groepering die in Nederland bestaat. “Al vanaf de middeleeuwen bestaan er waterschappen, dat was nog voordat er provincies waren. Elke keer wanneer er een stukje land werd ingepolderd, dan ontstond er weer een waterschap. Zo waren er honderden waterschappen en daar zijn 23 waterschappen van overgebleven. Een waterschap heeft andere lijnen dan de provincies, waterschappen volgen de lijnen van rivieren, beekjes en andere stromingen”, legt De Sterke uit. “Ik ben op een gegeven moment door de partij gevraagd of de waterschappen iets voor mij zou kunnen zijn. Op dat moment wist ik er helemaal niets van af en dat zei ik ook. Maar dat was niet erg, want ik kwam er te zitten om politieke ideeën te verdedigen.” Toch blijken de waterschappen niet zo politiek te zijn als de gemeente en de provincies. “De keuzes zijn van een totaal andere orde. Iedereen wil droge voeten houden, dus de dijken moeten hoog genoeg. De rivieren moeten binnen een bepaald stroomgebied blijven en daarnaast is schoon en voldoende water voor de mensen van het allergrootste belang. Wij zorgen voor al het oppervlakte water zoals kanalen en sloten. We zijn ook verantwoordelijk voor de visstand, dat denken mensen misschien niet. Maar we zorgen ervoor dat er een divers aantal vissoorten in de wateren zijn en dat zij zo gezond mogelijk zijn. De laatste jaren worden er grote slagen gemaakt om biodiversiteit te bevorderen en het water schoon en veilig te houden. Dat houdt in niet teveel meststoffen, geen gif of medicijnresten meer in het water. Dat moet worden afgevangen door rioolwaterzuiveringsinstallaties. Ook die hebben wij als waterschap in beheer.”

Toekomstvisie

Waar de waterschappen vroeger vooral bezig waren met het teveel aan regenwater af te voeren naar zee, proberen zij tegenwoordig juist water vast te houden. Om verdroging van het gebied tegen te gaan. “De Onlanden is bijvoorbeeld zo’n gebied, die is door het Waterschap Noordzijlvest gemaakt. Er zitten erg veel wetenschappers binnen het waterbedrijf die bezig zijn om te zorgen voor een beter milieu en willen mee gaan in de energietransitie op weg naar de toekomt. En dat is nodig want als je vroeger de weilanden in ging, dan waren ze vol met bloemen en kruiden en overal insecten. Nu is het een graswoestijn. Het zicht op biodiversiteit moet veranderen en we moeten naar een totaal ander soort van landbouwbeleid. We moeten naar volstrekt biologische landbouw”, zegt De Sterke gepassioneerd.

Helaas is het waterschap net als ieder ander bestuursorgaan en staan niet alle hoofden dezelfde kant op met betrekking tot deze visie. “De mensen die het LTO vertegenwoordigen, zijn het hier bijvoorbeeld niet mee eens. Maar het is ondemocratisch, want deze vertegenwoordigers zitten er alleen omdat zij geborgde zetels hebben, net als de industrie. Dus ongeacht wat het volk wil, LTO krijgt vier zetels en de industrie heeft er altijd twee. Het is bij wet zo geregeld. Inmiddels zijn er rapporten verschenen om dat terug te draaien en wij voeren een belangrijke strijd om die koers te varen. Ik ben blij om te zeggen dat we langzaam terrein beginnen te winnen. Want het land is er niet alleen voor de boeren of industrie om uit te buiten. Tachtig procent van wat er op ons land geproduceerd wordt, wordt geëxporteerd en is niet voor onszelf. Hierachter zit een hele machtige boeren en industriële lobby, die de media vertellen dat zij nu ook denken aan de natuur. Helaas is dit in de praktijk niet zo. Albert Einstein zei het al  ‘Als de bijen dood zijn, sterft de mens snel daarna’. Dat moeten nog heel wat mensen zich realiseren. Ik zal er hard aan blijven werken dat deze punten op de agenda blijven staan de komende tijd en niet worden vergeten. We moeten de aarde leefbaar houden.”