Augustinus de Jonge vertrekt als voorzitter van ’t Brughoes

TYNAARLO – Een groot zorghart heeft hij zeker en stoppen bij ’t Brughoes doet hij niet. De 77-jarige Augustinus vindt het na tien jaar bestuurstaken mooi geweest en gaat verder in de rol waarin hij ooit begon; vrijwilliger. Vrijdag 5 januari nam de markante voorzitter afscheid. De ochtend daarna om zeven uur was hij alweer aanwezig. ’t Brughoes verkoopt producten en wordt naast vrijwilligers, gerund door mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt.

‘In 2006 werd ’t Brughoes opgericht door Promens Care. Twee betaalde krachten hielden het met mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt draaiende. Toen een van hen stopte, kwamen daar een hoop vrijwilligers voor terug. Steeds meer draaide de winkel op vrijwilligers die samen met de deelnemers de mooiste tijden beleefden.’ Augustinus was jarenlang werkzaam in de gehandicaptenzorg en ging na zijn pensioen vaccineren voor Promens Care. Zo raakte hij in contact met de organisatie en hij besloot vrijwilliger te worden. En een hele fanatieke. Inmiddels ging de bakkerij die brood leverde failliet, daarna ging Bakkerij Haafs het brood leveren. De overige producten werden door twee chauffeurs opgehaald en opgesteld in de winkel. De deelnemers beleefden veel plezier in de winkel, tot het moment dat Promens Care in 2014 besloot de zaak af te stoten. Annelieke Brinkman en Het de Vries, staken samen met Augustinus de koppen bij elkaar. ‘Eerder al dreigde Promens Care om de auto waar we deelnemers mee ophalen en wegbrengen weg te doen. Nu wilden ze de hele winkel stoppen. Daar hebben we ons stevig tegen verzet.’ In 2015 werd t’ Brughoes ondergebracht in een stichting. En bij een stichting hoort een voorzitter. ‘Ik besloot voorzitter te worden en wilde er alles aan doen om dit geweldige initiatief in stand te houden. Dat is gelukt. Zelfs de auto is nog aanwezig. Al hebben we die inmiddels wel omgeruild voor een ander exemplaar.’ Een auto die ooit dienstdeed als personenauto van de brandweer staat nu naast de winkel. ‘Het is fantastisch om deze mensen, die in de maatschappij niet goed meekomen, te kunnen helpen. Onze klanten zijn ook altijd blij om al die vertrouwde gezichten te zien. We hebben nu vijf deelnemers die met veel plezier de producten verkopen. Het brood kopen we in met korting. Van de winst kopen we spullen die ten goede komen aan ’t Brughoes. Zo hebben we al eens een mooie koelinstallatie mogen aanschaffen. Ook komen er giften van buitenaf. Vereniging de Vriese Brug heeft eerder al ledverlichting gedoneerd.’ Zo zijn er ook mensen uit het dorp die gedoneerd hebben. Augustinus besloot na tien jaar zich meer te willen concentreren op de winkel in plaats van de bestuurlijke rompslomp, zoals hij het zelf noemt. Maar afscheid nemen van de man die zoveel heeft betekend kunnen de Tynaarloërs niet. Zijn inzet wordt zelfs zo gewaardeerd dat er een heus ‘Augustinuspad’ te bewandelen is. ‘Dat staat los van de winkel, maar is wel een leuk verhaal. Ik maaide altijd het gras van het pad dat bewandeld werd. Een paar wandelaars vonden dat zo’n mooi initiatief en besloten het pad naar mij te vernoemen. Een bewoner aan de Zandlust heeft het vastgelegd in Google.’ Het laat zien dat Augustinus niet alleen voor de zorg een groot hart heeft, maar ook voor zijn dorp. ‘Toch hoop ik in de toekomst dat nog veel meer inwoners onze winkel gaan bezoeken. We moeten continu concurreren tegen supermarkten en online bezorgdiensten. Maar wat er ook gebeurt, ik blijf mij inzetten om de winkel te behouden. Ik blijf de spreekbuis voor de deelnemers en zal een paar dagen in de week in de winkel aanwezig zijn. Vooral zaterdagochtend om zeven uur. Dan komt het brood binnen en maken we de bestellingen klaar.’ Hij heeft een goede opvolger gevonden. ‘Aldert Dekker is een echte onderwijsman. Hij is vrijwilliger geworden en een zeer geschikt persoon om mij op te volgen.’ Onlangs heeft de stichting ’t Brughoes een legaat verkregen uit een erfenis. Er zijn plannen om de winkel volgend jaar te verbouwen. ‘Dat laat ook het draagvlak zien. Dat mensen zelfs in hun testament t’ Brughoes opnemen. Daar word je toch gelukkig van!’ Vrijdag werd zijn afscheid grootst gevierd, maar de volgende ochtend was Augustinus weer aanwezig. Echt afstand doen lukt hem niet. Daar is het werk hem te waardevol voor. ‘Ik blijf mij inzetten om te winkel te behouden’